เวลาเรา ปจด. ใกล้จะมา เราจะหงุดหงิดง่ายมาก รำคาญไปหมด งี่เง่ามาก
ไม่รู้หงุดหงิดอะไรนักหนา ไม่มีเหตุผลอะไรเลย อยู่ดีๆก็อารมณ์เสีย
คุมตัวเองไม่ได้ ไม่เข้าใจ มันเป็นของมันเอง
แฟนนี่โดนประจำอ่ะ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ก็โดนเหวี่ยงไปละ
ละเราจะกินเยอะมากช่วงนั้น อยากกินไปหมด อยากนั่นนี่ เห็นอะไรก็จะกินๆ
อีกเรื่อง แฟนบอกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราจะหื่นมากเป็นพิเศษช่วงนั้น อายจุงงงงงง >///<
##สาวๆคนอื่นเป็นมั้ยคะ แล้วทำยังไงกันมั่งง่าาาา
ฝากถึงคุณผู้ชายนิดนึง >> พอถึงวันนั้นของเดือนแล้ว สาวๆอย่างเรามักไม่เข้าใจตัวเองหรอกค่ะ
ก็งี่เง่า งอแง ไปตามประสา เลือดจะไปลมจะมานี่เนอะ ทำไงได้ มันก็ครั่นเนื้อครั่นตัว ไม่สบายตัว
บางทีก็ปวดท้อง ปวดหลัง เจ็บหน้าอก พาลให้หงุดหงิดไปหมดอีก
พอ ปจด. มา ก็ต้องทนใส่แพมเพิสแผ่นเล็กๆไว้อีก มันน่ารำคาญจริงๆนะ
ที่งี่เง่างอแงเนี่ย บางทีก็ไม่ได้ตั้งใจอะไรหรอก มันเอาไม่อยู่จริงๆ
ตัวเองยังไม่เข้าใจเล๊ยยย ว่าหงุดหงิดอะไร บางทีก้ร้องห่มร้องไห้
น้อยใจเรื่องเล็กๆน้อยๆไปหมด
##อยากให้เข้าใจสาวๆนิดนึง เป็นแบบนี้แค่ไม่กี่วันหรอก พอ ปจด. หมด
สาวๆก็จะกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมเอง

เป็นแฟนเราต้องอดทนนะคะ
##คห.33
[สาวๆค่ะ] วันนั้นของเดือน >งี่เง่า,หงุดหงิด,กินเยอะ และความหื่น< เรื่องที่ผู้ชายไม่เข้าใจ
ไม่รู้หงุดหงิดอะไรนักหนา ไม่มีเหตุผลอะไรเลย อยู่ดีๆก็อารมณ์เสีย
คุมตัวเองไม่ได้ ไม่เข้าใจ มันเป็นของมันเอง
แฟนนี่โดนประจำอ่ะ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ก็โดนเหวี่ยงไปละ
ละเราจะกินเยอะมากช่วงนั้น อยากกินไปหมด อยากนั่นนี่ เห็นอะไรก็จะกินๆ
อีกเรื่อง แฟนบอกว่า [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ อายจุงงงงงง >///<
##สาวๆคนอื่นเป็นมั้ยคะ แล้วทำยังไงกันมั่งง่าาาา
ฝากถึงคุณผู้ชายนิดนึง >> พอถึงวันนั้นของเดือนแล้ว สาวๆอย่างเรามักไม่เข้าใจตัวเองหรอกค่ะ
ก็งี่เง่า งอแง ไปตามประสา เลือดจะไปลมจะมานี่เนอะ ทำไงได้ มันก็ครั่นเนื้อครั่นตัว ไม่สบายตัว
บางทีก็ปวดท้อง ปวดหลัง เจ็บหน้าอก พาลให้หงุดหงิดไปหมดอีก
พอ ปจด. มา ก็ต้องทนใส่แพมเพิสแผ่นเล็กๆไว้อีก มันน่ารำคาญจริงๆนะ
ที่งี่เง่างอแงเนี่ย บางทีก็ไม่ได้ตั้งใจอะไรหรอก มันเอาไม่อยู่จริงๆ
ตัวเองยังไม่เข้าใจเล๊ยยย ว่าหงุดหงิดอะไร บางทีก้ร้องห่มร้องไห้
น้อยใจเรื่องเล็กๆน้อยๆไปหมด
##อยากให้เข้าใจสาวๆนิดนึง เป็นแบบนี้แค่ไม่กี่วันหรอก พอ ปจด. หมด
สาวๆก็จะกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมเอง
เป็นแฟนเราต้องอดทนนะคะ ##คห.33