สวัสดีค่ะ....ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ของ จขกท. กับการแบ็กแพ็คกินกลางดินกินกลางทราย
หลังจากทริปแรกไปเบิ่งภูกระดึงเมื่อปีที่แล้ว กว่าจะลงตัว ตัดสินใจกันได้...ว่าทริปนี้ จะแอ่วน่าน จขกท. ตบตีกับเพื่อนไปหลายอยู่ *0*

เนื่องจากปีที่แล้วเราเดินทางในวันที่ที่มหาชนเดินทาง ทำให้เลทไปถึง 5 ชม. ปีนี้เราเลยตัดสินใจเดินทางช้ากว่าชาวบ้านไป 1 วัน
คือเริ่มต้นเดินทางในวันเสาร์ที่ 28 ธ.ค. 56 เวลา 2 ทุ่มครึ่ง ที่กรมการขนส่งทางบก จขกท.ก็ไปตรงเวลา ตามประสาคนดีมีความรับผิดชอบ

พอไปถึง กรี้ดดดดดดด....หารถไม่เจอ....นี่ฉันตกรถ รึนี่ โอ ม่ายยยยยยยยยยยยยย
ถาม จนท. ให้วุ่นวาย รู้บ้างไม่รู้บ้าง แถมหาเพื่อนไม่เจออีกตะหาก
(ผู้ใดอ่านถึงตรงนี้ อย่าสมน้ำหน้าเค้าน่า เค้าขอโทษ ต่อไปเค้าจะไม่เป็นคนตรงต่อเวลาอีกแร้น อิอิ)

สรุป รถไม่เข้าจ้า เลื่อนไป 3 ทุ่มกว่าๆ กว่ารถจะเคลื่อนออกจริงๆ จขกท.คิดในใจ ตายห่าละ พี่ที่มารอรับ รอนานตาย T_T
กว่าจะถึงจริงๆก็ปาเข้าไปเกือบสิบโมง แต่สะเออะนัดเขา 7 โมง ถึงชัวร์ ม่ายยยยย เค้าขอโทษ
ราชรถที่มารอรับเรา คือ พี่ๆจาก "น่านม่วนทัวร์" นำทีมโดยพี่สมุน พี่เที่ยง และพี่พล อาจจะงงชิมิ ว่าใคร อะไร ยังไง
เฉลยก็ได้ หนาวนี้....สิพาไปล่องแก่งเด้อ ^0^
เริ่มต้นเดินทาง ต้องระวังกันนิดหนึ่งนะคะ ดูเหมือนกำลังมีการขยายเส้นทาง

กว่าจิได้ล่อง ต้องนั่งรถทนเมื่อยตรู๊ด ดดด ไปอีกชม. กว่าๆนะ โดยเข้าไปเริ่มต้นล่องที่ อ.สันติสุข
(จขกท.ซื้อทริปล่องวันเดียว 40 Km. ถ้าผู้ใดถึกและแข็งแรงมว้ากก รบกวนจัดทริป 80 Km./2 วัน 1 คืน ไปเลยจ้า ไม่ว่ากัน อิอิ)
วิวข้างทาง อาจจะเพราะเป็นหน้าหนาว เลยค่อนข้างแห้งแล้งนิดหน่อย

มีเอารถยนต์ลุยน้ำ พอให้จขกท. ตื่นเต้นเล็กๆ ก่อนเจอของจริง

ก่อนเริ่มต้นล่อง พี่ๆก็เอาอาหารเช้า มาให้รองท้องกันพอเป็นกระสัยจ้า

กินมันตรงนั้นแหละ ตามประสาคนซกมก อิอิ

ภาพนี้เป็นการเทรนการจับไม้พาย การนั่งไขว้ขาเพื่อเซฟตัวเอง
หลังเทรนเสร็จ จขกท.ก็จับพายผิดวิธีเลยจ้า แสดงให้เห็นถึงสมองปลาทองมาก

