คือแฟนอยู่ที่หาดใหญ่ค่ะ
แล้วเค้ากินมาตั้งนานนนนนนนนนนนนนน มาก แล้วจริง ๆ (กินมาตั้งแต่เรายังไม่ได้คบกันนะ)
ยิ่งอยู่กับเพื่อนเค้าด้วยนะ วันละหลายหม้อ
แม่เค้าก็กลุ้มใจไม่รู้จะพูด จะบอกอะไรยังไงแล้ว
เราเองอยากให้เค้าบำบัด เค้าก็ไม่บำบัด บอกจะบำบัดทำไม ไงก็ถ้าไปบำบัดกลับมาก็เหมือนเดิมอยู่แล้ว
แล้วทั้งพูดดีก็แล้ว ขอร้องก็แล้ว ด่าก็แล้ว ทะเลาะกันก็แล้ว ก็ยังไม่เลิก
แต่ล่าสุดบอกกับแม่ของเค้าเอง และเราว่า พี่จะเลิกหละ กลางเดือนมกรา พี่จะเลิกจริง ๆ แล้ว...
เรื่องของเรื่องคือ ที่จะเลิกเพราะเพื่อนที่เค้านั่งกินกันอยู่ประจำอยากจะเลิกเพราะเพื่อนเค้าหมั้นแล้ว จะแต่ง ๆ กันอยู่แล้ว
แต่งานแต่งของเพื่อนแฟนต้องโดนเลื่อนแบบไม่มีกำหนดเพียงเพราะ ไอ้เรื่องน้ำกระท่อมที่เค้ากินกันอยู่ทุกคืนทุกวันนี่แหละค่ะ
คือตอนแรกที่จะคบกัน แฟนเราไม่บอกเราเลยนะค่ะ พี่กินน้ำกระท่อม เรามารู้เองนี่แหละ
หนักใจจริง ๆ อยากให้เค้าเลิก
ก่อนที่พ่อของแฟนจะเสีย ก่อนตายพ่อเค้าก็ขอร้อง แฟนเราก็รับปากว่าจะทำตาม...
สรุปทุกวันนี้ไม่ทำตาม ก็แย่แล้วนะ แต่เล่นกินหนักกว่าเก่าอีกแถมมานั่งมาทำกินกันถึงในบ้าน เพราะตอนพ่อมีชีวิตอยู่เค้าออกไปกินนอกบ้าน
เค้ากลัวพ่อมากเลยค่ะ สงสารก็แต่แม่เค้า น้องสาวเค้า ที่ดูเหมือนจะพึ่งพาไร ลูกชาย พี่ชาย คนนี้ไม่ได้เลย
เราเองก็หมดคำพูด จะบอกว่าท้อหลายครั้งแล้วเหมือนกันค่ะ
แต่เพราะรัก เลยยังอยากจะคอยดูแลเค้าไปแบบนี้ และจะรอดูว่าเค้าจะคิดได้ไหม...แล้วมันจะนานแค่ไหน
แล้วอยากจะรู้ด้วยว่า จริงหรือเปล่า ที่เค้า(เค้าที่ว่านี่คือแฟนเรานะ)บอกว่าคนที่ติดน้ำกระท่อมเนี้ย
ไม่ต้องไปบังคับให้ใครเค้าเลิกหรอก พอถึงเวลาคน ๆ นั้นจะรู้ตัวและเลิกเอง...