เรื่องที่จะมาระบายวันนี้ อาจจะไร้สาระนะคะ แต่มันเป็นความรู้สึกจริงๆ จะมีใครที่เป็นเหมือนกัน และเข้าใจบ้างเท่านั้นเอง ...
เราชื่อชอบ ศิลปินกลุ่มนึง ได้เกือบ 10 ปี แล้วตั้งแต่ประถมต้นเลย ( ตอนนั้นจะมองๆเค้าเป็นฮีโร่ เหมือนเด็กชื่อชอบ และสะสมการ์ตูน ) แต่เราสะสมทุกอย่างที่เป็นของศิลปินกลุ่มนี้ ตอน ช่วง ป.3 เค้าจะออกรายการดึกๆบ้าง ก็คือ แอบแม่ปลุกนาฬิกามาดูเลย
พอเริ่มโตขึ้น ก็ติดตามแบบห่างๆ แต่ก็ยังสะสมเทป และซีดีของศิลปินกลุ่มนี้เอาไว้ คือ เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่มีโอกาสได้พบพี่ๆเค้าเลย เพียงแต่พบหน้าทีวี เปิดคาราโอเกะดูแทบทุกวัน เห็นรูปพี่ๆเค้าออกงานในช่วงนั้น คืออยากเจอบ้างมากๆ แบบ รู้สึกน้อยใจลึกๆ ที่ไม่มีโอกาสไปยืนข้างพวกพี่ๆเค้าบ้างเลย
ไม่กี่วันที่ผ่านมา ศิลปินกลุ่มนี้ ก็มาเล่นที่จังหวัดเรา เป็นงานดึก และได้ขอพ่อไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ( เราไม่กล้าออกไปไหนดึกๆค่ะ ) [ edit-เพิ่มเติม พ่อก็บอกว่าจะพาไปเองตั้งแต่แรก พ่อจะไปส่งให้อยู่กับเพื่อน พอเพื่อนไม่มา พ่อก็บอกจะรอรับก็ได้ พอถึงเวลาจริงๆ พ่อไม่พาไปเฉยเลย เลยเสียใจมากๆค่ะ ] ก็บอกว่านัดเพื่อนไว้ เพราะกลัวคนตีกัน และโดนลูกหลง พอวันนั้นมาถึง เพื่อนเราเกิดไปไม่ได้ เราเลยบอกพ่อว่า ไปคนเดียวได้ แต่พ่อกลับไม่ให้ไป คือมีเรื่องมาก จนเราแบบ ร้องไห้ออกมา คือหลายๆคนอาจไม่เข้าใจในความรู้สึก แต่มันเสียใจมากจริงๆ นะคะ เอาจริงๆกับศิลปินกลุ่มนี้ เราเสียใจในหลายๆเรื่องมาก คือผลัดสมาชิกบ่อย และไม่มีเหตุผลชัดเจน ว่าทำไมสมาชิกที่ออกไปถึงออก แต่ก็ยังรัก และอดทนติดตามต่อไป นานๆเข้าก็รักมากขึ้นทุกๆวัน และติดตามพวกเขาทั้งหมด ที่เราพิมพ์อยู่ตอนนี้คือยอมรับว่ากำลังร้องไห้ เพราะมันน้อยใจตัวเองจริงๆ เพราะไม่รู้โอกาสที่จะไปเจอพี่เค้า มันจะมีอีกหรือไม่ เคยพลาดการเจอไปถึง 4 ครั้ง ความฝันแค่เจอสักครั้งก็ยังดี ... แค่อยากระบาย ขอบคุณที่อ่านนะคะ
e-dit ระบายเพิ่ม เห็นคนอื่นที่ไป โพสรูปคู่ลง คือมันทำให้เสียใจมากๆ น้อยใจตัวเองมากขึ้น น้อยใจว่า เรารอมากหลายปี ทำไมไม่เจอเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง จนสมาชิกวงเค้าเปลี่ยนไปแล้ว ( พี่ที่เราอยากเจอมากที่สุด เค้าก็ออกจากวงนี้ไปเป็นคนล่าสุดค่ะ ) ครั้งนั้นเราก็เสียใจ ที่คอนเสิร์ตเคยเก็บเงินซื้อบัตร แต่ก็พลาด โรงเรียนมีสอบ ก็อดไปอีก คือมันน้อยใจจนไม่รู้จะน้อยใจยังไงแล้วค่ะ มันอธิบายไม่ได้ ว่าทำไมต้องเสียใจ เพราะคนส่วนใหญ่เค้าไม่เสียใจให้เรื่องแบบนี้กันหรอก