ขอรวมตัวถ่ายภาพหมูก่อนออกไปร่วมหัวท้ายจมกันนิสสส

ภาพที่เห็นๆกัน อย่าหวังจะตื่นเต้น เพราะช่วงเวลาตื่นเต้น จขกท.ต้องเปลี่ยนจากถือกล้องมาถือพายจ้า
เลยเป็นภาพวิวสวยๆ ของธรรมชาติกับหนังหน้าหนอนๆของพวกเราเท่านั้นละ เคปะ...หรือจะไฟ้วว ว ว

ปีใหม่...ใช่... น้ำน้อย แต่ ธรรมชาติข้างทาง มันงามมากกกกกกก น้ำตกเล็กน้ำตกน้อยรายทางไปหมด
มีแก่งระดับ 4 - 5 สลับมาสะท้านใจเป็นระยะๆ เรียกเสียงกรี้ดจากสาวสวยมากอย่าง จขกท.ตลอดทาง อิอิ

ภาพนี้โชว์ความเทพ ถอยหลังลงแก่งค่าาา

จขกท.เลยตกลงปลงใจกับหน่วยกล้าตายทั้งหลาย ว่าปีหน้าฟ้าใหม่ ไม่หมดเงินไปกะหวยซะก่อน
เราจะมากันใหม่ เอาแบบ 80 Km. กันไปเล้ยย ค้าง 1 คืน ข้างลำน้ำว้า หาผักหาหญ้ากินกันให้อร่อยเบย
จขกท.เป็นคนกินง่าย กินได้แค่ไข่ดาวกะไข่เจียว T_T

ลูกพี่เที่ยง(หัวเรือ)ยังได้แนะนำต่อมาว่า เดือนกันยาไม่ต้องสะเออะมานะจ๊ะๆๆๆ เดี๋ยวจะสลายไปกับน้ำแดงๆซะ
คือลูกพี่เกรงว่าอาจต้องเดินป่ามากกว่าล่อง และด้วยความเป็นห่วงสวัสดิภาพของคุณๆ อิอิ
สำหรับเดือนตุลา ผู้ใดอยากจะมา อยากจะมันส์ อัญเชิญเลยจ้า แต่เตรียมตัวไปกันดีๆเด้อ ทานน้ำอุ่นเยอะๆ (เพื่อกรี้ดดด..สิได้คงทน)
ขอนินทาถึงลูกพี่เที่ยงนิสส เวลาเจอแ่ก่งแรงๆ ลูกพี่ต้องพยายามรักษาทุกชีวิตเอาไว้
คัดใบพายเพื่อเปลี่ยนหัวเรือที ถึงกับหงายเงิบไปซะหัวเกือบเรียบน้ำ พวกเราก็ อืม OMG!!
สำหรับภาพนี้ คือพี่พล...หางเสือของลำเรือเรา ที่พร้อมแปลงร่างเป็นหัวเรือ ยามที่เราทำเก๋ด้วยการหันท้ายเรือลงแก่ง 555
ประโยคเด็ดจากพี่พลที่ทำให้ จขกท.อึ้ง คือ "ลวกเพ่ เดี๋ยวโผ้มเอง" อิอิ

พักทานกลางวันตอนบ่าย 3 โอเค๊ เป็นเราที่มาช้าไป
อาหารเป็นทางพี่สต๊าฟจากน่านม่วนทัวร์ จัดการมาค่ะ จขกท แอนด์ ผองเพื่อนซัดกันซะปากมันเลย

ใคร่อยากจับปลา เรียนเชิญ แต่ จขกท.เดินหามุมถ่ายรูป

และแก่งนี้เป็นแก่งต่อไปที่ทานข้าวกลางวันเสร็จ ต้องทำการล่องผ่าน เลยแอบเดินมาส่องเล็กๆ

