8 ปีแล้วที่ไม่ได้คุยกัน .. ปัจจุบันยังคิดถึงจึงตามหา

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ พี่ ๆ ผู้หลักผู้ใหญ่ คุณลุงคุณป้าคุณน้าคุณอา ณ พันทิป
หนูมีเรื่องจะมาขอความช่วยเหลือค่ะ (หนูไม่ได้จะให้มาช่วยหารองเท้าหรอกนะคะ คิกๆ)
หนูมาประกาศตามหาคน ๆ หนึ่งค่ะ คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ...
(เป็นเรื่องระหว่างหนูกับพี่คนที่หนูตามหา ยาวแต่ไม่ยาวมาก ข้ามไปอ่านสรุปข้อมูลของคนที่หนูตามหาเลยก็ได้ค่ะ)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เมื่อนานมาแล้ว (ประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว) หนูเคยสิงสถิตอยู่ที่เว็บ yenta4.com ค่ะ (ปัจจุบันแอบสิงอยู่ที่พันทิปนี่ล่ะค่ะ)
ที่เว็บนั้น หนูใช้ล็อกอินว่า I_L_G_M และเล่นเกมไปเรื่อยเปื่อย หลักๆเลยคือ เกมไพ่สลาฟ ค่ะ
แล้ววันหนึ่ง หนูก็ได้เล่นเกมสลาฟห้องเดียวกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ
พี่เขาใช้ล็อกอินว่า psycho เราคุยกันถูกคอมากทั้งๆที่เพิ่งคุยกันวันแรก

วันต่อมา หนูก็มารอพี่เขาที่ห้องเกมสลาฟค่ะ รู้สึกอยากคุยกับเขาอีก แต่เราไม่ได้แลกอะไรกันไว้เลย จึงสร้างห้องเป็นชื่อพี่เขาขึ้นมา
และโชคก็เข้าข้างค่ะ พี่เขาเข้ามาเล่นห้องเดียวกับหนู แถมยังบอกอีกว่า คิดไว้แล้วว่าคนที่มาสร้างห้องนี้ต้องเป็นหนู
คุยกันไปจึงได้รู้ว่าพี่เขามีชื่อว่า "นันท์" ค่ะ ตอนนั้นพี่นันท์เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ที่ญี่ปุ่น แล้วก็คุยกันสัพเพเหระ
ตอนจะแยกย้ายกันไป พี่นันท์ถามหนูค่ะว่าได้เล่น msn ไหม มีอีเมล์รึเปล่า .. แต่โชคร้าย ที่ตอนนั้นหนูยังไม่มีอีเมล์ค่ะ T_T (ประมาณป.6)
แล้วเราก็เลยแลกเบอร์กันแทนค่ะ! แต่เป็นเบอร์บ้านนะคะ หนูให้เบอร์บ้านของหนูไป พี่นันท์ก็ให้เบอร์บ้านที่ญี่ปุ่นของพี่นันท์มา

แล้วก็โชคร้ายอีกรอบค่ะ ! เน็ตหลุดดดด (สมัยนั้นหนูใช้เน็ต TOT 2 ชม. 3 บาท ครบสองชม.มันก็หลุด ปวดจิต T__T)
ตอนนั้นละล้าละลังมากค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี รู้สึกเหมือนพี่สาวคนหนึ่งกำลังจะจากเราไป ความรู้สึกมันเหมือนเราจะไม่ได้คุยกันอีก
จะต่อเน็ตใหม่ก็ช้ามากกกก กลัวพี่เขาจะออฟไลน์ไป (ถ้าต่อสายเน็ต คนก็จะโทรศัพท์เข้ามาไม่ได้อีก) แล้วจะทำยังไงดี จะต่อเน็ต หรือจะตัดใจ  และก็ตัดสินใจไม่ต่อเน็ตค่ะ ดึงสายเน็ตออก เพราะมันก็ค่อนข้างดึกแล้ว .. (ถ้าต่อเน็ตบ่อยก็กลัวแม่จะจ่ายค่าเน็ตเยอะด้วย)

นั่งหดหู่อยู่คนเดียวพักนึง จู่ๆ โทรศัพท์บ้านก็กรีดร้องขึ้นมาค่ะ ! กริ๊งงงง ~~! ด้วยสัญชาตญาณก็วิ่งจี๋ไปรับเลยค่ะ (พ่อกับแม่มองงงๆเลยเชียว555)
แล้วก็ใช่ ใช่จริงๆด้วย พี่นันท์โทรมาค่ะ พี่นันท์โทรมาจากญี่ปุ่น ! กรี๊ดดดด เสียงน่ารักมากกกกกกกกกกกกก
หนู : สะ สวัสดีค่ะ
พี่นันท์ : น้องตาล (ชื่อหนูเองค่ะ) ใช่ไหมคะ
หนู : ใช่ค่ะ พี่นันท์ใช่ไหม (ยังจำความรู้สึกตื่นเต้นในตอนนั้นได้อยู่เลยค่ะ)
พี่นันท์ : ใช่แล้ววว พี่เห็นเราหายไป ก็เลยคิดว่าเน็ตคงหลุด เลยลองโทรมา
หนู : ค่ะ เน็ตหลุด และนี่ตาลก็ไม่ได้ต่อเน็ตแล้วล่ะ เดี๋ยวก็จะต้องไปนอนแล้วค่ะ
พี่นันท์ : อ้าวหรอ ถ้างั้น ฝันดีนะคะ
หนู : ฝันดีค่ะพี่นันท์ ^____^
ที่จริงไม่อยากรีบวางสายเลยค่ะ แต่พ่อกับแม่มองแบบสงสัยว่าลูกสาววัยประถมคุยโทรศัพท์กับใคร หนูก็เลยรู้สึกทำตัวไม่ถูกค่ะ T____T

และคิดแค่ว่าเดี๋ยวเราก็ต้องได้คุยกันอีก
แต่โชคร้ายค่ะ (อีกแล้ว) .. ผ่านไปหลายวัน หนูก็ไม่เจอล็อกอิน psycho อีก และร้ายหนักเข้าไปอีกคือเว็บเยนตาโฟยกเลิกระบบแชท!!
และหลังจากนั้นจนถึงทุกวันนี้เราก็ไม่ได้คุย ไม่ได้เจอกันอีกเลย ......

