เพื่อนคนนี้มีใจให้เราหรือเปล่า??

สวัสดีค่ะ ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ เรื่องอาจจะยาวหน่อย แต่ก็อยากให้ช่วยตอบหน่อยค่ะ

คือเราแอบชอบเพื่อนสนิทตัวเอง ซึ่งเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ตอนแรกก็คิดว่าคงแค่รู้สึกดีเฉยๆนะคะ เพราะเขาเป็นคนที่คอยเทคแคร์และปกป้องเราตลอด เรารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยเวลาอยู่ใกล้เขา แต่ตอนนี้เริ่มมั่นใจแล้วว่าไม่ใช่แค่รู้สึกดีแน่ๆ เพราะเวลาที่เขาบอกว่าชอบคนนั้นคนนี้เรารู้สึกไม่ดีเลย
และพักหลังๆมานี้เขาก็เริ่มมีท่าทีบางอย่างที่ทำให้เราแอบคิดเข้าข้างตัวเอง
เช่นเวลาขึ้นรถโดยสารประจำทางด้วยกันถ้ามีทีนั่งเหลือน้อยหรือมีแค่ที่เดียวเขาก็จะให้เรานั่งเสมอ และถ้าหากไม่มีที่นั่งเลยเขาก็จะยืนกับเราและคอยโอบเอวเราไว้ด้วยมืออีกข้างหนึ่งที่ไม่ได้จับบาร์ ไม่ใช่แบบหลามๆนะคะ แต่แบบกอดเลย (แต่ก็คิดว่าเขาอาจะเห้นว่าเราเตี้ยโหนไม่ถึงรึเปล่า)
เวลาเรางอนเขามักจะง้อเราด้วยการกอดแล้วก็หอมค่ะ เดินข้ามถนนก็มักจะจูงมือเราข้ามตลอด โดยให้เหตุผลว่าเราสายตาไม่ดีเลยต้องเคยจูงมือ วันเกิดเราเขาก็มักจะซื้อแต่ของที่เราชอบมากๆให้ ซึ่งราคาก็ไม่ใช่น้อยๆเลย และครั้งล่าสุดเขาก็บอกจะถักผ้าพันคอให้ ทั้งๆที่ขัดกับบุคลิกเขาสุดๆ เพราะดูภายนอกแล้วเป้นผุ้หญิงห้าวๆแมนๆ แถมยังตัวสุงมากๆด้วย เราก็ตกใจถามแบบแซวๆว่าแน่ใจหรอว่าจะทำได้ เขาก้บอกว่าแล้วจะเอาเปล่าหละ เรายิ้มทั้งวันเลยค่ะวันนั้น เพราะถ้าเป้นเราเราจะถักให้คนที่เราชอบไม่ก็แฟนมากว่าจะถักให้เพื่อน

แล้วก็มีวันนึงค่ะเขาชวนเราไปดูหนังรอบเย็น ปกติเขากับเราก็เคยไปดูด้วยกันแต่ก้ไปกับเพื่อนๆอีกหลายคนและเป็นรอบเช้าๆ แต่ครั้งนี้เขาชวนแค่เรากับลูกพี่ลูกน้องเรา(ที่เคยอยู่ห้องเดียวกับเขาตอน ม.ต้นส่วนเราเพิ่งย้ายมาเรียนที่นี่ตอนม.ปลายได้สองปี) จนญาติเรางงและมาถามเพื่อนคนนั้นว่าไม่ได้บอกใครเลยหรอ เพราะเห็นตอนชวนกระซิบเสียงเบาๆเหมือนกลัวใครได้ยิน เพื่อนเราก็หัวเราะแล้วบอกว่า อื้ม ที่จริงชวนเพื่อนอีกคนนึงก่อน(ที่เป็นเพื่อนเก่าเขาทั้งสองคนแต่เราไม่รู้จัก)แต่เขาไม่มาเลยมาชวนเราแทน ตอนฟังก็แอบนอยด์ๆนะคะ เพราะคิดว่าเขาจงใจจะชวนเรา พอตอนดูหนังเรานั่งโซนบนสุดที่เป็นวีไอพีประกอบกับเป้นรอบที่ค่อนข้างดึก คนเลยเงียบมากๆ โซนนั้นมีเพียงเราสามคน ตอนแรกเราขอนั่งตรงกลางเพราะค่อนข้างกลัวผี แต่เขาขอนั่งตรงกลางแทนโดยให้เหตุผลว่าเดี๋ยวญาติเราไม่มีคนให้กอด เพราะกลัวผีกันทั้งสองคนแต่เขาไม่กลัว ตอนดูไปแรกๆยังไม่น่ากลัวเท่าไหร่ก็นั่งดูนิ่งแต่ยกขาขึ้นมาเพราะหนาวมาก(เราใส่กางเกงขาสั้น)เขาก้หันมากระซิบถามว่าหนาวหรอ เราก้บอกว่านิดนึง เขาทำทีท่าว่าจะเอาเสื้อเสวทเตอร์ที่ติดมาห่มให้ แต่ลูกพี่ลูกน้องเราก็พูดทำนองแซวๆว่ามันก้หนาวเหมือนกัน เพื่อนเราก็หันกลับไปบอกว่าเรื่องของแกแล้วก้เอาเสื้อไปกอดไว้เหมือนเดิม พอหนังเริ่มน่ากลัวเราได้แต่นั่งปิดตาไม่กล้ากอดใครเพราะกลัวเขาจะรู้ว่าเรารู้สึกยังไงแต่เขากับเอื้มมือมาจับมือเราแล้วก็ลูบๆบีบๆ จะว่ากลัวก็ไม่ใช่เพราะเพื่อนเราไม่กลัวผีแถมหนังเรื่องนี้ก็ไม่น่ากลัวมากเท่าไหร่ พอถึงฉากที่เสียงดังๆหรือมีผีแบบตกใจเขากลับดึงเราไปซบไหล่เขาแล้วกอดเหมือนปลอบเราทั้งๆที่เราแค่สะดุ้งแล้วนั่งปิดตา แต่ก็กอดไม่ซะดวกเพราะติดที่วางแขนของเก้าอี้ เขาเลยเอามือข้างนึงมาวางที่ขาของเราบางทีก็บีบเบาๆประมาณว่ากลัวเรากลัว หรือกลัวเราหนาวมือเขาอุ่นมากๆเราเลยจับไว้เวลามีฉากตกใจเราก็ซบที่แขนเขา แต่พอออกจากโรงมาเขาก็ดูนิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกินขึ้น แต่ในใจเรากลับรู่สึกเขินมาก ไม่รู้ว่าเผลอทั้งจับมือทั้งกอด เขาจะรู้ว่าเราคิดไหม
พอมาเจอกันที่โรงเรียนเขาก็ทำท่าทีเฉยเมย หรือบางทีถ้าเราไม่ทักเขา เขาก็ไม่ทักเราก่อน จนเรางงๆบางเขาก้ทำเหมือนว่าเทคแคร์เรามาก แต่บางทีกลับนิ่งเฉยใส่เรา เราคิดยังไงกับเรากันแน่คะ เขาคิดเหมือนเรามั๊ย หรือเรากำลังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่?????
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่