ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ
มันเป็นเรื่องที่ผมสงสัยมานานแล้ว
คนเราคบกัน มีความรู้สึกดีๆต่อกัน
พอเลิกกันแล้วกลับมาคุยกันไม่ได้
ในที่นี้คือเกลียดขี้หน้าไป หรือกลายเป็นคนไม่รู้จักไปเลยนะครับ
ส่วนตัวผม ในความคิดนะครับ
ช่วงแรกอาจจะเข้าหน้ากันไม่ติดบ้าง
ยิ่งคนที่มีอะไร อะไรเคยๆกันก็ใช้เวลานาน
แต่มันจะคุยกันบ้าง ถามสารทุกข์สุกดิบกันบ้างนี่ไม่ได้เลยหรอครับ
เห็นส่วนใหญ่เป็นประเภท แกต้องหายไปจากชีวิตฉัน
คำถามนี้ขอรวมพวกที่แอบชอบด้วยนะครับ
ไปแอบชอบเค้า ทั้งเป็นเพื่อนกันมาก่อน เค้าไม่รับรัก
ก็ดันเลิกคุย เลิกเป็นเพื่อนกันไปซะอย่างนั้น -*-
สำหรับผมกับแฟนเก่าเรายังคุยกันดีครับ
ช่วงที่เลิกกันใหม่ๆ ก็ห่างหายไปสักพักหนึ่ง แล้วค่อยกลับมาคุยกัน
นานๆโทรคุยกัน และไลน์คุยกันบ้าง ส่วนเรื่องเจอกันผมคิดว่าเธอยังไม่พร้อม และคงเกรงใจแฟนคนปัจจุบันของผมด้วย
เธอยังติดต่อกับผมเสมอ และยังติดต่อแฟนเก่าของเธอด้วย เธอยังสนิทกับแฟนของแฟนเก่าเธอจนกลายเป็นเพื่อนกันไปแล้ว กลายเป็นว่าได้เพื่อนเพิ่มมาคนนึง
ในกรณีคนที่มาชอบผม
เธอเป็นเพื่อนผมมาหลายปีแล้ว ผมไม่รู้ว่าเธอเกิดความรู้สึกเกินกว่าเพื่อนไปตอนไหน
วันหนึ่งผมได้รู้ แต่ผมตอบรับไม่ได้ เพราะผมไม่ได้คิดเกินกว่าเพื่อน
สุดท้ายก็กลายเป็นว่าเธอเลิกคุยกับผม และออกจัวว่าเราคงไม่มีวันเป็นเพื่อนกันได้
นี่ก็ผ่านไปปีครึ่งได้แล้วครับ คงจะเสียมิตรภาพดีๆที่เคยมอบให้กันไปจริงๆ
ผมเสียใจนะ ที่ผมต้องเสียเพื่อนดีๆไปคนนึง
ผมเข้าใจนะ ไอ้ความเจ็บปวดนั้นน่ะ
แต่พอเธอพบกับอะไรใหม่ๆ หรือเมื่อไรที่ความรู้สึกนี้มันเปลี่ยนไป เราจะไม่สามารถเป็นเพื่อนกับคนๆนั้นได้เลยหรอครับ
ผมขอถามความรู้สึกและความคิดหน่อยนะครับ
เพราะไม่ว่าขะเป็น แฟนเก่า หรือคนที่ผมชอบเขาแล้วผมอกหัก หรือคนที่มาชอบผมแต่ผมไม่รับรัก
ผมก็ยินดีจะเป็นเพื่อนกับทุกคนนะ
ผมอยากรู้ว่าทำไมถึงเป็นเพื่อนกันไม่ได้ ต้องเกลียดกันทั้งๆที่เราก็เคยมีเรื่องดีๆ ความรู้สึกดีๆร่วมกัน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และ ทุกๆคำตอบนะครับ
[ถามความเห็น] คนเป็นแฟนกันเลิกกันแล้วทำไมเป็นเพื่อนกันไม่ได้ครับ ?