ระบายเรื่องไร้สาระ ( น้อยใจศิลปิน )
เราชื่อชอบ ศิลปินกลุ่มนึง ได้เกือบ 10 ปี แล้วตั้งแต่ประถมต้นเลย ( ตอนนั้นจะมองๆเค้าเป็นฮีโร่ เหมือนเด็กชื่อชอบ และสะสมการ์ตูน ) แต่เราสะสมทุกอย่างที่เป็นของศิลปินกลุ่มนี้ ตอน ช่วง ป.3 เค้าจะออกรายการดึกๆบ้าง ก็คือ แอบแม่ปลุกนาฬิกามาดูเลย
พอเริ่มโตขึ้น ก็ติดตามแบบห่างๆ แต่ก็ยังสะสมเทป และซีดีของศิลปินกลุ่มนี้เอาไว้ คือ เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่มีโอกาสได้พบพี่ๆเค้าเลย เพียงแต่พบหน้าทีวี เปิดคาราโอเกะดูแทบทุกวัน เห็นรูปพี่ๆเค้าออกงานในช่วงนั้น คืออยากเจอบ้างมากๆ แบบ รู้สึกน้อยใจลึกๆ ที่ไม่มีโอกาสไปยืนข้างพวกพี่ๆเค้าบ้างเลย
ไม่กี่วันที่ผ่านมา ศิลปินกลุ่มนี้ ก็มาเล่นที่จังหวัดเรา เป็นงานดึก และได้ขอพ่อไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ( เราไม่กล้าออกไปไหนดึกๆค่ะ ) [ edit-เพิ่มเติม พ่อก็บอกว่าจะพาไปเองตั้งแต่แรก พ่อจะไปส่งให้อยู่กับเพื่อน พอเพื่อนไม่มา พ่อก็บอกจะรอรับก็ได้ พอถึงเวลาจริงๆ พ่อไม่พาไปเฉยเลย เลยเสียใจมากๆค่ะ ] ก็บอกว่านัดเพื่อนไว้ เพราะกลัวคนตีกัน และโดนลูกหลง พอวันนั้นมาถึง เพื่อนเราเกิดไปไม่ได้ เราเลยบอกพ่อว่า ไปคนเดียวได้ แต่พ่อกลับไม่ให้ไป คือมีเรื่องมาก จนเราแบบ ร้องไห้ออกมา คือหลายๆคนอาจไม่เข้าใจในความรู้สึก แต่มันเสียใจมากจริงๆ นะคะ เอาจริงๆกับศิลปินกลุ่มนี้ เราเสียใจในหลายๆเรื่องมาก คือผลัดสมาชิกบ่อย และไม่มีเหตุผลชัดเจน ว่าทำไมสมาชิกที่ออกไปถึงออก แต่ก็ยังรัก และอดทนติดตามต่อไป นานๆเข้าก็รักมากขึ้นทุกๆวัน และติดตามพวกเขาทั้งหมด ที่เราพิมพ์อยู่ตอนนี้คือยอมรับว่ากำลังร้องไห้ เพราะมันน้อยใจตัวเองจริงๆ เพราะไม่รู้โอกาสที่จะไปเจอพี่เค้า มันจะมีอีกหรือไม่ เคยพลาดการเจอไปถึง 4 ครั้ง ความฝันแค่เจอสักครั้งก็ยังดี ... แค่อยากระบาย ขอบคุณที่อ่านนะคะ
e-dit ระบายเพิ่ม เห็นคนอื่นที่ไป โพสรูปคู่ลง คือมันทำให้เสียใจมากๆ น้อยใจตัวเองมากขึ้น น้อยใจว่า เรารอมากหลายปี ทำไมไม่เจอเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง จนสมาชิกวงเค้าเปลี่ยนไปแล้ว ( พี่ที่เราอยากเจอมากที่สุด เค้าก็ออกจากวงนี้ไปเป็นคนล่าสุดค่ะ ) ครั้งนั้นเราก็เสียใจ ที่คอนเสิร์ตเคยเก็บเงินซื้อบัตร แต่ก็พลาด โรงเรียนมีสอบ ก็อดไปอีก คือมันน้อยใจจนไม่รู้จะน้อยใจยังไงแล้วค่ะ มันอธิบายไม่ได้ ว่าทำไมต้องเสียใจ เพราะคนส่วนใหญ่เค้าไม่เสียใจให้เรื่องแบบนี้กันหรอก