ทำตามน้ำพระทัยพระเจ้าแต่ทำไมกลับถูกมองว่าดื้อรั้น

เราเป็นคริสเตียนมา 11 ปีแต่ครอบครัวเราไม่ได้เป็นคริสเตียนมีเรากับพี่สาวสองคนที่เชื่อพระเจ้า
เรามีน้องอีกสองคนที่ยังไม่ได้เชื่อพระเจ้าครอบครัวที่บ้านต่างจังหวัดเรามีธุรกิจส่วนตัว
(บ้านเราค่อนข้างมีฐานะปานกลาง)แต่เราไม่ได้กลับไปช่วยที่บ้านน้องสาวเราสองคน
พอจบมหาลัยก็กลับไปช่วยที่บ้านพี่สาวเราแต่งงานกับคนอเมริกันตอนนี้ย้ายไปอยู่
อเมริกาแล้วเราอยู่กรุงเทพคนเดียว เราเคยไปค่าย YC แล้วเราได้มีโอกาสถวายตัว
รับใช้พระเจ้าเราตั้งใจไว้ว่าจะให้ทั้งชีวิตของเราในการรับใช้พระเจ้าตอนนี้เรา
รับใช้พระเจ้าอยู่องค์กรหนึ่งซึ่งทำงานกับเด็กๆ เราเข้าใจว่างานรับใช้พระเจ้า
เงินเดือนไม่ได้เยอะเหมือนทำงานข้างนอกเป็นงานที่ทำด้วยใจล้วนๆในการรับใช้พระเจ้า
ซึ่งมีญาติๆหลายคนมีคนรู้จักหลายคนถามเราตลอดเวลาว่าทำไมไม่กลับไปช่วยกิจการที่บ้าน
ไปคุมกิจการที่บ้านสบายๆวันๆไม่ต้องทำอะไรมากได้เงินเดือนก็เยอะซึ่งบางครั้งเราก็มีปัญหา
กับที่บ้านเพราะงานที่เราทำอยู่เงินเดือนไม่ได้เยอะเราถูกถามตลอดเวลาว่าเมื่อไหร่จะออกจากงาน
เมื่อไหร่จะกลับไปช่วยกิจการที่บ้านมาทำงานเป็นลูกจ้างคนอื่นเค้าทำไมแต่เราก็ไม่ยอมออกจากงาน
เรายังยืนยันในสิ่งที่เราทำอยากทำตามน้ำของพระเจ้าจนหลายคนมองว่าเราเป็นคนดื้อรั้น
บางคนมองเราว่าเป็นคนโง่ไม่มีสมองคิดไม่เป็นบางครั้งเราก็เหนื่อยกับคำพูดของคนต่างคนต่าง
มุมมองคิดกันไปเองทั้งนั้นบางคนก็คิดว่าเราให้ความสำคัญกับพระเจ้ามากกว่าพ่อแม่บางคนก็
มองว่าเรารักพระเจ้ามากกว่าพ่อแม่แต่เราไม่เคยคิดแบบนั้นน้องเราได้เงินเดือนเยอะกว่าเราจะซื้อ
อะไรก็ได้แต่เราถึงแม้เราจะเงินเดือนไม่เยอะแต่พระเจ้าไม่เคยทอดทิ้งเราเรามีความสุขกับสิ่งที่เราทำ
แต่หลายคนกลับมองว่าเราดื้อรั้นมองเราไม่ดีแต่เรารู้ว่าพระเจ้าไม่ได้มองเราแบบนั้นเราก็ไม่รู้ว่าจะทำไงดี