คือแบบว่า เวลาอยู่กับแฟนเรารู้สึกว่าเราเป็นคนงี่เง่า สันดานเสียไปหมดเลยค่ะ แต่เวลาอยู่กับพ่อแม่หรือเพื่อนทุกคนเขาก็มีความสุขหัวเราะตัวเราเองก็มีความสุขดี แต่พออยู่กับแฟนเราจะกลายเป็นงี่เง่าตลอด ยกตัวอย่างเช่น แฟนเราไปทำงานหายไปทั้งวันเลย ทักไม่อ่านโทรปไม่รับ แต่เห็นอัปคลิปลงติ๊กต็อกได้ ลงสตอรี่ฉ่ำๆ เหมือนตั้งใจเมิน พอเราทักไปอีกเขาก็บอกว่าเรางี่เง่า เอาแต่ใจ ชอบตาม ชอบถาม ทั้งที่วันนี้และวันอื่นๆเวลาเราจะถามหรือตามเราจะทักไปแค่2เวลาเอง คือเวลาพักเที่ยง ทักไปถามไถ่ว่าเป็นไง โอเคไหม กินข้าวยัง สู้ๆนะเธออ ส่วนตอนเย็นก็ทักถามว่าจะกลับกี่โมง เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม คิดถึงจัง แต่แฟนกลับบอกว่าเรางี่เง่าน่ารำคาญ เค้าไม่อยากให้เราถาม พอเราเลือกที่จะไม่ถาม ก็ไม่รู้จะคุยยังไง ก็โดนแฟนบอกว่าละเลย บอกว่าเราเปลี่ยนไป จนเรารู้สึกว่าเราไม่ชอบตัวเองเวลาอยู่กับแฟนหรือมีแฟนเลย แบบนี้คือปกติไหมคะ เรายังรักแฟนเร่นะคะ แต่เราหงุดหงิดตัวเองที่ทำอะไรก็ไม่ถูกใจเขาสักอย่างเลย