ครั้งหนึ่งฉันบ่นๆกับสามีว่า พักนี้ขายของไม่ดีเลย
สามีบอกว่า ต้องทำใจซิ แม่ไม่ต้องคิดอะไร แม่ดูรถทัวร์ซิ
ปีหนึ่งๆมีคนขึ้นเยอะช่วงเทศกาล แต่ถ้าไม่ใช่ช่วงเทศกาล
มีคนขึ้นแค่ 3 คนจากเชียงใหม่ถึงกรุงเทพฯ เค้ายังต้องวิ่งเลย
ฉันคิด อืมมมมจริงซิ จะให้ขายดีทุกวันได้ไง ขายดีทุกวันฉันก็รวยแย่เลย
เย็นวันนี้ฉันกับสามี skype คุยกับลูกสาว ที่ทำงานอยู่ ตปท
ฉันบอกให้ลูกรับผิดชอบเรื่อง คชจ ของลูก
(ฉันดาวน์รถยนต์คันแรกให้ลูกแล้วให้ลูกผ่อนเองซึ่งก่อนหน้านั้นฉันรับภาระตรงนี้)
ฉันบอกลูกว่าพ่อกับแม่มีภาระอะไรบ้าง ฯลฯ
แต่ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่ดูแลตัวเองได้
แต่ขอให้หนูรับรู้ไว้
หลังจากคุยกับลูกแล้ว ฉันถามสามีว่า น่าเกลียดมั้ยที่เราเล่าให้ลูกฟัง
สามีบอก จะน่าเกลียดหรือไม่น่าเกลียดมันอยู่ที่วิธีคิด
นั่นน่ะซิ ฉันควรจะคิดแบบไหน
แล้วน่าเกลียดมั้ยที่ฉันเล่าภาระให้ลูกฟัง(แต่ภาระตรงนี้ฉันกับสามีรับมือได้)
ปล. ฉันบอกลูกว่าให้ส่งมาเท่าจำนวนที่ใช้
ที่เหลือให้ลูกเก็บไว้ เพราะเข้าใจว่าคนทำงานถ้าเห็นตัวเลขใน บ/ช มันเพิ่มขึ้นทุกเดือนมันทำให้มีความสุข
ขอบคุณที่เข้ามารับฟัง
คุณได้วิธีคิดดีๆมาจากไหน
สามีบอกว่า ต้องทำใจซิ แม่ไม่ต้องคิดอะไร แม่ดูรถทัวร์ซิ
ปีหนึ่งๆมีคนขึ้นเยอะช่วงเทศกาล แต่ถ้าไม่ใช่ช่วงเทศกาล
มีคนขึ้นแค่ 3 คนจากเชียงใหม่ถึงกรุงเทพฯ เค้ายังต้องวิ่งเลย
ฉันคิด อืมมมมจริงซิ จะให้ขายดีทุกวันได้ไง ขายดีทุกวันฉันก็รวยแย่เลย
เย็นวันนี้ฉันกับสามี skype คุยกับลูกสาว ที่ทำงานอยู่ ตปท
ฉันบอกให้ลูกรับผิดชอบเรื่อง คชจ ของลูก
(ฉันดาวน์รถยนต์คันแรกให้ลูกแล้วให้ลูกผ่อนเองซึ่งก่อนหน้านั้นฉันรับภาระตรงนี้)
ฉันบอกลูกว่าพ่อกับแม่มีภาระอะไรบ้าง ฯลฯ
แต่ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่ดูแลตัวเองได้
แต่ขอให้หนูรับรู้ไว้
หลังจากคุยกับลูกแล้ว ฉันถามสามีว่า น่าเกลียดมั้ยที่เราเล่าให้ลูกฟัง
สามีบอก จะน่าเกลียดหรือไม่น่าเกลียดมันอยู่ที่วิธีคิด
นั่นน่ะซิ ฉันควรจะคิดแบบไหน
แล้วน่าเกลียดมั้ยที่ฉันเล่าภาระให้ลูกฟัง(แต่ภาระตรงนี้ฉันกับสามีรับมือได้)
ปล. ฉันบอกลูกว่าให้ส่งมาเท่าจำนวนที่ใช้
ที่เหลือให้ลูกเก็บไว้ เพราะเข้าใจว่าคนทำงานถ้าเห็นตัวเลขใน บ/ช มันเพิ่มขึ้นทุกเดือนมันทำให้มีความสุข
ขอบคุณที่เข้ามารับฟัง