เหตุเกิดเมื่อวานนี้ประมาณ 11 นาฬิกานะครับ พอดีว่า ผมกับแฟนมีธุระที่ต้องไป รพ.ลาดพร้าว เพื่อตรวจสุขภาพ บังเอิญว่า น้องแมวเปอร์เซีย ที่แฟนเลี้ยงไว้ ขนเริ่มยาวขึ้นพอสมควรแล้ว หลังจากที่เพิ่งไปอาบน้ำตัดขนได้ประมาณ 2-3 สัปดาห์ก่อนที่ร้านประจำแถวรามคำแหง แต่วันนี้ผมเห็นว่าไหนๆ ก็มี รพ.สัตว์ทองหล่อ ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกันพอดี ที่มีรับ อาบน้ำ-ตัดขน และ น่าจะมีบริการที่ดี เนื่องจากเป็น รพส.ที่มีชื่อพอสมควร ในปัจจุบัน ขณะที่ผมกำลังจอดรถหลังเดินทางมาถึงที่หมาย ปรากฎว่า มีสายโทรศัพท์เข้ามา แฟนจึงอาสาพาน้องแมวไปติดต่อเรื่องก่อน แล้วให้ผมตามเข้าไป

เรื่องมันมีอยู่ว่า...หลังจากผมเดินเข้าร้านไป ก็มีพนักงาน ญ. คนหนึ่ง ที่น่าจะเป็นผู้ทำหน้าที่อาบน้ำตัดขนสัตว์เลี้ยง ต้อนรับผมด้วย "น้ำเสียงอันอ่อนนุ่ม เหมือนโดนไม้ฟาดเข้ากกหู ก็ไม่ปานว่า... "

พนง.ญ : "มาทำอะไรคะะะะะ หรือ มาหาใครคะ?" (ประกอบกับสีหน้าที่ดูไม่สบอารมณ์อย่างชัดเจน) " - ที่ผมไม่ชัวร์กับประโยคนี้ เพราะมองหาว่าแฟนผมอยู่ไหน แต่ด้วยมารยาทผมเลยหันกลับไปตามต้นเสียงนะครับ -


ผม : "พอดีพาแมวมาอาบน้ำอะครับ"


พนง.ญ : "น้องอยู่ข้างในแล้ว"


ผม : "อ่อ ครับ" พร้อมเดินงงๆ เข้าไปด้านใน


ระหว่างนั้นแฟนผมก็ให้ข้อมูล กรอกประวัติอะไรกับ พนง.ช. อีกคนหนึ่งที่สอบถามข้อมูล (คนนี้ต้อนรับได้ดีสุภาพมากครับ ขอชม...จากใจจริง)


พนง.ช. : "พี่...(พนง.ญ) อาบน้ำ ตัดขนแมว ได้ประมาณกี่โมงนะครับ?"


พนง.ญ : "เย็นๆ มืด แหละ"ตอบแบบกระแทกเสียง)


ผม : เอ่อ ถ้าเสร็จก่อนเวลาช่วยรบกวนโทรแจ้งด้วยนะครับ(บอกกับพนักงานชาย) โดยที่ขณะนั้น พนง.ญ คนดังกล่าวเดินมาตรงโต๊ะหน้าห้องอาบน้ำพอดี


พนง.ญ : "ดื้อ มั้ยเนี่ย?"


ผม : "ไม่เลยครับ ออกแนวขี้กลัวมากกว่า..."


พนง.ญ : "ขี้กลัวแหละอาบยาก ถ้าทำไม่ได้จะโทรไปบอกนะคะ (ยังคงน้ำเสียงที่หงุดหงิดอยู่เช่นเดิม)"


หลังจากนั้นผมก็รับเอกสารเรียบร้อย เดินออกมาพร้อมกับแฟน หลังสอบถามที่เคาน์เตอร์ว่า ชำระเงินหลังที่ทางร้านแจ้งให้มารับน้อง...

ณ รพ.ลาดพร้าว

ผม : "ทำไมพี่ผู้หญิง เค้าดูหงุดหงิดจัง เห็นปะ..."