เรามีโอกาสได้กลับขึ้นฝั่งตอน 6 โมงเย็น หนาวจับใจเบยยย

พี่สมุนมารับเราไปแวะเปลี่ยนชุดที่บ้าน ส่วนจขกท.ก็โทรติดต่อที่พักเพื่อคอนเฟิร์มว่า คืนนี้เดี้ยนเข้าพักเด้อ
(โทรบอกตอน 1 ทุ่ม แล้วพี่เค้ารับสาย น้ำตาเดี้ยนจะไหล ให้โอกาสแก้ตัว
แป็บ..... ก็ๆๆ ในป่าไม่มีสัญญาณงะ แล้วไมไม่โทรก่อนหน้านี้ ก็ๆๆ ก็ ไม่รีบเท่าไร 555)
พี่เค้าถามว่า อยู่ไหนกันแล้วละ ด้วยความไม่รู้ เราตอบไปว่า อืม ก็ใกล้ๆนี่ละคะ 555
แต่ความจริงคือ เราอยู่ อ. แม่จริม ห่างจากตัวเมืองที่เราจองที่พัก ประมาณ 38 Km.
ให้มันได้จังซี่สิ พี่สมุนเลยทำการไปส่งให้ ^_^
สำหรับที่พักนะคะ เราโทรมาจองล่วงหน้าแล้ว ก็เพราะรีวิวจากคนพันทิปนี้ละคะ ที่ทำให้ จขกท. ต้องไปโดนสักครั้ง
แต่น แต้น แตนนนนนนนน เราพักกันที่..เฮือนม่วนใจ๋..เจ้าค่ะ เป็นกันเองฝุดๆ

ส้มมีกินส้ม กล้วยมีกินกล้วย อะไรวางอยู่ที่โต๊ะ เดื้ยนกินหมดอะ เหลือบไปเห็นแมววางอยู่บนโต๊ะ เกือบบบกินเล้ย

เนื่องจากมาถึงดึก เราเลยทำการจิ๊กจักรยานที่จอดอยู่ไปหาอะไรกินในเมือง
(เจ้าของไม่อยู่ แถมบอกเราว่าตามสบาย ไอ้เราก็เลยไม่เกรงใจละ)
ปั่นอยู่นาน จนมาเจอร้านโจ๊ก อร่อยมากเลยอะ (เจอฝีมือการถ่ายรูป ของ จขกท. เข้าไป ร้านโจ๊กมีหนาว)

ชื่อร้าน..โจ๊กหมู เมืองสอง..บอกไม่ได้เหมือนกันว่าอยู่แถวไหน รู้แต่ว่ามี 7-11 อยู่ใกล้ๆ
ด้วยเพราะปั่นจักรยานแบบมีทางมีถนนก็ปั่นไป ไม่รู้ทิศรู้ทาง ซอยเซยอะไร ไม่รู้จัก 5555 ดีนะกลับที่พักถูก
ที่พักโรแมนติกมาก ไฟสีส้ม แมวเยอะ ชอบ

ขอบอกนิดนะคะ ว่าเป็นห้องน้ำรวม คนต่อคิวยาวมาก
จขกท.ก็เลย ชิส์ สะบัดบ็อบใส่ ฉันไม่อาบก็ได้ -*-

