สวัสดีค่ะ
ตอนนี้เรารู้สึกเครียดเกี่ยวกับเรื่องในครอบครัวอยู่น่ะค่ะ เพราะตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าอนาคตไม่ค่อยจะราบรื่นแบบเด็กคนอื่นๆเขาแล้วแน่ๆ
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่า จขกท. ยังเป็นแค่เด็ก ม.ต้น อยู่เลยค่ะ การที่มาคิดเรื่องแบบนี้เอาตั้งแต่ตอนนี้มันอาจจะดูเกินตัวหรืออะไรทำนองนี้ไปเสียหน่อย แต่เราคิดว่าหลายๆคนถ้าได้เจอแบบเราอาจจะคิดเหมือนกันก็ได้ค่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า คุณพ่อของเราไม่ค่อยถูกกับคุณยายค่ะ เลยย้ายไปอยู่อีกบ้านนึง ซึ่งคุณแม่ของเราก็ย้ายตามไปอยู่ด้วยค่ะ ตอนนี้เราเลยอยู่กับคุณยายและพี่ชายแค่สามคนที่บ้านอีกหลังหนึ่ง
นานๆทีเราเองก็จะได้ไปที่บ้านพ่อกับแม่สักครั้งค่ะ ซึ่งในการไปแต่ละครั้งของเรา เราสังเกตได้เลยค่ะว่าแต่ละครั้งเนี่ย จำนวนข้าวของเครื่องใช้ที่มีค่ายกตัวอย่างเช่นทีวี รถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ หรือโน๊ตบุ๊ค จะไม่เท่ากันเลยค่ะ บางทีไปก็ยังเจอของพวกนี้อยู่ แต่ไปอีกทีกลับไม่เหลืออะไรแล้ว
เราเองก็เริ่มสงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ
จนกระทั่งคุณยายของเรามาเล่าให้ฟังว่าคุณพ่อกับคุณแม่มาเล่าอะไรให้คุณยายฟังบ้าง ข้อสงสัยนั้นก็กระจ่างทันทีเลยค่ะ
คุณยายเล่าว่า คุณพ่อกับคุณแม่ของเราเล่นการพนัน แต่คุณพ่อกับคุณแม่ก็ไม่อยากจะให้เรารู้หรอกค่ะ อาจจะเพราะว่าเรายังเด็กด้วย ที่บางทีเห็นของมีค่าพวกนั้นยังอยู่ อาจจะเพราะว่าเขาเพิ่งจะเล่นได้มา แต่ที่บางทีหายไป อาจจะเพราะว่าเขาเล่นเสีย เลยต้องหาของมีค่ารอบๆตัวไปทำเป็นทุน
ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่ค่อยคิดอะไรมากค่ะ แต่ก็เริ่มๆคิดแล้วเหมือนกัน จนสุดท้ายเราก็รู้อะไรมาอีกอย่างหนึ่งค่ะ
ว่าคุณพ่อเอาบ้านไปจำนองเอารถไปขายจนหมดแล้ว แล้วก็เล่นเสียไปจนหมด คุณพ่อกับคุณแม่เองก็ไม่มีเงินเดือนด้วยค่ะ มีแต่ค่าคอมมิชชั่นของคุณพ่อที่จะได้ 4-5 เดือนครั้งหนึ่ง ซึ่งจำนวนก็ไม่ได้มากมายพอที่จะใช้อยู่ได้อีก 5 เดือนเพื่อรอครั้งต่อไปหรอกค่ะ แล้วแน่นอนว่าเงินที่ได้มานั้น คุณพ่อก็เอาไปทำเป็นทุนเพื่อเล่นอีกเช่นเคย
ล่าสุดเราลองโทรไปขอเงินทำกิจกรรมที่โรงเรียนกับคุณพ่อคุณแม่ดูค่ะ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มี ยังดีที่เรายังพอจะมีเงินเก็บเลยใช้ของตัวเองจ่ายไปก่อน แต่เรื่องค่าเทอมเราคงจ่ายเองไม่ไหวค่ะ ใกล้วันจะสอบปลายภาคเข้าไปทุกที ซึ่งทางโรงเรียนต้องแจ้งให้ไปชำระในเร็วๆนี้แน่ๆ
ทุกวันนี้อย่างที่เรากล่าวไปข้างต้นค่ะว่าเราอยู่กับคุณยายกับพี่ชาย เลยยังดีที่ยังพอมีคุณยายเลี้ยงอยู่บ้าง เงินไปโรงเรียนทุกวันนี้ ค่ากินค่าอยู่ต่างๆนาๆตอนนี้คุณยายเลยเป็นคนรับผิดชอบของเรากับของพี่ชายแทบจะทั้งหมดค่ะ เว้นเสียแต่เรื่องค่าเทอม ค่ากิจกรรมโรงเรียน ค่ารถโรงเรียน หรืออะไรนอกเหนือจากค่ากินค่าอยู่ ทางคุณพ่อและคุณแม่จะเป็นคนรับผิดชอบค่ะ เพราะคุณยายเองก็ไม่ได้มีเงินทองอะไรมากมาย
