สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ชอบกระทู้นี้มากค่ะ อ่านเรื่องที่สาวไทยโชคร้ายมาเยอะ ดีใจที่มีคนที่โชคดีและเอาเรื่องของตัวเองมาแชร์เพราะเราก็เป็นอีกคนที่ได้สามีฝรั่งที่แสนดี และทุกครั้งที่ได้ข่าวสาวไทยที่โชคร้ายก็ได้แต่เอาใจช่วยและก็รู้สึกขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้เราได้มีสามีดีๆ สามีฝรั่งดีจริงๆค่ะ
ดิฉันแต่งงานกับสามีมาได้เข้าปีที่ 4 แล้ว เราอายุห่างกัน 2 ปี ดิฉัน 27 สามี 29 ตั้งแต่รู้จักจนถึงใช้ชีวิตคู่เราไม่เคยทะเลาะกันเลย เพราะเราต่างพูดจากันดีๆ ต้องการอะไร พูดกันตรงๆด้วยความเคารพและให้เกียรติกัน สามีของดิฉันไม่ใช่คนร่ำรวยแต่มีฐานะปานกลาง มีหน้าที่การงานที่ดี มั่นคง และไม่ขี้เหนียว อะไรที่ดิฉันจำเป็นหรือต้องการเค้าก็จะพยายามหาให้ เราจัดงานแต่ง 2 ครั้ง ทั้งที่ไทยและที่สหรัฐ (จดทะเบียนที่สหรัฐ) เพราะเป็นสิ่งที่พ่อแม่ของดิฉันต้องการ สามีเข้าใจและยินดี
ตอนดิฉันมาถึงที่นี่ใหม่ๆ สามีพยายามเตรียมตัวเพื่อให้ดิฉันมีชีวิตใหม่ที่ราบรื่นเหมือนคนทั่วไปที่นี่มากที่สุด สามีซื้อบ้านใหม่และรถใหม่เพื่อให้ดิฉันสามารถไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ พยายามสำรวจหาร้านอาหารไทยเพื่อพาดิฉันไปกิน หาเอเชี่ยนซุปเปอร์มาเก็ตเผื่อเราอยากทำอะไรกินเอง ซื้อหม้อหุงข้าว ติดตั้งสายชำระในห้องน้ำเหมือนห้องน้ำที่ไทย ติดตั้งบริการ vonage เพื่อให้เราโทรกลับไทยได้ตามใจชอบ เป็นต้น
ดิฉันมีหน้าที่การงานที่ดีที่เมืองไทย เมื่อมาอยู่นี่สามีก็บอกว่าไม่ต้องทำก็ได้ แต่ดิฉันก็อยากทำงานหาเพื่อน หาโอกาสก้าวหน้า และสร้างคุณค่าในตัวเอง ตอนดิฉันทำงาน สามีจะเป็นคนทำงานบ้านเองทุกอย่าง อย่างเดียวที่ดิฉันจะทำคือทำกับข้าวที่ตัวเองอยากกินเมื่ออยากทำ ซึ่งเฉลี่ยและก็อาทิตย์ละ 2 ครั้ง ส่วนล้างจาน ทำความสะอาดบ้าน ตัดหญ้า ทิ้งขยะ ซักผ้า รีดผ้า สามีดิฉันจะทำหมดโดยเค้าให้เหตุผลว่าดิฉันตัวเล็ก แรงน้อยทำอะไรช้า ผมทำเองเร็วกว่า ขอให้ดิฉันมีความสุขและทำตัวน่ารักกับเค้าก็พอแล้ว
สามีให้ดิฉันใช้ชีวิตอย่างสบายไม่เคยต้องกระเบียดกระเสียนคิดเงินเหรียญเป็นเงินไทย อยากกินข้าวนอกบ้านวันไหนก็กิน อยากช็อปปิ้งซื้ออะไรก็ไป แต่ดิฉันเป็นคนมีขอบเขตไม่ฟุ่มเฟือย เราจะมีข้อตกลงกันว่าใครอยากใช้เงินเกิน $100 กับเรื่องส่วนตัวเมื่อไร ต้องบอกกัน แค่นั้นเอง แต่ถ้าเป็นซื้อของกินเข้าบ้าน เราก็ใช้ตามปกติ สามีจะส่งเงินให้พ่อกับแม่ดิฉันทุกเดือนเหมือนที่ดิฉันเคยทำก่อนที่จะแต่งงาน
