ขอระบายหน่อยค่ะ
เมื่อกี้ทะเลาะกับน้องเรื่องน้องเอาของส่วนตัวเราไปทิ้ง โดยไม่บอก และไม่ขอโทษซักคำ
น้องสาวอายุ20 เรา21 อยู่หอด้วยกันสองคน
เมื่อกี้น้องเราเก็บห้อง จากนั้นซักพัก เราบังเอิญไปเห็นเชือกผูกกระโปรงของเราที่ถูกตัดแล้วอยู่ในถึงขยะ เราตกใจมาก คือมันเป็นเชือกผูกเอวที่ติดมากับกระโปรง และกระโปรงตัวนั้นแพงมาก ถามน้องว่าเอาของเรามาทิ้งทำไม
มันกลับบอกเราว่า มันจะเอาไปผูกของ อยากให้มันสั้นลงเลยตัด
เราบอกว่า ทำไมไม่ถามเราก่อน อันนี้เรายังใช้อยู่
สังเกต จากซาก ลักษณะเหมือนตัดเพราะมันเป็นปมแล้วขี้เกียจแกะ เลยตัดออก เพราะปมไม่ได้แน่นหนาเลย
มันเริ่มเห็นว่าเราซีเรียสแล้วเลยยิ่งเริ่มแถ
น้อง : ก็นึกว่าไม่ใช้แล้ว
เรา: เราไม่เคยบอกว่าไม่ใช้แล้ว แล้วมันก็แพงมากด้วย แล้วที่สำคัญเธอไม่มีสิทธิ์เอาของเราไปทิ้ง ไปตัดได้ตามอำเภอใจ
มัน : ก็..ลืม นึกว่าของเค้า นึกว่าไม่ใช่เข็มขัด นึกว่าเป็นเชือกรัดของ
(แถมาก ของๆคนอื่นแท้ๆ ยังมาว่าเป็นของตัวเอง ซึ่งเราแน่ใจว่ามันรู้แน่ว่ามันเป็นของเรา และที่สำคัญมันเองก็เคยใช้เป็นเข็มขัดอยู่หลายครั้ง)
เราบอกว่า เราซีเรียสนะ ต่อไปห้ามเอาของเราไปตัด หรือเอาไปทิ้งอีก ไม่ว่าอะไรก็ตาม
มันไม่ตอบ หยิบหูฟังมาใส่ ร้องเพลงใส่หน้าเรา ทำเป็นไม่ได้ยิน
เราโกรธมาก
ไม่มีคำขอโทษ แล้วยังมาแถข้างๆคูๆอีก แล้วมันยังร้องเพลงใส่ แบบไม่สำนึกผิด ทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาว ส่ายหัวไปมาสบายใจเฉิบ
ตอนนี้เข็มขัดไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเราแล้ว ที่ทำเราโมโหมากคือที่มันไม่ขอโทษ และท่าทางกวนตีนของมัน
เราพูดประมาณสองสามรอบ ว่าได้ยินมั้ย ต่อไปห้ามเอาของเราไปทิ้งอีก ถ้าจะทิ้งทุกอย่างที่ไม่ใช่ของตัวเองต้องขอเราก่อน
ปฏิกิริยาเหมือนเดิม
เราโกรธมาก จุก พูดไม่ออก
......
เรารู้สึกเจ็บใจมาก ตะกี้เพิ่งช่วยมันซ่อมโทรศัพท์ เสียเวลาและทำเอาปวดหัวไป3-4ชม.
ถ้ารู้ว่าจะทำตัวๆแบบนี้ ไม่น่าช่วยเลย
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เอาข้าวของเราไปทิ้ง โดยไม่บอก อ้างว่าขวางหูขวางตาบ้าง รกบ้าง
ทั้งๆที่ถ้าจะเก็บของจริงๆ ใช้สมองนิดนึงก็คิดออกแล้วว่าจะเอาไปเก็บไว้ตรงไหน
นี่เอะอะ อะไรก็เอาไปทิ้งๆๆๆ
ของๆมัน มันก็ทิ้งๆขว้างๆแบบนี้ พังนิดเดียวหรือบางทีไม่ได้พังเลย ก็ทิ้ง แล้วก็ซื้อใหม่เรื่อยๆ
และครั้งล่าสุดนี้ บอกว่า ไม่รู้ว่าเป็นของเรา คิดว่าเป็นของตัวเอง เรานี่ถึงกับอึ้งพูดไม่ออก
....