หนูตามหาพี่ผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ เมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว เราเจอกันที่เว็บไซต์ yenta4.com
พี่เขาชื่อ "นันท์" ค่ะ ตอนนั้นพี่เขาเรียนที่ญี่ปุ่น ปัจจุบันน่าจะอายุประมาณ 27-28 ปีแล้วค่ะ (ประวัติหลักๆหนูรู้แค่นี้ T____T)
หนูใช้ล็อกอินว่า I_L_G_M
พี่นันท์ มีชื่อล็อกอินว่า psycho
เราคุยกันถูกคอมากกกก และหนูก็รู้สึกเหมือนพี่เขาเป็นพี่สาวของหนูคนหนึ่งเลยค่ะ แต่โชคร้ายที่เราขาดการติดต่อกันไป
เบอร์โทรศัพท์ที่ญี่ปุ่นของพี่เขาก็ติดต่อไม่ได้แล้ว และหนูก็ทำสมุดที่จดไว้หายไปแล้วด้วยค่ะ (ตอนนั้นหนูยังอาโนเนะเล่น msn ไม่เป็น)

ถึงแม้จะไม่ได้คุยกันมา 8 ปีแล้ว แต่หนูก็ยังคิดถึงพี่เขาเสมอ
และวันนี้ก็ตัดสินใจว่าจะลองเขียนกระทู้ตามหาที่พันทิปดูค่ะ ลองดูสักตั้ง ! (แต่ก่อนไม่กล้า และคิดว่าไม่น่าจะมีทางหาเจอ)
พันทิปเป็นสังคมใหญ่ และคนอายุประมาณพี่นันท์น่าจะเล่นเว็บนี้ .. หนูคิดว่าอย่างนั้นนะคะ
โชคร้ายมาเยอะแล้ว .. หวังว่าจะโชคดีบ้าง

ขอบพระคุณล่วงหน้า และขอบคุณสำหรับพื้นที่ให้ประกาศตามหาค่ะ


Edit 1 .. แท็กยังไงให้โดนใจกรรมการ ? 5555
Edit 2

กรี๊ดดดดดดด เจอแล้วค่ะเจอแล้วววววววววววววววว  ><
หลังจากที่ตั้งกระทู้ไปเมื่อวันที่ 8 ม.ค. ซึ่งก็คือเมื่อสองวันก่อน หลังจากนั้นก็ไม่ได้เข้ามาเปิดดูเลย จนวันนี้มาเปิดดูอีกครั้ง โดยไม่มีความคาดหวังใดๆ ไม่คิดเลยค่ะว่าจะ "โชคดี" ขนาดนี้ ... ตอนเห็นความคิดเห็นของคุณ "ซูชิช็อคโกแลต" ก็เอะใจว่าทำไมคนกด + ให้หลายคนจัง
เริ่มใจสั่น จะใช่พี่นันของเราหรือเปล่านะ .. พออ่านเท่านั้นแหละ !!! มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกจริงๆค่ะ นั่งร้องไห้เลยยยย เข้าใจแล้วว่ายิ้มทั้งน้ำตามันเป็นยังไง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปกติเป็นคนเข้มแข็ง ไม่เคยร้องไห้ แต่วันนี้ร้องไห้ให้เพื่อนเห็น เพื่อนๆตกใจกันใหญ่เลยค่ะ คิดว่าอกหักรักคุดตุ๊ดเมิน เห๊อะ! ยังไม่มีแฟน จะอกหักได้ไง ใช่ไหมคะ ? 5555
วันนี้ที่โรงเรียนจัดงานวันปีใหม่ + วันเด็กพอดีเลย .. เหมือนได้ของขวัญวันปีใหม่เลยค่ะ และเป็นสิ่งที่มีค่ามากๆ

ขอบคุณทุกๆคนที่มาช่วยกด + ให้นะคะ รวมถึงทุกๆกำลังใจ ใครที่เป็นเหมือนหนู ก็ขอให้ได้พบเจอกับคนที่เราตามหานะคะ
งานนี้พระเอก(หรือนางเอก?)ผู้ซึ่งทำให้เราได้พบกันอีกครั้งคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก "เพื่อนของพี่นัน" ที่นำกระทู้นี้ไปแปะให้พี่นันอ่านที่FB
ตาลฝากพี่นันไปขอบคุณเพื่อนของพี่นันแทนตาลด้วยนะคะ (ว่าแต่ .. เขาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงหรอคะ? อุ๊บ! OxO)
ขอบคุณสังคมที่กว้างใหญ่ไพศาล ซึ่งถูกขนานนามว่า "บ้านพันทิป"

สิ่งแรกและสิ่งเดียวที่วาบขึ้นมาในสมองของหนูในตอนแรกเลยก็คือ ... รู้อย่างนี้ตั้งกระทู้ตามหาไปตั้งนานแล้ว !!

ขอให้ทุกคนโชคดีค่ะ ...