พ่อแม่สามีดิฉันก็เป็นพ่อแม่สามีที่ดีมาก เราจะเจอกันทุกเทศกาลทั้งๆที่อยู่กันคนละด้านของประเทศ ของขวัญวันเกิด Christmas Thanksgiving Anniversary ไม่เคยขาด ดิฉันเข้ากับครอบครัวเค้าได้เป็นอย่างดี สามีเองก็เป็นที่รักของพ่อแม่ดิฉัน เค้าปรับตัวเก่งมาก เป็นฝรั่งที่สะอาด เรียบร้อย ไม่ขัดในตาผู้ใหญ่ (แม่ดิฉันบอก) สามีกินอาหารไทยเก่งมาก ทำอะไรก็กินได้หมด เค้าบอกอาหารไทยผมกินได้ทุกวัน ถ้าเป็นอาหารอเมริกันผมกินได้อาทิตย์ละ 2 ครั้ง
สามีของดิฉันเป็นคนใจเย็นและมีเหตุผลมาก จำได้ดิฉันเคยขับรถที่เพิ่งออกใหม่เอี่ยมไปเฉียดเสาใน parking lot แห่งหนึ่งเป็นรอยถลอก ดิฉันหน้าเสีย เพราะเราเพิ่งออกรถมาได้ไม่กี่วัน แต่เรามองไม่เห็นจริงว่ามันไม่พ้น สามียิ้มให้และบอกไม่เป็นไรหรอก ที่จอดรถที่นี่มันสร้างแปลกๆ คุณต้องระวังให้มากนะ เรายิ่งรู้สึกผิด
สามีเห็นแก่ความสุขของดิฉันมาเป็นเรื่องใหญ่ ตัวเค้าเองใช้อะไรก็ได้ ดิฉันขับรถคันใหญ่และใหม่กว่าเค้า โทรศัพท์เปลี่ยนใหม่ก่อนเค้า ฟังดูอาจจะฟุ้มเฟ้อไม่เข้าท่า แต่เค้าให้เหตุผลว่าคุณเสียสละห่างพ่อแม่มาอยู่กับผมที่นี่ ผมทำเพื่ออยากให้คุณมีความสุข
นี่แหละค่ะ เรื่องราวคร่าวๆของสามีฝรั่งที่แสนดีของดิฉัน ทั้งไทยทั้งเทศ มีทั้งคนดีและไม่ดี ขอให้มีสติในการเลือก เราก็จะเสี่ยงช้ำใจน้อยลงค่ะ
ดิฉันแต่งงานกับสามีมาได้เข้าปีที่ 4 แล้ว เราอายุห่างกัน 2 ปี ดิฉัน 27 สามี 29 ตั้งแต่รู้จักจนถึงใช้ชีวิตคู่เราไม่เคยทะเลาะกันเลย เพราะเราต่างพูดจากันดีๆ ต้องการอะไร พูดกันตรงๆด้วยความเคารพและให้เกียรติกัน สามีของดิฉันไม่ใช่คนร่ำรวยแต่มีฐานะปานกลาง มีหน้าที่การงานที่ดี มั่นคง และไม่ขี้เหนียว อะไรที่ดิฉันจำเป็นหรือต้องการเค้าก็จะพยายามหาให้ เราจัดงานแต่ง 2 ครั้ง ทั้งที่ไทยและที่สหรัฐ (จดทะเบียนที่สหรัฐ) เพราะเป็นสิ่งที่พ่อแม่ของดิฉันต้องการ สามีเข้าใจและยินดี
ตอนดิฉันมาถึงที่นี่ใหม่ๆ สามีพยายามเตรียมตัวเพื่อให้ดิฉันมีชีวิตใหม่ที่ราบรื่นเหมือนคนทั่วไปที่นี่มากที่สุด สามีซื้อบ้านใหม่และรถใหม่เพื่อให้ดิฉันสามารถไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ พยายามสำรวจหาร้านอาหารไทยเพื่อพาดิฉันไปกิน หาเอเชี่ยนซุปเปอร์มาเก็ตเผื่อเราอยากทำอะไรกินเอง ซื้อหม้อหุงข้าว ติดตั้งสายชำระในห้องน้ำเหมือนห้องน้ำที่ไทย ติดตั้งบริการ vonage เพื่อให้เราโทรกลับไทยได้ตามใจชอบ เป็นต้น
ดิฉันมีหน้าที่การงานที่ดีที่เมืองไทย เมื่อมาอยู่นี่สามีก็บอกว่าไม่ต้องทำก็ได้ แต่ดิฉันก็อยากทำงานหาเพื่อน หาโอกาสก้าวหน้า และสร้างคุณค่าในตัวเอง ตอนดิฉันทำงาน สามีจะเป็นคนทำงานบ้านเองทุกอย่าง อย่างเดียวที่ดิฉันจะทำคือทำกับข้าวที่ตัวเองอยากกินเมื่ออยากทำ ซึ่งเฉลี่ยและก็อาทิตย์ละ 2 ครั้ง ส่วนล้างจาน ทำความสะอาดบ้าน ตัดหญ้า ทิ้งขยะ ซักผ้า รีดผ้า สามีดิฉันจะทำหมดโดยเค้าให้เหตุผลว่าดิฉันตัวเล็ก แรงน้อยทำอะไรช้า ผมทำเองเร็วกว่า ขอให้ดิฉันมีความสุขและทำตัวน่ารักกับเค้าก็พอแล้ว
