จากกระทู้ที่โชคดีที่เกิดเป็นคนไทย คำนี้อาจห่างไกลเราไปทุกที
เมืองที่อุดมไปด้วยทุกอย่าง เมืองที่ไม่เคยอดอยาก เมืองที่ไม่เคยโดนกดขี่ เมืองที่มีพระเจ้าแผ่นที่ปรีชาสามารถ ผดุงคุณธรรม รักประชาชนเป็นที่สุด
แต่ความโสมมทางการเมือง มันมาพรากทุกอย่างไปซะงั้น
ประวัติศาสตร์บอกเราได้ทุกอย่าง จากพิษการเมือง อำนาจมืดเต่าล้านปี ทำให้เมืองไทยหยุดเดินมานานแล้ว และจะถอยหลังลงอย่างเดียวเท่านั้น
ดูง่ายๆ ร.5 เอารถไฟมาลงเมืองไทยที่แรกของเอเชีย จนบัดนี้ก็ยังเหมือนเดิม
อยากให้ลองมองสิทธิเสรีภาพในประเทศเจริญ ยกตัวอย่างเช่น ในอเมริกา จอร์จบุช เอาทหารงบประมาณมหาศาลไปเททิ้งกับสงครามตลอดเวลาในช่วงที่ดำรงตำแหน่ง กระหายสงครามมาก ประชาชนเอือมระอาอย่างมาก แต่ด้วยที่เค้าเป็นประชาธิปไตยอย่างเต็มตัว รู้จักเคารพเสียงส่วนใหญ่ เคารพสิทธิ เสรีภาพ รู้จักหน้าที่ สิทธิของตัวเองอย่างดี พวกเขาจึงรอเวลาเท่านั้นที่จะจัดการจอร์จ บุช ในการเลือกตั้งคราวหน้า พรรคของเขาที่กุมเสียงข้างมากมาตลอดจึงพ่ายแพ้ไป นี่คือการแสดงออกของผู้คนในเมืองที่เจริญ ที่รู้จัก หน้าที่ สิทธิตัวเองอย่างดี ที่ยกตัวอย่างมาอยากให้ดูวิธีคิดผู้คนในประเทศที่ประชาธิปไตยทำงานได้ดี ผู้คนของเค้าไม่มีวันทำร้ายประชาธิปไตย เพราะเค้าผ่านความเลวร้ายของการกดขี่ ข่มเหงของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันมาอย่างอดสู ในอดีตที่คนไม่รู้จัก สิทธิ เสรีภาพของคนอื่น คนที่แตกต่างจากพวกตนจึงเปรียบได้กับสัตว์ตัวหนึ่ง นิโกรคือลิงบาบูน มันคือทาส มันเกิดมาเพื่อโดนกดขี่ข่มเหง มันไม่มีสิทธิ เสรีภาพทุกด้านในความเป็นคน หนังบางเรื่องทาสนิโกรทำแค่ไข่ตก ยังโดนเฆี่ยนจนตาย บันได ทางท้าวบางที่ยังต้องขีดเส้นทางไว้ให้ ชีวิตไร้ค่าทำอะไรผิด กฎกูลงโทษอย่างเดียว เป็นตายอยู่ที่นายฝรั่ง คนที่มีตา หู แขน ขา เลือดเนื้อเหมือนกันทุกอย่าง
นี่ไงประชาธิปไตยจึงถือกำเนิดขึ้น ประเทศเรานี้เค้าเลยเคารพประชาธิปไตย สิ่งที่เค้าให้ความสำคัญที่สุดอันดับแรกเลย ก็คำเดิมๆง่ายๆ สิทธิ เสรีภาพ
สองคำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ เราคนไทยอาจไม่คุ้นเคย หรือละเลยไปเพราะยังไม่เคยหนักๆมา
แต่ให้ลองคิดดูเมื่อใดที่เราไม่มีสิทธิ เสียเสรีภาพที่เคยได้ วันนั้นเราจะเข้าใจได้เลยว่าทำไมฝรั่งเค้าหวงแหนคำนี้มาก
