แอบชอบพี่รหัส อึดอัดมากเลย

คือตอนนี้เราอึดอัดมากๆเลยไม่กล้าเล่าให้ใครฟังด้วยเรื่องพี่รหัสของเราเอง คือตอนนี้เราอยู่ม.4แล้วได้พี่รหัสเป็นผู้ชายอยู่ม.5ค่ะ คือเราเป็นคนที่หวั่นไหวง่ายมากๆเลยค่ะแต่ภายนอกนี่จะเก๊กท่าทำเย็นชา นิ่งๆ เท้าความไปถึงตอนที่รับน้องเมื่อปีที่แล้วพี่เค้าซื้อตุ๊กตาเฟอร์บี้ที่ตัวนิ่มๆให้เราด้วย เรางี้ก็แบบน่ารักอ่ะเลย แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากพยายามตัดใจเพราะเขาเป็นพี่รหัสนะไรงี้แถมเดี๋ยวคิดเยอะๆแล้วจะมองหน้ากันไม่ติด แล้ววันที่รับน้องนะ ย่ารหัสเราที่อยู่ม.หกดันบอกเราว่า  เนี่ยนะสายรหัสเราสนิทกันมากเลย น้อง___ต้องรีบสนิทกับพี่ๆไวๆนะประมาณนี้ เราก็เริ่มเลยตีสนิทกับย่ารหัสจนสนิทกัน แถมย่ารหัสเรานะนิสัยเหมือนเราเปี๊ยบเลยซ่าๆกวนๆอ่ะเลยสนิทกันไวมาก คราวนี้มาถึงพี่รหัสบ้าง แรกๆเราก็หาเรื่องคุยกับพี่เค้านะทางไลน์อ่ะ แต่คุยแล้วเขาก็ประมาณว่าไม่ถึงขนาดถามคำตอบคำนะแต่ก็ตอบน้อยอ่ะ แล้วเราก็เพิ่งมารู้จากย่ารหัสตอนหลังว่าไม่ค่อยสนิทกับพี่เค้าเหมือนกัน แต่ตอนแรกเขาแกล้งเราว่าสนิทกัน คราวนี้เราเลยไม่ได้คุยกับพี่เค้าทางไลน์เลยไม่กล้าทักไป แต่เวลาเจอหน้าที่รร.ก็สวัสดีนะ แล้วก็มีอยู่ครั้งนึงทักไลน์เขาไปอีก ถามเรื่องเข้าค่ายไรงี้ พี่เค้าก็บอกฝันดี เรางี้ฟินนนนมากมาย คือบุคลิคพี่เค้าจะค้อนข้างเย็นชาๆไงแต่เทห์มากกก อยู่กับกลุ่มเพื่อนก็้หมือนเป็นกลุ่มที่ค่อนข้างลึกลับอ่ะ แล้วก็แบบเรียนเก่งแต่ไม่ตั้งใจเรียน อันนี้เพื่อนเขานะ พี่เขาก็ประมาณนี้อ่ะ แต่คือเราก็ตัดใจได้แล้วนะแบบไม่ชอบไม่ไรแล้วมาได้ตั้งนานแล้ว ประมาณเกือบปีแล้วอ่ะ แต่มันก็เกิดเหตุขึ้นอีกจนได้ คือเราต้องไปเข้าค่ายไงแล้วเวลาไปงี้ก็ไปทั้งสาม ม.เลยแต่เป็นห้องทับเดียวกันก็คือสายรหัสนั่นละ แล้คราวเนี้ยแบบเวลามีกิจกรรมไรงี้โดนทำโทษไรงี้แล้วพี่เค้าอยู่กลุ่มเดียวกับเราก็ต้องโดนเต้นพร้อมกัน แล้วพี่เขาก็แบบหันมาตบไหล่เราเราแล้วบอกสู้ๆไรงี ตอนแรกเราก็ไม่คิดไรนะ แต่พอเข้ามานั้งงี้เพื่อนเราก็ล้อไม่หยุดเลย เพราะพี่เค้าค่อนข้างเงียบๆไงเวลาเพื่อนเราคุยด้วยก็ถามคำตอบคำ แต่กับเราเราคิดว่าเค้าอาจเห็นเราเป็นน้องรหัสมั้งเลยคุยด้วยมากหน่อย แต่พี่เค้าก็คุยกับเราอย่างงี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วแต่เพื่อนเราไม่เห็นเองแถมเราก็ไม่ได้เล่าไม่ฟังด้วย พวกมันคิดว่าพี่เขาไม่คุยกับเราเลยไง หลังจากนี้นะก็มีกิจกรรมพี่รหัสน้องรหัสที่เขิลๆซึ้งๆอีมากมาย แบบมีจับมือเดินไรงี้ เราก็แบบอุส่าตัดใจแล้วยังกลับมาหวั่นไหวอีกแถมตลอดทางนะเพื่อนพี่เขาก็ล้อพี่เขากับเราใหญ่เลย เรางี้เขิลจนไม่รู้เอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน แล้วเดี๋ยวนี้นะเราเริ่มหมั่นไส้ปนเขิลลลลพี่เขาเวลาเจอหน้าเขานะก็ไม่กล้าทักเท่าไหร่ แถมทำเป็นเดินผ่านไปเฉยๆอีกต่างหาก แต่พี่เค้าก็เดินมาแบบสกิดเราแล้วก็เดินผ่านไปนะ ตอนแรกเราก็งงๆใครสกิดสะไรงี้ อ้อหรือว่าเค้าเป็นคนค่อนข้างขี้อายก็ไม่รู้นะ แบบเวลาเค้าหรือเราอยู่กับเพื่อนงี้จะไม่ค่อยทัก ต้องให้คนน้อยๆก่อนค่อยสกิด 555 คือเอาเป็นว่าตอนนี้เราชอบเค้ามากๆๆๆเลยแบบไม่เคยรู้สึกกับใครอย่างนี้มาก่อน แบบวันนี้ก็นั่งคิดแต่เรื่องเขาทั้งวันเลย พยายามบอกตัวเองว่าให้ลืมๆๆๆๆไปซะ อย่าไปคิดถึงเค้าก็ทำไม่ได้ นั่งถอนหายใจทั้งวันเลยเนี่ย แบบมันหวิวๆๆในใจแบบบอกไม่ถูกแถมวันนี้ไปเสี่ยงเซียมซีก็ออกมาดี ได้เจอเนื้อคู่เรางี้ก็ยิ่งฟินใหญ่เลย คิดเพื่อไปไกล แต่ก็พยายามตัดใจนะพยายามมากๆๆแต่มันทำไม่ได้อ่ะพอคิดถึงหน้าเขา แบบมันไม่ง่ายเหมือนครั้งที่แล้วแล้วอ่ะ แล้วเราก็รู้ตัวนะว่าเราไม่ได้สวยอะไรมากมาย เค้าคงไม่มาชอบเราหรอก ประมาณใส่แว่นอันโตๆอ่ะ แต่พี่เค้าเท่มากๆๆเลยนะในสายตาเราอ่ะ อยาตัดใจได้ทำไงดีคือแบบมันรู้สึกหนักใจมากเลยอ่ะอยากไม่รู้สึกอะไรกับเค้าเลยทำไงดี เพราะเค้าคงไม่หัฝาชอบเราแน่ๆเลย T^T