แฟน : "เธอไม่รู้อะไร ชั้นน่ะโดนตั้งแต่เข้าไปตอนแรกแล้ว (-.-")"


ผม : "โดนยังไง..." (ระหว่างนั้น ผมก็เริ่มมีอารมณ์พอสมควรแล้ว)


แฟน : "ก็ตอนเดินเข้ามาบอกเค้าว่า พามาอาบน้ำตัดขนค่าา" (แฟนผม จะดูติงต๊องเหมือนเด็กปัญญาอ่อนหน่อยๆ ยิ้มๆตลอด)


ทาง พนง.ญ ตอบเธอมาว่า "ทำไมต้องตัดขน ปกติแมวเค้าไม่ตัดขนกันกันนะ"หน้าเหวี่ยงๆ) แล้วก็ให้ไปติดต่อข้างใน...


ผม : "เดี๋ยวจะโทรไปเบอร์สาขาขอคุยกับ ผจก.ร้านหน่อย ไม่เข้าใจว่า ทำไม พนง. มารยาทต่ำขนาดนี้ นึกว่าโดนคนเดียว เลยปล่อยไป นี่ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเป็นแบบนี้จะจัดตั้งแต่ในร้านแล้ว แม่....เอ้ย" (ปกติผมมีขีดการควบคุมอารมณ์ที่ต่ำเอามากๆครับ แฟนเลยเลือกที่จะ "ไม่บอก" ตอนที่อยู่หน้าร้าน)


แฟน : "อย่าเลย...แมวเราอยู่ที่ร้านเค้านะ เดี๋ยวโดนทำไรขึ้นมาเราก็ไม่เห็น ต้องมารับเคราะห์แทนเราอีก"


ผม : "อืม งั้นเดี๋ยวตอนไปรับค่อยว่ากัน เดี๋ยวจ่ายเงินเสร็จ...จัดการเอง"


แฟน : "เลิกบ้าได้ละ แค่เราไม่ไปใช้บริการอีกก็พอ...ไปโวยวายอายคนเค้า"

ผม : (T_T)...

จบบริบูรณ์




ปล. ผมเลยทำอะไรไม่ได้ครับ ต้องหาที่ระบายพร้อมกับอยากแสดงความคิดเห็นว่า "งานบริการ" ต่อให้ลูกค้า "โน่น นี่นั่น จู้จี้ จุกจิก" หรือ "งาน

ยุ่งมาก" ก็ควรแสดงออกด้วยสีหน้าท่าทางที่ยิ้มแย้ม เพราะว่า อยู่ในเวลางาน (ผมเคยผ่านงานที่สนามบินมาก่อน เลยกล้าพูดได้เต็มปากครับ

ต่อให้ผมยิ้ม ก็แอบด่าในใจบ้าง...แต่ไม่อยากทำให้ที่ทำงานเสียชื่อก็ต้อง -อดทน-) แต่นี่ไม่มีคุณสมบัติของ "พนักงานบริการ" เลยแม้แต่น้อย

ไม่มี Service Mind แถมแสดงออกกับลูกค้าแบบนี้... เฮ้อ!!!


ปล.2: ฝากถึง พนง.ญ. ผู้นั้นด้วยครับ...

" ถ้าผมไปตัดฟรีก็ว่าไปอย่างนะครับ... คุณอาบน้ำ 1 ตัว เงินลูกค้าก็เข้ากระเป๋าคุณบางส่วนถึงจะไม่ทั้งหมด... มันก็เงินนะครับ ที่คุณใช้

เลี้ยงชีพอยู่ทุกวันนี้ ก็มาจาก นายจ้าง+ลูกค้า ถ้าลูกค้าไม่มาร้านเพราะ คุณทำกิริยาท่าทางแบบนี้ ภายภาคหน้ามันก็จะส่งผลกับตัวคุณเอง

- ลูกค้าไม่มาอาบน้ำร้านที่คุณทำ คุณก็คงต้องไปหางานอย่างอื่นทำที่มันยากกว่านี้ -

ขอให้โชคดี มีกินมีใช้ สุขกาย สบายใจ กับ "ความไร้มารยาท" ต่อไปครับ


ด้วยความเคารพ...

สวัสดี