ห้องนี้ จริงๆเป็นห้องสำหรับ 3 คน 500 บาท จขกท.ทำการขอเสริมที่นอนอีก 1 ที่ คิดเป็นค่าเสียหายทั้งสิ้นคือ 600 บาท ค่ะ
จริงๆยังมีเหตุการณ์ต่อเนื่องจากนี้อีกนิดหน่อย อย่างการเที่ยวในตัวเมือง การแว้นท์ขึ้นดอยเสมอดาว
จขกท.จะพยายาม อัพต่อให้สำเร็จเสร็จโดยไว ถ้าเพื่อนๆเห็นควรด้วย อิอิ จขกท.ก็ยินดีจ้า
ปอลิง จขกท.อาจจะดูเยอะ อาจจะเขียนเวิ้นเว้อไปตามประสา มีการใช้คำที่เขียนไม่ถูกต้องตามหลักการ
เพราะกลัวเพื่อนๆไม่เข้าใจในอารมณ์ แต่ตัวตนที่แท้จริง ของ จขกท.และพองเพื่อน
แท้จริงแล้วเป็นคนที่มีนิสัยที่เรียบร้อย ไม่สร้างความเดือดร้อนแก่ใคร แถมยังได้ประกาศนียบัตรการใช้ภาษาไทยดีเด่นอีกตะหาก
หากไม่เหมาะสมด้วยประการใด จขกท.ขอกราบแทบเท้าขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย นะคะนะคะ
[CR] รีวิว...น่านน่าน บ้านบ้าน แต่ม่วนหล๊ายหลายยยยย ^________^
หลังจากทริปแรกไปเบิ่งภูกระดึงเมื่อปีที่แล้ว กว่าจะลงตัว ตัดสินใจกันได้...ว่าทริปนี้ จะแอ่วน่าน จขกท. ตบตีกับเพื่อนไปหลายอยู่ *0*
เนื่องจากปีที่แล้วเราเดินทางในวันที่ที่มหาชนเดินทาง ทำให้เลทไปถึง 5 ชม. ปีนี้เราเลยตัดสินใจเดินทางช้ากว่าชาวบ้านไป 1 วัน
คือเริ่มต้นเดินทางในวันเสาร์ที่ 28 ธ.ค. 56 เวลา 2 ทุ่มครึ่ง ที่กรมการขนส่งทางบก จขกท.ก็ไปตรงเวลา ตามประสาคนดีมีความรับผิดชอบ
พอไปถึง กรี้ดดดดดดด....หารถไม่เจอ....นี่ฉันตกรถ รึนี่ โอ ม่ายยยยยยยยยยยยยย
ถาม จนท. ให้วุ่นวาย รู้บ้างไม่รู้บ้าง แถมหาเพื่อนไม่เจออีกตะหาก
(ผู้ใดอ่านถึงตรงนี้ อย่าสมน้ำหน้าเค้าน่า เค้าขอโทษ ต่อไปเค้าจะไม่เป็นคนตรงต่อเวลาอีกแร้น อิอิ)
สรุป รถไม่เข้าจ้า เลื่อนไป 3 ทุ่มกว่าๆ กว่ารถจะเคลื่อนออกจริงๆ จขกท.คิดในใจ ตายห่าละ พี่ที่มารอรับ รอนานตาย T_T
กว่าจะถึงจริงๆก็ปาเข้าไปเกือบสิบโมง แต่สะเออะนัดเขา 7 โมง ถึงชัวร์ ม่ายยยยย เค้าขอโทษ
ราชรถที่มารอรับเรา คือ พี่ๆจาก "น่านม่วนทัวร์" นำทีมโดยพี่สมุน พี่เที่ยง และพี่พล อาจจะงงชิมิ ว่าใคร อะไร ยังไง
เฉลยก็ได้ หนาวนี้....สิพาไปล่องแก่งเด้อ ^0^
เริ่มต้นเดินทาง ต้องระวังกันนิดหนึ่งนะคะ ดูเหมือนกำลังมีการขยายเส้นทาง
กว่าจิได้ล่อง ต้องนั่งรถทนเมื่อยตรู๊ด ดดด ไปอีกชม. กว่าๆนะ โดยเข้าไปเริ่มต้นล่องที่ อ.สันติสุข
(จขกท.ซื้อทริปล่องวันเดียว 40 Km. ถ้าผู้ใดถึกและแข็งแรงมว้ากก รบกวนจัดทริป 80 Km./2 วัน 1 คืน ไปเลยจ้า ไม่ว่ากัน อิอิ)
