เรายังจำความรู้สึกนั้นได้ดี วันศุกร์ที่ 13 ธันวาคม 2556 ที่เราไปซื้อข้าวหน้าโรงเรียนกินและเจอเค้าในตอนเช้าวิ่งหาของกินอยู่ เพราะชะตาลิขิตหรือเพราะความขี้เรื้อน ทำให้เราอุ้มมาแบบยังไม่รู้จะทำยังไงกับมัน แฟนเราไม่ชอบหมา เรากลุ้มมากเลยทำให้เกิดกระทู้นี้ขึ้น >> เก็บน้องหมาขี้เรื้อนมา ตัวนึงไม่รู้คืนนี้จะหมู่หรือจ่า. . แง .. T^T (
http://pantip.com/topic/31380025)
โชคดีที่แฟนเราเกิดใจดีให้เราอุ้มกลับบ้าน โดยตกลงกันว่าแค่รักษาให้หายแล้วจะประกาศหาบ้านทุกอย่างราบรื่นดี จนวันที่ 3 เราตื่นสาย แฟนเราเลยตื่นมาเจอวันเค้าขี้ในครัวด้านหลัง จึงทำให้เกิดบรรยากาศตึงเครียด เราเลยมาตั้งกระทู้ถามอีกครั้ง ในกระทู้นี้ >>อัพเดทสถานการณ์น้องหมาขี้เรื้อนที่เก็บจากวัดค่ะ~บรรยากาศเริ่มมาคุ -*- (
http://pantip.com/topic/31392285) ในกระทู้นี้เราได้รับคำแนะนำดีๆ มากมาย เราพยามปรับตัว พยามฝึกเค้าตามคำแนะนำ พี่ๆ เพื่อน ๆ ซึ่งก็ขอขอบคุณมากๆ ค่ะ
เราเหนื่อยมากขึ้นหลังจากเค้ามาอยู่ เราตั้งชื่อเค้าว่า "กะทิ" เค้าซนมาก แต่ไม่ดื้อ กินเก่ง กว่าเรากับเค้าจะปรับตัวเข้าหากันได้ก็เป็นอาทิตย์ แต่โชคดีมากๆ ที่ตั้งแต่เค้ามาอยู่ ไม่ร้องแงงอเลย ถึงเวลามืดเค้าก็มุดเข้ากล่องเอง ชอบทำหน้าตาหน้าสงสารเวลาเรามองเค้า ดุก็เชื่อฟัง แรกๆ เราต้องพาเค้ามาที่ออฟฟิศด้วย เพราะเป็นห่วง แต่ก็ต้องตัดใจเพราะจำเป็นต้องฝึกให้เค้าอยู่บ้านตัวเดียว
เราเอาเค้าลงเฟสบุค เพื่อนก็ส่งยาและนมมาให้ พาไปไหนก็มีแต่คนเอ็นดู คงเพราะแววตาเค้าละมั้ง
นานแค่ไหนกว่าคุณจะทำใจลืมเค้าได้#ลูกหมาขี้เรื้อนจากวัด>> กลายเป็นหมาที่แสนน่ารัก>>และทำให้เราเสียใจที่สุด
โชคดีที่แฟนเราเกิดใจดีให้เราอุ้มกลับบ้าน โดยตกลงกันว่าแค่รักษาให้หายแล้วจะประกาศหาบ้านทุกอย่างราบรื่นดี จนวันที่ 3 เราตื่นสาย แฟนเราเลยตื่นมาเจอวันเค้าขี้ในครัวด้านหลัง จึงทำให้เกิดบรรยากาศตึงเครียด เราเลยมาตั้งกระทู้ถามอีกครั้ง ในกระทู้นี้ >>อัพเดทสถานการณ์น้องหมาขี้เรื้อนที่เก็บจากวัดค่ะ~บรรยากาศเริ่มมาคุ -*- (http://pantip.com/topic/31392285) ในกระทู้นี้เราได้รับคำแนะนำดีๆ มากมาย เราพยามปรับตัว พยามฝึกเค้าตามคำแนะนำ พี่ๆ เพื่อน ๆ ซึ่งก็ขอขอบคุณมากๆ ค่ะ
เราเหนื่อยมากขึ้นหลังจากเค้ามาอยู่ เราตั้งชื่อเค้าว่า "กะทิ" เค้าซนมาก แต่ไม่ดื้อ กินเก่ง กว่าเรากับเค้าจะปรับตัวเข้าหากันได้ก็เป็นอาทิตย์ แต่โชคดีมากๆ ที่ตั้งแต่เค้ามาอยู่ ไม่ร้องแงงอเลย ถึงเวลามืดเค้าก็มุดเข้ากล่องเอง ชอบทำหน้าตาหน้าสงสารเวลาเรามองเค้า ดุก็เชื่อฟัง แรกๆ เราต้องพาเค้ามาที่ออฟฟิศด้วย เพราะเป็นห่วง แต่ก็ต้องตัดใจเพราะจำเป็นต้องฝึกให้เค้าอยู่บ้านตัวเดียว
เราเอาเค้าลงเฟสบุค เพื่อนก็ส่งยาและนมมาให้ พาไปไหนก็มีแต่คนเอ็นดู คงเพราะแววตาเค้าละมั้ง