คุณจะเรียกร้องอะไร จะทำอะไรผมยังเคารพการตัดสินคุณ เคารพสิทธิ เสรีภาพในการแสดงออกของคุณ แต่พวกคุณเคยมองเห็นสิทธิ เสรีภาพเล็กๆที่มีไหม หรือเสียงส่วนใหญ่ไหม ว่าสิ่งต่างๆที่ยัดเยียดมาเค้าต้องการด้วยหรือเปล่า หรือว่าไม่เคยสนใจ ขอแค่กลุ่มตัวเองบรรลุเป้าหมายก็พอ นี่ไงมันเลยจะกลายมาเป็นบรรทัดฐาน ถ้าต่อไปมีอีกกลุ่มเกิดขึ้นมาแล้วมาทำอย่างคุณ เรียกร้องโน่น นี่ โดยไม่ถามคุณ หรือถามเสียงส่วนใหญ่ คุณจะรู้สึกอย่างไร วันนั้นคุณอาจจะเข้าใจความรู้สึกนี้
คุณจะขจัดคนเลว คนโกงให้หมดสิ้นไป ฟังดูอาจยากเพราะเมืองไทยคนโกง คนเลวมันเยอะ แต่ถามว่าดีไหม ผมขอตอบแบบภาคภูมิใจเลยว่าดีมาก เป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง แต่วิธีการคุณทำไมมันตรงข้ามกับความดีที่คุณอย่างทำ มันผิดกฎหมาย มันคุกคามสิทธิ เสรีภาพคนรอบข้าง มันริดรอนระบอบประชาธิปไตย มันทำให้คนแตกแยก มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าความดีที่คุณจะทำมันขัดรัฐธรรมนูญ คุณจะรีบไปไหนกันที่จะปฏิรูปรอหน่อยได้ไหม รีบไปคนเลว คนโกงมันก็ยังเยอะอยู่ คนพวกนี้ไม่ตายง่ายๆหรอก ทำไมไม่ค่อยๆปฏิรูปเอาแบบให้สมบูรณ์ มาจากทุกภาคส่วนเสนอร่วมกัน รู้ลึกทุกปัญหา จนไม่เหลือช่องว่างให้คนเลวคนโกงก็ยังได้ เลือกตั้งก่อนได้ไหมอย่างน้อยมันก็ไม่ขัดรัฐธรรมนูญ ให้มันเดินตามระบอบที่ถูกต้องตามประชาธิปไตย
เอาง่ายๆนะ คนโกง มันเอาผิดได้ มันจับต้องได้ เอากฎหมายจัดการมันได้ เอามันติดคุกได้ หรือจะเขียนกฎหมายข้อบัญญัติให้ประหารก็ยังได้ เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเศรษฐกิจ ปากท้อง แต่การปลุกปั่น ระดมผู้คนของทุกฝ่าย รวมทั้งสร้างวาทะกรรมแห่งความรังเกียจ เกลียดชังขึ้นในกลุ่มตนอย่างไม่หยุดหย่อน ถามว่าคุ้มไหม ผมขอตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่ามันไม่คุ้ม มันไร้สาระ เพราะอะไรนั่นหรือ ลองมองดูสังคมตอนนี้ซิครับ ทั่วทั้งแผ่นดินมองหน้ากันติดไหม คบกันมากี่สิบปี ตัดขาดกันได้เฉยจากความคิดต่างมีให้เห็นถมเถ ไปเทใจให้คนไม่รู้จักแทน นี่ไงคือความแตกแยกที่มันตามมา มันจับต้องได้ไหม เอาผิดได้ไหมความแตกแยก ความเกลียดชังนี้ มันเป็นเรื่องของจิตใต้สำนึก ยิ่งพวกคุณเล่นเกมส์การเมืองบ้าๆแบบนี้ ความแตกแยก เกลียดชังมันยิ่งฝั่งรากลึกจนถอนไม่ขึ้น และไม่สามารถเยียวยาได้ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีประเทศไหนอยากให้เกิด แต่คนไทยกลับมองข้ามและโหมโรงขึ้นทุกฝ่าย มันเป็นเรื่องชีวิตไม่ใช่เรื่องปากท้อง แผ่นดินผู้คนแตกแยกชิงชัง แผ่นดินจะนองไปด้วยเลือดมาตลอดมา ไม่สามารถแยกกันได้ แต่บ้านเมืองไหนมีคนเลว คนโกง แต่ผู้คนรู้รักกลมเกลียวเป็นหนึ่ง มีสามัคคี ชาตินั้นจะเจริญก้าวหน้า ไม่มีวันล่มจม นองเลือดแน่นอน