วิวข้างทาง อาจจะเพราะเป็นหน้าหนาว เลยค่อนข้างแห้งแล้งนิดหน่อย
มีเอารถยนต์ลุยน้ำ พอให้จขกท. ตื่นเต้นเล็กๆ ก่อนเจอของจริง
ก่อนเริ่มต้นล่อง พี่ๆก็เอาอาหารเช้า มาให้รองท้องกันพอเป็นกระสัยจ้า
กินมันตรงนั้นแหละ ตามประสาคนซกมก อิอิ
ภาพนี้เป็นการเทรนการจับไม้พาย การนั่งไขว้ขาเพื่อเซฟตัวเอง
หลังเทรนเสร็จ จขกท.ก็จับพายผิดวิธีเลยจ้า แสดงให้เห็นถึงสมองปลาทองมาก
ขอรวมตัวถ่ายภาพหมูก่อนออกไปร่วมหัวท้ายจมกันนิสสส
ภาพที่เห็นๆกัน อย่าหวังจะตื่นเต้น เพราะช่วงเวลาตื่นเต้น จขกท.ต้องเปลี่ยนจากถือกล้องมาถือพายจ้า
เลยเป็นภาพวิวสวยๆ ของธรรมชาติกับหนังหน้าหนอนๆของพวกเราเท่านั้นละ เคปะ...หรือจะไฟ้วว ว ว
ปีใหม่...ใช่... น้ำน้อย แต่ ธรรมชาติข้างทาง มันงามมากกกกกกก น้ำตกเล็กน้ำตกน้อยรายทางไปหมด
มีแก่งระดับ 4 - 5 สลับมาสะท้านใจเป็นระยะๆ เรียกเสียงกรี้ดจากสาวสวยมากอย่าง จขกท.ตลอดทาง อิอิ
ภาพนี้โชว์ความเทพ ถอยหลังลงแก่งค่าาา
จขกท.เลยตกลงปลงใจกับหน่วยกล้าตายทั้งหลาย ว่าปีหน้าฟ้าใหม่ ไม่หมดเงินไปกะหวยซะก่อน
เราจะมากันใหม่ เอาแบบ 80 Km. กันไปเล้ยย ค้าง 1 คืน ข้างลำน้ำว้า หาผักหาหญ้ากินกันให้อร่อยเบย
จขกท.เป็นคนกินง่าย กินได้แค่ไข่ดาวกะไข่เจียว T_T
ลูกพี่เที่ยง(หัวเรือ)ยังได้แนะนำต่อมาว่า เดือนกันยาไม่ต้องสะเออะมานะจ๊ะๆๆๆ เดี๋ยวจะสลายไปกับน้ำแดงๆซะ
คือลูกพี่เกรงว่าอาจต้องเดินป่ามากกว่าล่อง และด้วยความเป็นห่วงสวัสดิภาพของคุณๆ อิอิ
สำหรับเดือนตุลา ผู้ใดอยากจะมา อยากจะมันส์ อัญเชิญเลยจ้า แต่เตรียมตัวไปกันดีๆเด้อ ทานน้ำอุ่นเยอะๆ (เพื่อกรี้ดดด..สิได้คงทน)
ขอนินทาถึงลูกพี่เที่ยงนิสส เวลาเจอแ่ก่งแรงๆ ลูกพี่ต้องพยายามรักษาทุกชีวิตเอาไว้
คัดใบพายเพื่อเปลี่ยนหัวเรือที ถึงกับหงายเงิบไปซะหัวเกือบเรียบน้ำ พวกเราก็ อืม OMG!!
สำหรับภาพนี้ คือพี่พล...หางเสือของลำเรือเรา ที่พร้อมแปลงร่างเป็นหัวเรือ ยามที่เราทำเก๋ด้วยการหันท้ายเรือลงแก่ง 555
ประโยคเด็ดจากพี่พลที่ทำให้ จขกท.อึ้ง คือ "ลวกเพ่ เดี๋ยวโผ้มเอง" อิอิ
พักทานกลางวันตอนบ่าย 3 โอเค๊ เป็นเราที่มาช้าไป
อาหารเป็นทางพี่สต๊าฟจากน่านม่วนทัวร์ จัดการมาค่ะ จขกท แอนด์ ผองเพื่อนซัดกันซะปากมันเลย
ใคร่อยากจับปลา เรียนเชิญ แต่ จขกท.เดินหามุมถ่ายรูป
และแก่งนี้เป็นแก่งต่อไปที่ทานข้าวกลางวันเสร็จ ต้องทำการล่องผ่าน เลยแอบเดินมาส่องเล็กๆ