เรารู้ว่า ไม่มีทางเปลี่ยนนิสัยมันได้
เลยอยากขอคำแนะนำ
เราควรคิด หรือทำใจยังไงดีคะ เพื่อจะได้ไม่อารมณ์เสีย โมโหเพราะความกวนตีนของคนไม่มีสำนึกแบบนี้อีก เหมือนครั้งนี้ อยากทำใจให้เฉยๆไปเลย
เพราะเหตุการณ์แบบนี้เกิดบ่อยมาก
เราว่าจะไม่ให้ความช่วยเหลืออะไรมันอีกเลย ดีมั้ยคะ สะใจส่วนตัว และเผื่อมันจะสำนึกขึ้นบ้าง
ระบายและขอคำปรึกษาค่ะ น้องสาวเอาของๆเราไปทิ้งโดยไม่บอก
เมื่อกี้ทะเลาะกับน้องเรื่องน้องเอาของส่วนตัวเราไปทิ้ง โดยไม่บอก และไม่ขอโทษซักคำ
น้องสาวอายุ20 เรา21 อยู่หอด้วยกันสองคน
เมื่อกี้น้องเราเก็บห้อง จากนั้นซักพัก เราบังเอิญไปเห็นเชือกผูกกระโปรงของเราที่ถูกตัดแล้วอยู่ในถึงขยะ เราตกใจมาก คือมันเป็นเชือกผูกเอวที่ติดมากับกระโปรง และกระโปรงตัวนั้นแพงมาก ถามน้องว่าเอาของเรามาทิ้งทำไม
มันกลับบอกเราว่า มันจะเอาไปผูกของ อยากให้มันสั้นลงเลยตัด
เราบอกว่า ทำไมไม่ถามเราก่อน อันนี้เรายังใช้อยู่
สังเกต จากซาก ลักษณะเหมือนตัดเพราะมันเป็นปมแล้วขี้เกียจแกะ เลยตัดออก เพราะปมไม่ได้แน่นหนาเลย
มันเริ่มเห็นว่าเราซีเรียสแล้วเลยยิ่งเริ่มแถ
น้อง : ก็นึกว่าไม่ใช้แล้ว
เรา: เราไม่เคยบอกว่าไม่ใช้แล้ว แล้วมันก็แพงมากด้วย แล้วที่สำคัญเธอไม่มีสิทธิ์เอาของเราไปทิ้ง ไปตัดได้ตามอำเภอใจ
มัน : ก็..ลืม นึกว่าของเค้า นึกว่าไม่ใช่เข็มขัด นึกว่าเป็นเชือกรัดของ
(แถมาก ของๆคนอื่นแท้ๆ ยังมาว่าเป็นของตัวเอง ซึ่งเราแน่ใจว่ามันรู้แน่ว่ามันเป็นของเรา และที่สำคัญมันเองก็เคยใช้เป็นเข็มขัดอยู่หลายครั้ง)
เราบอกว่า เราซีเรียสนะ ต่อไปห้ามเอาของเราไปตัด หรือเอาไปทิ้งอีก ไม่ว่าอะไรก็ตาม
มันไม่ตอบ หยิบหูฟังมาใส่ ร้องเพลงใส่หน้าเรา ทำเป็นไม่ได้ยิน
เราโกรธมาก
ไม่มีคำขอโทษ แล้วยังมาแถข้างๆคูๆอีก แล้วมันยังร้องเพลงใส่ แบบไม่สำนึกผิด ทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาว ส่ายหัวไปมาสบายใจเฉิบ
ตอนนี้เข็มขัดไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเราแล้ว ที่ทำเราโมโหมากคือที่มันไม่ขอโทษ และท่าทางกวนตีนของมัน
เราพูดประมาณสองสามรอบ ว่าได้ยินมั้ย ต่อไปห้ามเอาของเราไปทิ้งอีก ถ้าจะทิ้งทุกอย่างที่ไม่ใช่ของตัวเองต้องขอเราก่อน
ปฏิกิริยาเหมือนเดิม
เราโกรธมาก จุก พูดไม่ออก
......
เรารู้สึกเจ็บใจมาก ตะกี้เพิ่งช่วยมันซ่อมโทรศัพท์ เสียเวลาและทำเอาปวดหัวไป3-4ชม.
ถ้ารู้ว่าจะทำตัวๆแบบนี้ ไม่น่าช่วยเลย
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เอาข้าวของเราไปทิ้ง โดยไม่บอก อ้างว่าขวางหูขวางตาบ้าง รกบ้าง
ทั้งๆที่ถ้าจะเก็บของจริงๆ ใช้สมองนิดนึงก็คิดออกแล้วว่าจะเอาไปเก็บไว้ตรงไหน
นี่เอะอะ อะไรก็เอาไปทิ้งๆๆๆ
ของๆมัน มันก็ทิ้งๆขว้างๆแบบนี้ พังนิดเดียวหรือบางทีไม่ได้พังเลย ก็ทิ้ง แล้วก็ซื้อใหม่เรื่อยๆ
และครั้งล่าสุดนี้ บอกว่า ไม่รู้ว่าเป็นของเรา คิดว่าเป็นของตัวเอง เรานี่ถึงกับอึ้งพูดไม่ออก
....
เรารู้ว่า ไม่มีทางเปลี่ยนนิสัยมันได้
เลยอยากขอคำแนะนำ
เราควรคิด หรือทำใจยังไงดีคะ เพื่อจะได้ไม่อารมณ์เสีย โมโหเพราะความกวนตีนของคนไม่มีสำนึกแบบนี้อีก เหมือนครั้งนี้ อยากทำใจให้เฉยๆไปเลย
เพราะเหตุการณ์แบบนี้เกิดบ่อยมาก
เราว่าจะไม่ให้ความช่วยเหลืออะไรมันอีกเลย ดีมั้ยคะ สะใจส่วนตัว และเผื่อมันจะสำนึกขึ้นบ้าง