นั่นเราคิดขึ้นมาค่ะ ว่าถ้าวันหนึ่งคุณยายไม่อยู่ขึ้นมา เรากับพี่ชายจะทำยังไง เพราะคุณยายเองก็อายุเริ่มจะเข้าเลข 6 ปลายๆแล้ว สุขภาพก็ไม่ได้ดีร้อยเปอร์เซ็นต์ แถมยังมีโรคประจำตัวด้วยค่ะ ถึงตอนนั้นเรากับพี่คงแย่แน่ๆ เพราะดูเหมือนว่าทางคุณพ่อคุณแม่เองตอนนี้จะเป็นหนี้อยู่เยอะพอสมควรเหมือนกันค่ะ
เราเลยคิดอยากจะทำงาน เก็บเงิน ไว้เผื่อใช้ในอนาคตอันใกล้นี้ค่ะ มีอะไรจะได้ไม่ต้องขอคุณพ่อคุณแม่ เพราะเราเองก็รู้ว่าทางนั้นไม่เหลืออะไรแล้วเหมือนกัน แต่ปัญหาติดอยู่ตรงที่ว่า เรายังอยู่แค่ ม.ต้น นี่ล่ะค่ะ จะทำงานที่ไหนก็ยังไม่ได้ ต้องรออีกปีหนึ่งเต็มๆเลย
เลยอยากจะถามน่ะค่ะ ว่า ม.ต้น เนี่ย พอจะมีงานอะไรที่ทำแล้วได้รายได้บ้างหรือเปล่าคะ (แบบถูกกฎหมายและปลอดภัยนะคะ) ไม่ต้องเยอะ ถึงหลักพันก็ได้ค่ะ แค่พอให้เรามีเงินเก็บมากขึ้นจากค่าขนมที่เราเก็บอยู่ทุกวันๆละสี่สิบบาทบ้างก็ยังดีค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ แล้วก็ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะคะ ขอบคุณค่ะ
ปล.เพิ่งจะเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ ถ้าพิมพ์อธิบายให้งงหรือไม่เข้าใจก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
อยากจะขอระบายและขอคำแนะนำสักหน่อยค่ะ
ตอนนี้เรารู้สึกเครียดเกี่ยวกับเรื่องในครอบครัวอยู่น่ะค่ะ เพราะตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าอนาคตไม่ค่อยจะราบรื่นแบบเด็กคนอื่นๆเขาแล้วแน่ๆ
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่า จขกท. ยังเป็นแค่เด็ก ม.ต้น อยู่เลยค่ะ การที่มาคิดเรื่องแบบนี้เอาตั้งแต่ตอนนี้มันอาจจะดูเกินตัวหรืออะไรทำนองนี้ไปเสียหน่อย แต่เราคิดว่าหลายๆคนถ้าได้เจอแบบเราอาจจะคิดเหมือนกันก็ได้ค่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า คุณพ่อของเราไม่ค่อยถูกกับคุณยายค่ะ เลยย้ายไปอยู่อีกบ้านนึง ซึ่งคุณแม่ของเราก็ย้ายตามไปอยู่ด้วยค่ะ ตอนนี้เราเลยอยู่กับคุณยายและพี่ชายแค่สามคนที่บ้านอีกหลังหนึ่ง
นานๆทีเราเองก็จะได้ไปที่บ้านพ่อกับแม่สักครั้งค่ะ ซึ่งในการไปแต่ละครั้งของเรา เราสังเกตได้เลยค่ะว่าแต่ละครั้งเนี่ย จำนวนข้าวของเครื่องใช้ที่มีค่ายกตัวอย่างเช่นทีวี รถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ หรือโน๊ตบุ๊ค จะไม่เท่ากันเลยค่ะ บางทีไปก็ยังเจอของพวกนี้อยู่ แต่ไปอีกทีกลับไม่เหลืออะไรแล้ว
เราเองก็เริ่มสงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ
จนกระทั่งคุณยายของเรามาเล่าให้ฟังว่าคุณพ่อกับคุณแม่มาเล่าอะไรให้คุณยายฟังบ้าง ข้อสงสัยนั้นก็กระจ่างทันทีเลยค่ะ