มันเป็นเรื่องที่ผมสงสัยมานานแล้ว
คนเราคบกัน มีความรู้สึกดีๆต่อกัน
พอเลิกกันแล้วกลับมาคุยกันไม่ได้
ในที่นี้คือเกลียดขี้หน้าไป หรือกลายเป็นคนไม่รู้จักไปเลยนะครับ
ส่วนตัวผม ในความคิดนะครับ
ช่วงแรกอาจจะเข้าหน้ากันไม่ติดบ้าง
ยิ่งคนที่มีอะไร อะไรเคยๆกันก็ใช้เวลานาน
แต่มันจะคุยกันบ้าง ถามสารทุกข์สุกดิบกันบ้างนี่ไม่ได้เลยหรอครับ
เห็นส่วนใหญ่เป็นประเภท แกต้องหายไปจากชีวิตฉัน
คำถามนี้ขอรวมพวกที่แอบชอบด้วยนะครับ
ไปแอบชอบเค้า ทั้งเป็นเพื่อนกันมาก่อน เค้าไม่รับรัก
ก็ดันเลิกคุย เลิกเป็นเพื่อนกันไปซะอย่างนั้น -*-
สำหรับผมกับแฟนเก่าเรายังคุยกันดีครับ
ช่วงที่เลิกกันใหม่ๆ ก็ห่างหายไปสักพักหนึ่ง แล้วค่อยกลับมาคุยกัน
นานๆโทรคุยกัน และไลน์คุยกันบ้าง ส่วนเรื่องเจอกันผมคิดว่าเธอยังไม่พร้อม และคงเกรงใจแฟนคนปัจจุบันของผมด้วย
เธอยังติดต่อกับผมเสมอ และยังติดต่อแฟนเก่าของเธอด้วย เธอยังสนิทกับแฟนของแฟนเก่าเธอจนกลายเป็นเพื่อนกันไปแล้ว กลายเป็นว่าได้เพื่อนเพิ่มมาคนนึง
ในกรณีคนที่มาชอบผม
เธอเป็นเพื่อนผมมาหลายปีแล้ว ผมไม่รู้ว่าเธอเกิดความรู้สึกเกินกว่าเพื่อนไปตอนไหน
วันหนึ่งผมได้รู้ แต่ผมตอบรับไม่ได้ เพราะผมไม่ได้คิดเกินกว่าเพื่อน
สุดท้ายก็กลายเป็นว่าเธอเลิกคุยกับผม และออกจัวว่าเราคงไม่มีวันเป็นเพื่อนกันได้
นี่ก็ผ่านไปปีครึ่งได้แล้วครับ คงจะเสียมิตรภาพดีๆที่เคยมอบให้กันไปจริงๆ
ผมเสียใจนะ ที่ผมต้องเสียเพื่อนดีๆไปคนนึง
ผมเข้าใจนะ ไอ้ความเจ็บปวดนั้นน่ะ
แต่พอเธอพบกับอะไรใหม่ๆ หรือเมื่อไรที่ความรู้สึกนี้มันเปลี่ยนไป เราจะไม่สามารถเป็นเพื่อนกับคนๆนั้นได้เลยหรอครับ
ผมขอถามความรู้สึกและความคิดหน่อยนะครับ
เพราะไม่ว่าขะเป็น แฟนเก่า หรือคนที่ผมชอบเขาแล้วผมอกหัก หรือคนที่มาชอบผมแต่ผมไม่รับรัก
ผมก็ยินดีจะเป็นเพื่อนกับทุกคนนะ
ผมอยากรู้ว่าทำไมถึงเป็นเพื่อนกันไม่ได้ ต้องเกลียดกันทั้งๆที่เราก็เคยมีเรื่องดีๆ ความรู้สึกดีๆร่วมกัน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และ ทุกๆคำตอบนะครับ