ทุกบ้านเมืองในโลกนี้ คนเลว คนโกงมีทุกที่ ไม่สามารถขจัดได้จริง ไม่สามารถปฏิเสธผู้คนเหล่านี้ออกจากระบบได้ ไม่เว้นแต่ประเทศเจริญเช่น ญี่ปุ่น ยากูซ่าใหญ่กว่าตำรวจอีกแต่บ้านเค้าเจริญสุดขั้ว เพราะเค้ามีความสามัคคีในชาติ ตราบใดที่บ้านเมืองไม่มีความแตกแยก บ้านเมืองก็ยังสามารถเดินต่อไปได้อย่างมั่นคง เพราะสิ่งชั่วร้ายทั้งหลายที่แฝงอยู่ในสังคมมันจัดการได้ได้ด้วยกฎหมาย
ดังนั้นไม่ว่าคุณจะทำอะไรในสังคม เป็นเรื่องดีหรือไม่ดี จงเคารพสิทธิ เสีภาพคนอื่นเสมอ อย่าไม่เอากฎ กติกา เพราะมันจะเป็นบรรทัดฐานให้กลุ่มอื่นเอาเยี่ยงอย่าง จนพาสังคมไปสู่กฎหมู่ กฎกู สร้างรอยร้าว ความแตกแยกขึ้นในสังคมในที่สุด ตอนนั้นก็จะสายเกินไป บ้านเมืองก็จะไร้ทางออกอย่างเช่นทุกวันนี้
สิ่งที่ถูกต้องจะถูกต้องวันยังค่ำ แม้ว่าทุกคนจะต่อต้าน
และสิ่งที่ผิดก็ต้องผิดอยู่วันยังค่ำ แม้ว่าทุกคนจะสนับสนุน
william penn
อยากขอระบาย...... จะพูดอีกพันครั้งก็จะย้ำเหมือนเดิม,,,,,,,ไม่อยากให้มองข้าม
เมืองที่อุดมไปด้วยทุกอย่าง เมืองที่ไม่เคยอดอยาก เมืองที่ไม่เคยโดนกดขี่ เมืองที่มีพระเจ้าแผ่นที่ปรีชาสามารถ ผดุงคุณธรรม รักประชาชนเป็นที่สุด
แต่ความโสมมทางการเมือง มันมาพรากทุกอย่างไปซะงั้น
ประวัติศาสตร์บอกเราได้ทุกอย่าง จากพิษการเมือง อำนาจมืดเต่าล้านปี ทำให้เมืองไทยหยุดเดินมานานแล้ว และจะถอยหลังลงอย่างเดียวเท่านั้น
ดูง่ายๆ ร.5 เอารถไฟมาลงเมืองไทยที่แรกของเอเชีย จนบัดนี้ก็ยังเหมือนเดิม
อยากให้ลองมองสิทธิเสรีภาพในประเทศเจริญ ยกตัวอย่างเช่น ในอเมริกา จอร์จบุช เอาทหารงบประมาณมหาศาลไปเททิ้งกับสงครามตลอดเวลาในช่วงที่ดำรงตำแหน่ง กระหายสงครามมาก ประชาชนเอือมระอาอย่างมาก แต่ด้วยที่เค้าเป็นประชาธิปไตยอย่างเต็มตัว รู้จักเคารพเสียงส่วนใหญ่ เคารพสิทธิ เสรีภาพ รู้จักหน้าที่ สิทธิของตัวเองอย่างดี พวกเขาจึงรอเวลาเท่านั้นที่จะจัดการจอร์จ บุช ในการเลือกตั้งคราวหน้า พรรคของเขาที่กุมเสียงข้างมากมาตลอดจึงพ่ายแพ้ไป นี่คือการแสดงออกของผู้คนในเมืองที่เจริญ ที่รู้จัก หน้าที่ สิทธิตัวเองอย่างดี ที่ยกตัวอย่างมาอยากให้ดูวิธีคิดผู้คนในประเทศที่ประชาธิปไตยทำงานได้ดี