คุณยายเล่าว่า คุณพ่อกับคุณแม่ของเราเล่นการพนัน แต่คุณพ่อกับคุณแม่ก็ไม่อยากจะให้เรารู้หรอกค่ะ อาจจะเพราะว่าเรายังเด็กด้วย ที่บางทีเห็นของมีค่าพวกนั้นยังอยู่ อาจจะเพราะว่าเขาเพิ่งจะเล่นได้มา แต่ที่บางทีหายไป อาจจะเพราะว่าเขาเล่นเสีย เลยต้องหาของมีค่ารอบๆตัวไปทำเป็นทุน
ตอนนั้นเราเองก็ยังไม่ค่อยคิดอะไรมากค่ะ แต่ก็เริ่มๆคิดแล้วเหมือนกัน จนสุดท้ายเราก็รู้อะไรมาอีกอย่างหนึ่งค่ะ
ว่าคุณพ่อเอาบ้านไปจำนองเอารถไปขายจนหมดแล้ว แล้วก็เล่นเสียไปจนหมด คุณพ่อกับคุณแม่เองก็ไม่มีเงินเดือนด้วยค่ะ มีแต่ค่าคอมมิชชั่นของคุณพ่อที่จะได้ 4-5 เดือนครั้งหนึ่ง ซึ่งจำนวนก็ไม่ได้มากมายพอที่จะใช้อยู่ได้อีก 5 เดือนเพื่อรอครั้งต่อไปหรอกค่ะ แล้วแน่นอนว่าเงินที่ได้มานั้น คุณพ่อก็เอาไปทำเป็นทุนเพื่อเล่นอีกเช่นเคย
ล่าสุดเราลองโทรไปขอเงินทำกิจกรรมที่โรงเรียนกับคุณพ่อคุณแม่ดูค่ะ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มี ยังดีที่เรายังพอจะมีเงินเก็บเลยใช้ของตัวเองจ่ายไปก่อน แต่เรื่องค่าเทอมเราคงจ่ายเองไม่ไหวค่ะ ใกล้วันจะสอบปลายภาคเข้าไปทุกที ซึ่งทางโรงเรียนต้องแจ้งให้ไปชำระในเร็วๆนี้แน่ๆ
ทุกวันนี้อย่างที่เรากล่าวไปข้างต้นค่ะว่าเราอยู่กับคุณยายกับพี่ชาย เลยยังดีที่ยังพอมีคุณยายเลี้ยงอยู่บ้าง เงินไปโรงเรียนทุกวันนี้ ค่ากินค่าอยู่ต่างๆนาๆตอนนี้คุณยายเลยเป็นคนรับผิดชอบของเรากับของพี่ชายแทบจะทั้งหมดค่ะ เว้นเสียแต่เรื่องค่าเทอม ค่ากิจกรรมโรงเรียน ค่ารถโรงเรียน หรืออะไรนอกเหนือจากค่ากินค่าอยู่ ทางคุณพ่อและคุณแม่จะเป็นคนรับผิดชอบค่ะ เพราะคุณยายเองก็ไม่ได้มีเงินทองอะไรมากมาย
นั่นเราคิดขึ้นมาค่ะ ว่าถ้าวันหนึ่งคุณยายไม่อยู่ขึ้นมา เรากับพี่ชายจะทำยังไง เพราะคุณยายเองก็อายุเริ่มจะเข้าเลข 6 ปลายๆแล้ว สุขภาพก็ไม่ได้ดีร้อยเปอร์เซ็นต์ แถมยังมีโรคประจำตัวด้วยค่ะ ถึงตอนนั้นเรากับพี่คงแย่แน่ๆ เพราะดูเหมือนว่าทางคุณพ่อคุณแม่เองตอนนี้จะเป็นหนี้อยู่เยอะพอสมควรเหมือนกันค่ะ
เราเลยคิดอยากจะทำงาน เก็บเงิน ไว้เผื่อใช้ในอนาคตอันใกล้นี้ค่ะ มีอะไรจะได้ไม่ต้องขอคุณพ่อคุณแม่ เพราะเราเองก็รู้ว่าทางนั้นไม่เหลืออะไรแล้วเหมือนกัน แต่ปัญหาติดอยู่ตรงที่ว่า เรายังอยู่แค่ ม.ต้น นี่ล่ะค่ะ จะทำงานที่ไหนก็ยังไม่ได้ ต้องรออีกปีหนึ่งเต็มๆเลย
เลยอยากจะถามน่ะค่ะ ว่า ม.ต้น เนี่ย พอจะมีงานอะไรที่ทำแล้วได้รายได้บ้างหรือเปล่าคะ (แบบถูกกฎหมายและปลอดภัยนะคะ) ไม่ต้องเยอะ ถึงหลักพันก็ได้ค่ะ แค่พอให้เรามีเงินเก็บมากขึ้นจากค่าขนมที่เราเก็บอยู่ทุกวันๆละสี่สิบบาทบ้างก็ยังดีค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ แล้วก็ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะคะ ขอบคุณค่ะ
ปล.เพิ่งจะเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ ถ้าพิมพ์อธิบายให้งงหรือไม่เข้าใจก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