คือว่า เราปลื้มคนนึง เค้าเป็นคนเฮฮา อัธยาศัยดี ขี้เล่น มักชอบทำตัวฮาๆ ให้เราได้หัวเราะหรือยิ้มอยู่ตลอด และเพราะทำงานที่เดียวกันจึงทำให้เจอหน้ากันทุกวัน บางครั้งต้องออกไปทำงานข้างนอกด้วยกันสองคนคือเริ่มแรกไม่ได้คิดอะไร เพราะเห็นเค้าเป็นเพื่อนร่วมงานคนนึง แต่พอนานวันสนิทกันมากขึ้น ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น เค้าชอบแกล้งเราตลอด คุยเล่นหยอกล้อกันมากขึ้น จนเราเริ่มชอบว่าเราชอบเค้า คนอื่นๆรอบข้างก็คิดว่าเรากะเค้ากำลังจีบกัน และเริ่มแซวเรากะเค้า แต่ทั้งเราและเค้าไม่ได้พูดแก้ตัว (เพราะโดยส่วนตัวเราว่สยิ่งแก้ตัวเหมือนยิ่งยอมรับ) แล้วบางครั้งเค้ามักจะตอบคนที่แซวกลับไป เหมือนว่ายอมรับ เนี่ยจิงๆแอบคุยกันนะ เราว่าจีบกันอยู่นะ แต่ออกในเชิงตอบเล่นๆ แบบพูดไปหัวเราะไป แล้วเค้ามักจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว เพื่อน สิ่งที่ชอบ เล่าว่าไปทำไรมาบ้าง เจออะไรบ้าง บางทีมีเรื่องแฟนเก่าว่าแฟนเก่าโทรมาหา คุยกันว่ายังไงบ้างก็่าให้ฟัง อีกอย่างเค้าจะพูดบ่อยมากว่าเค้าชอบผู้หญิงแบบไหน แต่งตัวประมาณไหน นิสัยแบบไหน แล้วไม่รู้เพราะบังเอิญหรืออะไรกันแน่ ผู้หญิงในแบบที่เค้าพูดมันดันตรงกับเราเกือบทุกข้อ แต่เราก็พยายามไม่คิดเข้าข้างตัวเองมากนัก เพราะกลัวว่าจะคิดเองเออเองฝ่ายเดียว (แต่ก็ทำยากมาก) ยิ่งเวลาไปกินข้าวกันเค้ามักจะใช้ช้อนเราตักข้าวเราไปกินบ้าง หรือเรากินน้ำเค้าก็กินแก้วเดียวกับเรา ใช้หลอดเดียวกัน (ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องปกติไหมสำหรับเพื่อนร่วมงาน อันนี้เราไม่แน่ใจว่าเราคิดไปเองว่ามันไม่ปกติหรือเปล่า) บางทีเราไปซื้อของ เค้าจะช่วยเลือก หรือเค้าไปซื้อของเราก็จะช่วยเลือก เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนบางทีเราไม่เข้าใจที่เค้าเป็นแบบนี้เพราะเค้าทำแบบนี้กับทุกคนอยู่แล้วหรือเปล่า หรือเค้ารู้สึกยังไงกับเรากันแน่ ?
หรือเราเข้าข้างตัวเองเกินไปว่าที่เค้าทำมันดูมากกว่าเพื่อนร่วมงาน
คิดไปเอง หรือ เค้าทำให้เราคิด?
หรือเราเข้าข้างตัวเองเกินไปว่าที่เค้าทำมันดูมากกว่าเพื่อนร่วมงาน