จริง ๆ คนภาคใต้..เขาก็ไม่ได้เห็นด้วยกับ พรรคประชาธิปัตย์ทั้งหมด เป็นตัวของตัวเองสูง เป็น นปช.ก็มี เพียงแค่ข่าวสารที่ออกมามันน้อยมาก
ครั้งนึงผมเจอประสบการณ์จาก นปช.กระบี่ แบบประทับใจไม่รู้ลืม....ตอนนั้นผมเล่นอยู่เวป บ้านราษฏร์ กับ ประชาทอล์ค เวลาจะไปไหนมาไหน ก็จะโพสบอกว่า ...มีภารกิจที่จังหวัดโน้น จังหวัดนี้ บอกกล่าวกันไปเรื่อย
วันหนึ่ง....ผมมีภารกิจที่จังหวัดกระบี่ ก็โพสบอกว่า วันนี้ ...จะไปกระบี่วันนี้ กลับวันนี้
จนถึงวันจะกลับ ผมแวะไปไหว้พระที่วัดถ้ำเสื้อก่อนบินกลับเที่ยว สี่โมงเย็น ...ก็มีเบอร์โทรทีไม่รู้จักโทรมาหา คำถามแรก "พี่ YYY ใช่ไหมครับ (ชื่อ Login)" ผมชะงักนิดนึง ตอบว่าใช่ เขาเลยแนะนำตัวว่า เขาเป็นคนเสื้อแดง ชื่อ .....ทำงานที่ .......รู้ว่าพี่มา กระบี่ อ่านจากประชาทอล์ค
อยากบอกกับพี่ว่า พวกเราอยากกินข้าวกับพี่...ซักมื้อได้ไหม
ผม นิ่ง แปลกใจ ถ้าไม่ใช่อย่างที่บอกหละ จะโดนอะไรไหม มองไปที่ลูกน้องที่ตามมาด้วย ๑ คนขับรถของหน่วย (คนกระบี่) ที่ตามมาดูแล ระหว่างผมทำงาน อีก ๑ ถามความเห็นน้อง น้องบอกว่า รับไปเหอะพี่ เราสามคนผู้ชายล้วน ๆ ไม่ต้องกลัว
ผมตัดสินใจรับนัด แล้วก็เจอกับน้องเขานัดบอด (บอกทะเบียนรถ กับใส่เสื้อสีอะไร) ในเวลา ๑๑.๐๐ น. หลังจากโล่งอก ทักทายแนะนำตัวกันแบบ เห็นหน้ากัน ...
แกก็พาผมไปกินข้าวที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ได้เจอกับ ป้า ก. ผู้หญิงสูงอายุ แม่ค้าขายของในตลาดแห่งหนึ่งของจังหวัดกระบี่ และเป็นผู้หญิงคนเดียวที่แอบเดินทางมากรุงเทพไป (หนีลูก ๆ ) ที่หน้าบ้านพลเอกเปรม แต่ขากลับเรื่องแดง เพราะป้าแกแขนบวม จากการโดนตำรวจตีด้วยกระบอง
หลังจากนั้นแกก็พาผมไปที่ร้าน น้ำชา (ที่เขาขายโรตี กินกับน้ำแกง) ด้วย ผมไม่รู้ว่า เขาเรียกว่าอะไร ได้เจอ นปช. กระบี่ เกือบครบ บางคนแวะมาทักก่อน แล้วไปธุระ เดี่ยวกลับมาคุยด้วย บางคนสลับกันไป สลับกันมา
โดยพี่ นปช. กระบี่ ชายท่านหนึ่ง (จบรามฯ รุ่น ๑) บอกกับผมว่า คุณ YYY ที่นี่เป็นจังหวัดที่มีพันธมิตรเยอะที่สุด แต่ตรงนี้ (ร้านที่ นปช.มาชุมนุมกัน) เป็นที่ของเรา เราจะไม่ออกไประรานต่อสู้กับใคร แต่คุณ YYY จำไว้ ที่นี่เป็นที่ของพวกเรา หากมาระรานเรา เราจะไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว
เวลา ....นปช. ชุมนุม หรือมีอะไรกันที่กรุงเทพ เราจะมานั่งหารือ หรือนัดกันเดินทางเพื่อสมทบ กับ นปช.กันที่นี่
คนที่มากินร้านนี้ เป็นอันรู้กันว่า เราคือ แดง
สรุปว่าวันนั้น เหมือนการไปเยี่ยมญาติ ผมได้รับการตอบรับอย่างอบอุ่นมากที่สุดครั้งนึง ในชีวิต กินจนพุงกาง กินอะไรไม่ลงแล้ว อาจะแปลกใจ และปลื้มใจด้วย ว่าในดินแดนแห่งนี้ ก็ยังมีเสรีชนอยู่ไม่น้อยเลย.....
สรุปว่า วันนั้น ผมต้องเลื่อนบินกลับกรุงเทพ ด้วย TG เที่ยวสุดท้าย เพราะรอเจอกับสหายเสื้อแดงกระบี่ทุกท่านให้ได้มากที่สุดก่อน
และยังประทับใจมาจนถึงทุกวันนี้
โปรดจำไว้ว่า พวกเขาอดทน อดกลั้น มากกว่าพวกเรามากนักครับ
ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น หากใจไม่แข็งพอ พวกเขาอยู่ลำบาก
อยากรำลึกถึงสหาย แดงกระบี่ ทุกท่านมา ณ โอกาสนี้
และขอให้เราระลึกไว้เถิดว่า เพื่อนร่วมอุดมการณ์ เสรีชน อย่างพวกเรา มีอยู่ทั่วทุกอณูในแผ่นดินนี้ แม้แต่ใจกลางเมืองหลวงของ ประชาธิปัตย์
อย่าด่าเหมารวมคนใต้เลยครับ......
