เจอโรคจิต แต่โดนแม่ด่า

เรื่องของเรื่องคือว่า วันนี้มีเรียนเช้า ออกจากบ้าน ยังไม่หกโมงดี ฟ้ายังไม่สว่างเลย
ข้ามสะพานเพื่อที่จะไปขึ้นรถ เห็นว่ามีผู้ชายคนนึงยืนอยู่บนสะพาน ก็ไม่ได้คิดอะไร
ก็เดินขึ้นไป พาเดินถึงกลางสะพาน ผู้ชายคนนั้นเค้าก็มายืนดักหน้า เราก็พยายามเลี่ยง
แล้วนะ ก็ดักกันอยู่ซักพัก เราเลยหยุด ชั่งใจว่าจะวิ่งดีไหม แต่ก็ยืนนิ่งๆ แล้วผู้ชายคนนั้น
เค้าก็ถอดกางเกง ในใจคิดเลยว่า เจออีกแล้วกู ไม่ได้อยากดูเลยนะเนี่ย แล้วเค้าก็จ้องหน้าเรา
เราก็ยิ้มให้ แล้วบอกเค้าว่า โห่พี่หนูก็แอบหวังว่าจะบิ๊กขนาดไหน ได้แค่เนี๊ย ของหมาที่บ้านยัง
ใหญ่กว่าอ่ะ ผู้ชายคนนั้นเค้าตกใจแล้วรีบเดินไป เรายังขำตัวเองเลยนะว่าคิดได้ไง พอผู้ชายคนนั้น
หายไปเราก็เลยโทรหาเพื่อน แต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไร เล่าให้เพื่อนฟังแบบเป็นเรื่องตลกด้วยซ้ำ
คุยกับเพื่อนเสร็จก็เลยโทรเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าทุเรศมาก เราก็เนอะๆแม่น่าเกลียดมาก
แม่บอกว่า ไม่ใช่เอ็งนะแหละน่าเกลียดไปพูดอย่างนั้นได้ยังไง ทุเรศ เป็นผู้หญิงนะ
เอ้าแล้วแม่จะให้หนูร้องไห้ไงหล่ะ สรุปที่ทำมันผิดไง ลูกตัวเองเป็นคนทุเรศเฉยเลย

เพื่อนๆคะ สรุปว่าเราทำอย่างนี้มันทุเรศเหรอ