ทำไมสังคมเราเป็นแบบนี้

เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่ง ผมเดินไปกดเงินจำนวนหนึ่ง จากตู้เอทีเอ็มธนาคารหนึ่ง ในห้างใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง (หนึ่งเยอะไปไหม)
จากนั้น ผมก็เห็น ผญ คนหนึ่ง ใส่หูฟัง เดินมาจะกดเงินเช่นกัน
แต่ไล่ตามหลังเธอมาติดๆ คือ ผช (เกย์) คู่หนึ่งจะเดินมากดเงินเช่นกัน แต่ตอนกดเงินมายืนต่อคนเดียวนะคับ
จากนั้น ผช คนนั้น เนื่องจากขายาวกว่า หรือเดินเร็วกว่า ก็เดินแซง ผญ คนนั้นมาต่อแถวกดเงินต่อจากผมในระยะกระชั้นชิดเลย
ถ้าเป็นการขับรถยนต์คงบีบแตรด่ากันแล้ว จะเรียกว่าแซงคิวหรือป่าว ผมก็ไม่ทราบได้

ผญ - ทำหน้าเหวอ ตกใจมาก แต่ไม่พูดอะไร ยืนนิ่งอยู่กับที่
ผช - เหลือบไปเห็น แล้วก็ผายมือ พร้อมกับพูดว่า "เชิญก่อนเลยครับ"
ผญ - ก็ยังทำหน้าเหวอ เดินมาต่อคิวเหมือนเดิม แต่หน้าตายังเหวออยู่

ผมคิดว่าเหตุการณ์จะจบในรูปแบบสงบสุขแบบนี้แล้ว แต่...

ผช - ไม่ทราบว่าเขาคิดกระบวนการอะไรอยู่ในสมองก็ไม่รู้ แล้วก็พูดว่า "ขอโทษทีนะครับ เผอิญผมเดินเร็วไปหน่อย"
ฟังจากน้ำเสียงแล้ว เอ๊ะ ไม่ได้ขอโทษจริงนี่หว่า แอบประชดประชันเล็กน้อย
ผญ - ก็ทำหน้าเหวอหนักกว่าเดิม แต่ไม่ได้พูดอะไร ถึงแม้จะใส่หูฟังอยู่ แต่คาดว่าเธอได้ยินคำพูดทุกอย่าง

กลายเป็นจบแบบไม่แฮปปี้ซะงั้น
ผมสงสัยว่าสังคม แม้เรืองเล็กน้อยแค่นี้ ก็ต้องเอามาคิดใส่ใจกันขนาดนี้เชียวหรือ การแสดงความมีน้ำใจต่อกัน
มันคงจะน้อยลงไปทุกทีตามยุคสมัยที่พัฒนามากขึ้นไปทุกทีนะคับ