ครั้งนึงผมเจอประสบการณ์จาก นปช.กระบี่ แบบประทับใจไม่รู้ลืม....ตอนนั้นผมเล่นอยู่เวป บ้านราษฏร์ กับ ประชาทอล์ค เวลาจะไปไหนมาไหน ก็จะโพสบอกว่า ...มีภารกิจที่จังหวัดโน้น จังหวัดนี้ บอกกล่าวกันไปเรื่อย
วันหนึ่ง....ผมมีภารกิจที่จังหวัดกระบี่ ก็โพสบอกว่า วันนี้ ...จะไปกระบี่วันนี้ กลับวันนี้
จนถึงวันจะกลับ ผมแวะไปไหว้พระที่วัดถ้ำเสื้อก่อนบินกลับเที่ยว สี่โมงเย็น ...ก็มีเบอร์โทรทีไม่รู้จักโทรมาหา คำถามแรก "พี่ YYY ใช่ไหมครับ (ชื่อ Login)" ผมชะงักนิดนึง ตอบว่าใช่ เขาเลยแนะนำตัวว่า เขาเป็นคนเสื้อแดง ชื่อ .....ทำงานที่ .......รู้ว่าพี่มา กระบี่ อ่านจากประชาทอล์ค
อยากบอกกับพี่ว่า พวกเราอยากกินข้าวกับพี่...ซักมื้อได้ไหม
ผม นิ่ง แปลกใจ ถ้าไม่ใช่อย่างที่บอกหละ จะโดนอะไรไหม มองไปที่ลูกน้องที่ตามมาด้วย ๑ คนขับรถของหน่วย (คนกระบี่) ที่ตามมาดูแล ระหว่างผมทำงาน อีก ๑ ถามความเห็นน้อง น้องบอกว่า รับไปเหอะพี่ เราสามคนผู้ชายล้วน ๆ ไม่ต้องกลัว
ผมตัดสินใจรับนัด แล้วก็เจอกับน้องเขานัดบอด (บอกทะเบียนรถ กับใส่เสื้อสีอะไร) ในเวลา ๑๑.๐๐ น. หลังจากโล่งอก ทักทายแนะนำตัวกันแบบ เห็นหน้ากัน ...
แกก็พาผมไปกินข้าวที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ได้เจอกับ ป้า ก. ผู้หญิงสูงอายุ แม่ค้าขายของในตลาดแห่งหนึ่งของจังหวัดกระบี่ และเป็นผู้หญิงคนเดียวที่แอบเดินทางมากรุงเทพไป (หนีลูก ๆ ) ที่หน้าบ้านพลเอกเปรม แต่ขากลับเรื่องแดง เพราะป้าแกแขนบวม จากการโดนตำรวจตีด้วยกระบอง
หลังจากนั้นแกก็พาผมไปที่ร้าน น้ำชา (ที่เขาขายโรตี กินกับน้ำแกง) ด้วย ผมไม่รู้ว่า เขาเรียกว่าอะไร ได้เจอ นปช. กระบี่ เกือบครบ บางคนแวะมาทักก่อน แล้วไปธุระ เดี่ยวกลับมาคุยด้วย บางคนสลับกันไป สลับกันมา
โดยพี่ นปช. กระบี่ ชายท่านหนึ่ง (จบรามฯ รุ่น ๑) บอกกับผมว่า คุณ YYY ที่นี่เป็นจังหวัดที่มีพันธมิตรเยอะที่สุด แต่ตรงนี้ (ร้านที่ นปช.มาชุมนุมกัน) เป็นที่ของเรา เราจะไม่ออกไประรานต่อสู้กับใคร แต่คุณ YYY จำไว้ ที่นี่เป็นที่ของพวกเรา หากมาระรานเรา เราจะไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว
เวลา ....นปช. ชุมนุม หรือมีอะไรกันที่กรุงเทพ เราจะมานั่งหารือ หรือนัดกันเดินทางเพื่อสมทบ กับ นปช.กันที่นี่
คนที่มากินร้านนี้ เป็นอันรู้กันว่า เราคือ แดง
สรุปว่าวันนั้น เหมือนการไปเยี่ยมญาติ ผมได้รับการตอบรับอย่างอบอุ่นมากที่สุดครั้งนึง ในชีวิต กินจนพุงกาง กินอะไรไม่ลงแล้ว อาจะแปลกใจ และปลื้มใจด้วย ว่าในดินแดนแห่งนี้ ก็ยังมีเสรีชนอยู่ไม่น้อยเลย.....
สรุปว่า วันนั้น ผมต้องเลื่อนบินกลับกรุงเทพ ด้วย TG เที่ยวสุดท้าย เพราะรอเจอกับสหายเสื้อแดงกระบี่ทุกท่านให้ได้มากที่สุดก่อน
และยังประทับใจมาจนถึงทุกวันนี้
โปรดจำไว้ว่า พวกเขาอดทน อดกลั้น มากกว่าพวกเรามากนักครับ
ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น หากใจไม่แข็งพอ พวกเขาอยู่ลำบาก
อยากรำลึกถึงสหาย แดงกระบี่ ทุกท่านมา ณ โอกาสนี้
และขอให้เราระลึกไว้เถิดว่า เพื่อนร่วมอุดมการณ์ เสรีชน อย่างพวกเรา มีอยู่ทั่วทุกอณูในแผ่นดินนี้ แม้แต่ใจกลางเมืองหลวงของ ประชาธิปัตย์