ผู้คนของเค้าไม่มีวันทำร้ายประชาธิปไตย เพราะเค้าผ่านความเลวร้ายของการกดขี่ ข่มเหงของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันมาอย่างอดสู ในอดีตที่คนไม่รู้จัก สิทธิ เสรีภาพของคนอื่น คนที่แตกต่างจากพวกตนจึงเปรียบได้กับสัตว์ตัวหนึ่ง นิโกรคือลิงบาบูน มันคือทาส มันเกิดมาเพื่อโดนกดขี่ข่มเหง มันไม่มีสิทธิ เสรีภาพทุกด้านในความเป็นคน หนังบางเรื่องทาสนิโกรทำแค่ไข่ตก ยังโดนเฆี่ยนจนตาย บันได ทางท้าวบางที่ยังต้องขีดเส้นทางไว้ให้ ชีวิตไร้ค่าทำอะไรผิด กฎกูลงโทษอย่างเดียว เป็นตายอยู่ที่นายฝรั่ง คนที่มีตา หู แขน ขา เลือดเนื้อเหมือนกันทุกอย่าง
นี่ไงประชาธิปไตยจึงถือกำเนิดขึ้น ประเทศเรานี้เค้าเลยเคารพประชาธิปไตย สิ่งที่เค้าให้ความสำคัญที่สุดอันดับแรกเลย ก็คำเดิมๆง่ายๆ สิทธิ เสรีภาพ
สองคำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ เราคนไทยอาจไม่คุ้นเคย หรือละเลยไปเพราะยังไม่เคยหนักๆมา
แต่ให้ลองคิดดูเมื่อใดที่เราไม่มีสิทธิ เสียเสรีภาพที่เคยได้ วันนั้นเราจะเข้าใจได้เลยว่าทำไมฝรั่งเค้าหวงแหนคำนี้มาก
คุณจะเรียกร้องอะไร จะทำอะไรผมยังเคารพการตัดสินคุณ เคารพสิทธิ เสรีภาพในการแสดงออกของคุณ แต่พวกคุณเคยมองเห็นสิทธิ เสรีภาพเล็กๆที่มีไหม หรือเสียงส่วนใหญ่ไหม ว่าสิ่งต่างๆที่ยัดเยียดมาเค้าต้องการด้วยหรือเปล่า หรือว่าไม่เคยสนใจ ขอแค่กลุ่มตัวเองบรรลุเป้าหมายก็พอ นี่ไงมันเลยจะกลายมาเป็นบรรทัดฐาน ถ้าต่อไปมีอีกกลุ่มเกิดขึ้นมาแล้วมาทำอย่างคุณ เรียกร้องโน่น นี่ โดยไม่ถามคุณ หรือถามเสียงส่วนใหญ่ คุณจะรู้สึกอย่างไร วันนั้นคุณอาจจะเข้าใจความรู้สึกนี้
คุณจะขจัดคนเลว คนโกงให้หมดสิ้นไป ฟังดูอาจยากเพราะเมืองไทยคนโกง คนเลวมันเยอะ แต่ถามว่าดีไหม ผมขอตอบแบบภาคภูมิใจเลยว่าดีมาก เป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง แต่วิธีการคุณทำไมมันตรงข้ามกับความดีที่คุณอย่างทำ มันผิดกฎหมาย มันคุกคามสิทธิ เสรีภาพคนรอบข้าง มันริดรอนระบอบประชาธิปไตย มันทำให้คนแตกแยก มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าความดีที่คุณจะทำมันขัดรัฐธรรมนูญ คุณจะรีบไปไหนกันที่จะปฏิรูปรอหน่อยได้ไหม รีบไปคนเลว คนโกงมันก็ยังเยอะอยู่ คนพวกนี้ไม่ตายง่ายๆหรอก ทำไมไม่ค่อยๆปฏิรูปเอาแบบให้สมบูรณ์ มาจากทุกภาคส่วนเสนอร่วมกัน รู้ลึกทุกปัญหา จนไม่เหลือช่องว่างให้คนเลวคนโกงก็ยังได้ เลือกตั้งก่อนได้ไหมอย่างน้อยมันก็ไม่ขัดรัฐธรรมนูญ ให้มันเดินตามระบอบที่ถูกต้องตามประชาธิปไตย