เรามีโอกาสได้กลับขึ้นฝั่งตอน 6 โมงเย็น หนาวจับใจเบยยย
พี่สมุนมารับเราไปแวะเปลี่ยนชุดที่บ้าน ส่วนจขกท.ก็โทรติดต่อที่พักเพื่อคอนเฟิร์มว่า คืนนี้เดี้ยนเข้าพักเด้อ
(โทรบอกตอน 1 ทุ่ม แล้วพี่เค้ารับสาย น้ำตาเดี้ยนจะไหล ให้โอกาสแก้ตัว
แป็บ..... ก็ๆๆ ในป่าไม่มีสัญญาณงะ แล้วไมไม่โทรก่อนหน้านี้ ก็ๆๆ ก็ ไม่รีบเท่าไร 555)
พี่เค้าถามว่า อยู่ไหนกันแล้วละ ด้วยความไม่รู้ เราตอบไปว่า อืม ก็ใกล้ๆนี่ละคะ 555
แต่ความจริงคือ เราอยู่ อ. แม่จริม ห่างจากตัวเมืองที่เราจองที่พัก ประมาณ 38 Km.
ให้มันได้จังซี่สิ พี่สมุนเลยทำการไปส่งให้ ^_^
สำหรับที่พักนะคะ เราโทรมาจองล่วงหน้าแล้ว ก็เพราะรีวิวจากคนพันทิปนี้ละคะ ที่ทำให้ จขกท. ต้องไปโดนสักครั้ง
แต่น แต้น แตนนนนนนนน เราพักกันที่..เฮือนม่วนใจ๋..เจ้าค่ะ เป็นกันเองฝุดๆ
ส้มมีกินส้ม กล้วยมีกินกล้วย อะไรวางอยู่ที่โต๊ะ เดื้ยนกินหมดอะ เหลือบไปเห็นแมววางอยู่บนโต๊ะ เกือบบบกินเล้ย
เนื่องจากมาถึงดึก เราเลยทำการจิ๊กจักรยานที่จอดอยู่ไปหาอะไรกินในเมือง
(เจ้าของไม่อยู่ แถมบอกเราว่าตามสบาย ไอ้เราก็เลยไม่เกรงใจละ)
ปั่นอยู่นาน จนมาเจอร้านโจ๊ก อร่อยมากเลยอะ (เจอฝีมือการถ่ายรูป ของ จขกท. เข้าไป ร้านโจ๊กมีหนาว)
ชื่อร้าน..โจ๊กหมู เมืองสอง..บอกไม่ได้เหมือนกันว่าอยู่แถวไหน รู้แต่ว่ามี 7-11 อยู่ใกล้ๆ
ด้วยเพราะปั่นจักรยานแบบมีทางมีถนนก็ปั่นไป ไม่รู้ทิศรู้ทาง ซอยเซยอะไร ไม่รู้จัก 5555 ดีนะกลับที่พักถูก
ที่พักโรแมนติกมาก ไฟสีส้ม แมวเยอะ ชอบ
ขอบอกนิดนะคะ ว่าเป็นห้องน้ำรวม คนต่อคิวยาวมาก
จขกท.ก็เลย ชิส์ สะบัดบ็อบใส่ ฉันไม่อาบก็ได้ -*-
ห้องนี้ จริงๆเป็นห้องสำหรับ 3 คน 500 บาท จขกท.ทำการขอเสริมที่นอนอีก 1 ที่ คิดเป็นค่าเสียหายทั้งสิ้นคือ 600 บาท ค่ะ
จริงๆยังมีเหตุการณ์ต่อเนื่องจากนี้อีกนิดหน่อย อย่างการเที่ยวในตัวเมือง การแว้นท์ขึ้นดอยเสมอดาว
จขกท.จะพยายาม อัพต่อให้สำเร็จเสร็จโดยไว ถ้าเพื่อนๆเห็นควรด้วย อิอิ จขกท.ก็ยินดีจ้า
เพราะกลัวเพื่อนๆไม่เข้าใจในอารมณ์ แต่ตัวตนที่แท้จริง ของ จขกท.และพองเพื่อน
แท้จริงแล้วเป็นคนที่มีนิสัยที่เรียบร้อย ไม่สร้างความเดือดร้อนแก่ใคร แถมยังได้ประกาศนียบัตรการใช้ภาษาไทยดีเด่นอีกตะหาก
หากไม่เหมาะสมด้วยประการใด จขกท.ขอกราบแทบเท้าขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย นะคะนะคะ