สืบเนื่องจากกระทู้ของคุณ ๑๑๕๑๕๐๓ http://pantip.com/topic/31507378/comment87 ถามหาความคิดถึงจากชาวติ่งวิมานมะพร้าว พวกเราก็เลยคิดถึงกันไปยาวไปๆๆ ยาวมาจนวันนี้ ๕๕๕๕


ทำไปทำมาความคิดถึงชักจะเยอะ  ความทรงจำดีๆ ก็มีมากมาย อาการเพ้อถึงละครและคู่พระนางอาหนูช่างกับอาตี๋สืบสายก็ชักจะมารบกวนหัวใจอยู่บ่อยๆ (เว่อร์เกิ๊นนน)  อย่ากระนั้นเลย เรามาเพ้อกันต่อเถอะ เรามาคุยกันต่อ ใครที่ยังคิดถึงวิมานมะพร้าวอยู่  เข้ามาคุยกันได้นะคะ ที่นี่เราไม่มีอะไรเป็นหลักเป็นฐานเลย (กร้ากกกก จะพูดทำไม) หมายเลขสมาชิกก็ไม่มี แบนเนอร์ก็ไม่ได้ทำ ประวัติน้องสองคน ตารางงาน อะไรไม่มีทั้งนั้น ๕๕๕๕(ยังจะอวด ๕๕๕) แบบว่า เค้าไม่ถนัด ถนัดคุยอย่างเดียว


เรามาคิดถึงวิมานมะพร้าวกันต่อเถิดเอยพี่น้องเอย



สำหรับฉากเพ้อวันนี้ขอนำเสนอตอนที่ว่า...ระยะห่างแค่นี้พอไหม (ฮิ้ววววว)

จูนกับอาตี๋สีบสายจะไปตามน้ำหวานกับแสบที่หนีไปทะเล หลังจากเจอฉาก...หล่ออ่ะ...แล้วดูดน้ำผิดแก้วกันไปเมื่อกระทู้ที่แล้ว มาคราวนี้จูนเป็นฝ่ายขับรถมีอาตี๋นั่งป้อนขนมให้ ฮิ้ววววววว


อาตี๋ยื่นป้อกกี้เข้าปากจูนกัด ดัง...ป้อกกกก (ละเอียดไปไหม ๕๕๕)
จูน : นี่คุณ..เรื่องนี้จะรู้แค่พวกเราป่ะ
อาตี๋ : ไม่รู้เหมือนกัน
จูน : (ขนมติดคอ) น้ำหน่อยสิคุณ ( อาตี๋คว้าแก้วน้ำมา เขยิบเข้ามาใกล้อีก เอ่อ จมูกจะชนแก้มอยู่แล้ว ยื่นน้ำให้จูนดูด อึกๆๆ ดูดไปหันมามองคนข้างๆไป เอ่อ ใกล้ไป๊ ใกล้ไปนะ แล้วตาที่มองอ่ะ หวานไปไหนนน ๕๕๕ จูนแอบเขิน ๕๕๕) เวลาจะป้อนอะไรเนี่ย อยู่ห่างๆ ก็ได้นะ
อาตี๋ : ก็ได้ (รับคำแต่โดยดี แต่...ขยับเข้ามาอีก เข้ามาอี๊ก อีกนิดก็สิงร่างกันได้แล้วล่ะ แหม่ๆ จมูกกับปากงี้ ใกล้เกิ๊นนนน เจ๊อยากจะไปนั่งข้างๆ แล้วผลักตัวอาตี๋เบาๆ จริง จุดนี้ ๕๕๕) รักษาระยะห่างแค่นี้ พอไหม (ฮิ้วววววววว ชั้นยิ้มแก้มฉีก กรีดร้องอยู่หน้าจอ)
จูนหันมา ตกใจด้วยเขินด้วย ๕๕๕๕  ร้อง เฮ้ย
อาตี๋ : ดูทางซี่ (เสียงอ่อนเสียงหวาน ฮิ้ววว) จูนหันมองทาง แล้วก็หันมามองคนข้างๆ แล้วก็เขิน ๕๕๕

และแล้ววววว  รถมอไซค์จากไหนไม่รู้ก็มาดับฟินเรา -___-  เลี้ยวเข้ามาได้ คนกำลังจู๋จี๋กัน ๕๕๕๕ จูนหลบ เปรี้ยงงงงง


จากนั้นทั้งคู่จึงต้องเดินทางต่อโดยรถโดยสาร อาตี๋สืบสายของเราก็เป็นลูกคุณหนู ไม่เคยแบบนี้ เธอก็เมารถจ้า กว่าจะถึง ทำเอาหนูจูนเป็นห่วง คอยเดินประคอง ปกป้อง ห่วงใย -*- ๕๕๕ (ยิ่งเขียนยิ่งเยอะ)

จูน : คุณ ทุกอย่างยังอยู่ครบหรือเปล่า (ท่าทางเป็นห่วง)
อาตี๋ : (ทำหน้านิ่ง) หายไปอย่างหนึ่ง
จูน : หา อะไรอ่ะ กระเป๋าเงินหรอ
อาตี๋ : (ทำไม่รู้ไม่ชี้ ชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้าย) ใจหาย... (ฮิ้ววว ช่างกล้าเล่น ๕๕๕๕๕เจ๊อายแทน ๕๕๕) (แล้วอาตี๋ก็ยิ้มมมมม) หายไปไหนก็ไม่รู้ (จู้กกรูๆๆๆๆ ๕๕๕๕)

จูนอึ้งไปก่อนจะยิ้มเขินๆ อาตี๋ก็ยิ้มเขิน ๕๕๕๕๕ (แหม่ะ ทำไปได้ ๕๕๕๕)  

งานก็เย้อเยอะ มาเวิ่นเว้ออะไร (ไปทำงานไป !! ทุกคนตะโกนใส่ ๕๕๕)