สามีให้ดิฉันใช้ชีวิตอย่างสบายไม่เคยต้องกระเบียดกระเสียนคิดเงินเหรียญเป็นเงินไทย อยากกินข้าวนอกบ้านวันไหนก็กิน อยากช็อปปิ้งซื้ออะไรก็ไป แต่ดิฉันเป็นคนมีขอบเขตไม่ฟุ่มเฟือย เราจะมีข้อตกลงกันว่าใครอยากใช้เงินเกิน $100 กับเรื่องส่วนตัวเมื่อไร ต้องบอกกัน แค่นั้นเอง แต่ถ้าเป็นซื้อของกินเข้าบ้าน เราก็ใช้ตามปกติ สามีจะส่งเงินให้พ่อกับแม่ดิฉันทุกเดือนเหมือนที่ดิฉันเคยทำก่อนที่จะแต่งงาน
พ่อแม่สามีดิฉันก็เป็นพ่อแม่สามีที่ดีมาก เราจะเจอกันทุกเทศกาลทั้งๆที่อยู่กันคนละด้านของประเทศ ของขวัญวันเกิด Christmas Thanksgiving Anniversary ไม่เคยขาด ดิฉันเข้ากับครอบครัวเค้าได้เป็นอย่างดี สามีเองก็เป็นที่รักของพ่อแม่ดิฉัน เค้าปรับตัวเก่งมาก เป็นฝรั่งที่สะอาด เรียบร้อย ไม่ขัดในตาผู้ใหญ่ (แม่ดิฉันบอก) สามีกินอาหารไทยเก่งมาก ทำอะไรก็กินได้หมด เค้าบอกอาหารไทยผมกินได้ทุกวัน ถ้าเป็นอาหารอเมริกันผมกินได้อาทิตย์ละ 2 ครั้ง
สามีของดิฉันเป็นคนใจเย็นและมีเหตุผลมาก จำได้ดิฉันเคยขับรถที่เพิ่งออกใหม่เอี่ยมไปเฉียดเสาใน parking lot แห่งหนึ่งเป็นรอยถลอก ดิฉันหน้าเสีย เพราะเราเพิ่งออกรถมาได้ไม่กี่วัน แต่เรามองไม่เห็นจริงว่ามันไม่พ้น สามียิ้มให้และบอกไม่เป็นไรหรอก ที่จอดรถที่นี่มันสร้างแปลกๆ คุณต้องระวังให้มากนะ เรายิ่งรู้สึกผิด
สามีเห็นแก่ความสุขของดิฉันมาเป็นเรื่องใหญ่ ตัวเค้าเองใช้อะไรก็ได้ ดิฉันขับรถคันใหญ่และใหม่กว่าเค้า โทรศัพท์เปลี่ยนใหม่ก่อนเค้า ฟังดูอาจจะฟุ้มเฟ้อไม่เข้าท่า แต่เค้าให้เหตุผลว่าคุณเสียสละห่างพ่อแม่มาอยู่กับผมที่นี่ ผมทำเพื่ออยากให้คุณมีความสุข
นี่แหละค่ะ เรื่องราวคร่าวๆของสามีฝรั่งที่แสนดีของดิฉัน ทั้งไทยทั้งเทศ มีทั้งคนดีและไม่ดี ขอให้มีสติในการเลือก เราก็จะเสี่ยงช้ำใจน้อยลงค่ะ
ความเหงาคือความกล้าหาญ ซึ้ง, jyjb ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1719733 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1011005 ถูกใจ, fudge-a-mania ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1194220 ถูกใจ, lady scotland ถูกใจ, รสต้มโคล้ง ซึ้ง, mayunited7 ถูกใจ, SweetSlytherin ถูกใจรวมถึงอีก 53 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 14
ขออภัยหากจะคิดต่าง ด้วยความเคารพแก่ท่าน จขกท และท่านสมาชิกอื่นๆ เผอิญผ่านมาอ่านกระทู้แนะนำที่เกี่ยวกับสามีฝรั่งถึง 2กระทู้ แต่ขอมาออกความเห็นในกระทู้นี้ หวังว่าจะไม่ว่ากันหากทำให้เสียอรรถรสในการอ่าน
