นิทานสามสลึง

๐.    กาลครั้งหนึ่งครั้งไหนก็ไม่รู้
     มีกัลบกชั้นครูแห่งมุสา
     ยามบรรจงตัดผมลูกค้าคลา
     ก็แต่งเรื่องมฤษาเป็นอาจินต์

๐.    เย็นวันนี้ลูกค้าก็หนาแน่น
     กัลบกเจ้าแค่นสหัสาวาทะศิลป์
     มีพญาลิงแถนแมนสุรินทร์
     ปรากฎกายแก้วกวินสิขรินไกล

๐.     ลูกค้าฟังคำย้ำยิ่งจริงหรือ
        กัลบกอือจริงพร้องมิต้องสงสัย
        พญาลิงกวินแก้วรัศมีกาย
        ประทานสิริสวัสดิ์ใสวคนนมัสการ

๐.     เหล่าลูกค้าฟังคำอำหรือไม่
        เสร็จครรไลสู่ไศลเขากล่าวขาน
        ปากต่อปากคำต่อคำลำนำธาร
        ประชาชนละเคหะสถานพานพรั่งไป

๐.     เสียงอืออึงซึ่งเสียงอันสับสน
        เร่งระรีบเดินระรนสู่ไศล
        ผ่านหน้าร้านกัลบกละกรรไกร
        ลูกค้ารอตัดผมให้อารมณ์ไม่มี

๐.     รีบปิดร้านคนพลุกพล่านระเกระกะ
        พอพบปะลูกค้าเมินหน้าหนี
        รีบปิดร้านหนึ่งวันพลันจรลี
        วันนี้จะรีบไคลไปดูพญาลิง.

...................................................