เอาง่ายๆนะ คนโกง มันเอาผิดได้ มันจับต้องได้ เอากฎหมายจัดการมันได้ เอามันติดคุกได้ หรือจะเขียนกฎหมายข้อบัญญัติให้ประหารก็ยังได้ เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเศรษฐกิจ ปากท้อง แต่การปลุกปั่น ระดมผู้คนของทุกฝ่าย รวมทั้งสร้างวาทะกรรมแห่งความรังเกียจ เกลียดชังขึ้นในกลุ่มตนอย่างไม่หยุดหย่อน ถามว่าคุ้มไหม ผมขอตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่ามันไม่คุ้ม มันไร้สาระ เพราะอะไรนั่นหรือ ลองมองดูสังคมตอนนี้ซิครับ ทั่วทั้งแผ่นดินมองหน้ากันติดไหม คบกันมากี่สิบปี ตัดขาดกันได้เฉยจากความคิดต่างมีให้เห็นถมเถ ไปเทใจให้คนไม่รู้จักแทน นี่ไงคือความแตกแยกที่มันตามมา มันจับต้องได้ไหม เอาผิดได้ไหมความแตกแยก ความเกลียดชังนี้ มันเป็นเรื่องของจิตใต้สำนึก ยิ่งพวกคุณเล่นเกมส์การเมืองบ้าๆแบบนี้ ความแตกแยก เกลียดชังมันยิ่งฝั่งรากลึกจนถอนไม่ขึ้น และไม่สามารถเยียวยาได้ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีประเทศไหนอยากให้เกิด แต่คนไทยกลับมองข้ามและโหมโรงขึ้นทุกฝ่าย มันเป็นเรื่องชีวิตไม่ใช่เรื่องปากท้อง แผ่นดินผู้คนแตกแยกชิงชัง แผ่นดินจะนองไปด้วยเลือดมาตลอดมา ไม่สามารถแยกกันได้ แต่บ้านเมืองไหนมีคนเลว คนโกง แต่ผู้คนรู้รักกลมเกลียวเป็นหนึ่ง มีสามัคคี ชาตินั้นจะเจริญก้าวหน้า ไม่มีวันล่มจม นองเลือดแน่นอน
ทุกบ้านเมืองในโลกนี้ คนเลว คนโกงมีทุกที่ ไม่สามารถขจัดได้จริง ไม่สามารถปฏิเสธผู้คนเหล่านี้ออกจากระบบได้ ไม่เว้นแต่ประเทศเจริญเช่น ญี่ปุ่น ยากูซ่าใหญ่กว่าตำรวจอีกแต่บ้านเค้าเจริญสุดขั้ว เพราะเค้ามีความสามัคคีในชาติ ตราบใดที่บ้านเมืองไม่มีความแตกแยก บ้านเมืองก็ยังสามารถเดินต่อไปได้อย่างมั่นคง เพราะสิ่งชั่วร้ายทั้งหลายที่แฝงอยู่ในสังคมมันจัดการได้ได้ด้วยกฎหมาย
ดังนั้นไม่ว่าคุณจะทำอะไรในสังคม เป็นเรื่องดีหรือไม่ดี จงเคารพสิทธิ เสีภาพคนอื่นเสมอ อย่าไม่เอากฎ กติกา เพราะมันจะเป็นบรรทัดฐานให้กลุ่มอื่นเอาเยี่ยงอย่าง จนพาสังคมไปสู่กฎหมู่ กฎกู สร้างรอยร้าว ความแตกแยกขึ้นในสังคมในที่สุด ตอนนั้นก็จะสายเกินไป บ้านเมืองก็จะไร้ทางออกอย่างเช่นทุกวันนี้
สิ่งที่ถูกต้องจะถูกต้องวันยังค่ำ แม้ว่าทุกคนจะต่อต้าน
และสิ่งที่ผิดก็ต้องผิดอยู่วันยังค่ำ แม้ว่าทุกคนจะสนับสนุน
william penn