เปรียบกับเกมส์ฟุตบอล เมื่อกรรมการ ใจเอียงไปคู่แข่ง แล้วเจอคู่แข่ง ยังงี้

ผมเปรียบ นาวายิ่งลักษณ์ เหมือนนักกีฬา ฟุตบอล ที่ต้องลงแข่งกับคู่แข่ง ที่ฝีมือไม่เท่าไหร่แต่ฟ้องเก่ง ปากเก่ง นอกเกมส์เก่ง แล้วยังมีกรรมการและไลน์แมนคอยช่วยหนุนอีก ฝ่าฟันมาหมดครึ่งแรก ทำสกอร์นำห่างลิบ แต่พอครึ่งหลังลงแข่งไม่เท่าไหร่ เกิดลูกฟาวล์ไม่น่าเกลียดเท่าไหร่  โดนจุดโทษ ให้ใบแดง เจอผู้เล่นบีบคั้นให้ลาออกยกทีม เพราะเล่นเก่งเกินไป ไปฟ้องกองเชียร์ว่า ทีมยิ่งลักษณ์โกงมาจากสมัยพี่ เอาตัวเก่งๆมาโกง (แต่กรรมการยังหาข้อผิดกติกาไม่เจอ) ฟ้องว่ากติกาไม่ดี เพราะเอื้อให้โกง เพราะฉลาดจนต้องทำลายล้างระบบของทีมนี้ให้สิ้นซาก กติกายังงี้เล่นอีกสิบชาติก็ผูกปีแพ้ ต้องแก้กฏให้สูสี ห้ามพี่น้องคู่นี้และตระกูลนี้ส่งทีมแข่ง ห้ามสมาชิกทีมนี้ลงแข่งตลอดชีวิต อะไรประมาณนี้

       แต่ที่น่ารักคือ แข่งๆอยู่ บอก เราวอล์คเอาท์ เพราะแข่งไปก็ไม่มีประโยชน์ แพ้หลุดลุ่ย เสียฟอร์มไม่ได้   ทีนี้เกมส์กติกาต้องแข่งใหม่ เพื่อจะได้แจกถ้วยรางวัลให้ผู้ชนะเลิศ  พี่มาร์คหัวหน้าทีมกับพี่เทพอดีตผู้เล่น จอมเกเรบอกไม่เอา ต้องแก้กติกาก่อนถึงลงแข่ง


     สรุปเลยนะ กรรมการ แจกถ้วยให้มันเหอะ อยากได้ถ้วยแบบนี้ มันภูมิใจกับถ้วยรางวัลโดยไม่ได้ดูถึงฝีมือและความสามารถเล้ยยย กองเชียร์ก็เชียร์แบบบื้อๆ เออต้องแก้กฏ ต้องแก้เพราะมันโกง ต้องแก้เพราะมันเก่ง   ทำไม ไม่แก้ที่ตัวเองว่ะ รู้ว่าอ่อน ต้องซ้อมเยอะๆหน่อย ฝึกฝน แก้ไขสิ่งบกพร่องสิ