เนื่องจากทั้ง 2 กระทู้นั้นมันเป็นกระทู้ที่สัมพันธ์กันในเรื่อง ''สามีดีและสามีไม่ดี'' จึงให้สงสัยว่าเรื่องสามีดีหรือไม่ดีนี่ควรจะเล่าให้โลกรู้ไปเพื่ออะไร? เพราะแต่ละคนคงจะมีประสบการณ์เรื่องสามีที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง พาลให้คิดไปถึงผู้หญิงหลากหลายชาติที่ต่างก็แต่งงานกับชายข้ามสายพันธุ์ทั่วโลก เชื่อว่าพวกเขาเหล่านั้นก็คงจะมีประสบการณ์ที่ทั้งดีและไม่ดีเช่นกัน คงไม่ได้มีแค่สาวชาวไทยกับชายฝรั่งแค่นั้นหรอก
ดังนั้นอุทาหรณ์ทั้ง 2กระทู้ คือ ดีและไม่ดี นั้นไม่สามารถเป็นตัววัดได้อย่างแท้จริงได้ว่า คุณผู้หญิงจะมีความสุขหรือมีความทุกข์จากการแต่งงานกับชายต่างชาติ ไม่ว่าคุณจะมีสามีดี หรือดีกว่าคนอื่น ไม่ว่าคุณจะมีสามีแย่ หรือแย่กว่าคนอื่น มันบอกไม่ได้แน่ชัดว่าในความทุกข์ของผู้หญิงเหล่านั้น เขาจะไม่มีความสุข และในความสุขของพวกเขานั้นจะไม่มีความทุกข์ปะปนอยู่
เพราะเห็น จขกท กระทู้ยืนยันจากหัวข้อกระทู้แนะนำว่า ''มีสามีฝรั่งดีจริงๆค่ะ" ซึ่งเราเองก็เชื่อว่า คุณผู้ชายของ จขกท นั้นต้องดีจริงๆ ในแง่มุมของคุณ จขกท คงจะเหมือนๆกับข้อดีอื่นๆของสามีคนอื่นเช่นกัน อาจจะแตกต่างกันไปตามแต่สภาวะและเหตุการณ์รายล้อมในแต่ละครอบครัว
การตั้งกระทู้ประเภทนี้ ต้องใช้วิจารณญาณให้มากในการเผยแพร่หรือรับข่าวสาร มันเหมือนนั่งฟังชาวบ้านคุยกันเรื่องผัวๆเมียๆทั่วๆไปไม่ว่าจะเกิดกับคนชาติไหนก็ตามแต่ ประมาณว่า .... ผัวเธอดี ผัวชั้นไม่ดีแบบนี้หรอก แต่เค้าก็ไม่เลว บลาๆๆๆๆ ... นี่คือสิ่งที่เรามองเห็นจากกระทู้ประเภทนี้ มันไม่ใช่อุทาหรณ์หรือเป็นมุมมองที่เป็นด้านดี/ไม่ดี หรือแตกต่างอะไร เพราะจริงๆแล้วทุกสังคม ทุกชนชั้น ทุกเชื้อชาติ มันมีผู้ชายผู้หญิงดี และ ผู้ชายเลวผู้หญิงเลว เหมือนกันหมด ไม่ว่าจะคนชาติไหน
บังเอิญว่าปัจจุบันนี้ผู้หญิงไทยโกอินเตอร์กันเยอะมาก ไปอยู่ ไปเรียน ไปทำงาน ไปแต่งงานในฐานะที่แตกต่างกันหลากหลาย และต่างก็เจอผู้ชายดีและไม่ดีแตกต่างกัน มันยากที่จะบอกว่า คุณคือผู้โชคร้าย และคุณคือผู้โชคดี .... เพราะประสบการณ์ของแต่ละคู่ ความรัก ความหลง ความเสียสละ ความอดทน การปรับตัวเข้าหากัน สภาพสังคม สถาณะความเป็นอยู่ของทั้งชายและหญิงและของทั้ง 2ครอบครัว ไม่มีใครมีเหมือนกัน และไม่มีวันเหมือน...
ในความโชคร้ายย่อมมีความโชคดี และในความโชคดีอาจจะมีความโชคร้ายย่องเข้ามาเยี่ยมอย่างเงียบๆได้เช่นกัน เราจึงคิดว่าคนทุกคนไม่ควรใช้ชีวิตประมาท ไม่ว่าจะเป็นชีวิตตัวเอง ชีวิตคู่ ชีวิตครอบครัว ล้วนแต่ต้องใช้คอมมอนเซนซ์และปัจจัยที่หลากหลายในการดำเนินชีวิต ตามความเหมาะสมของตัวบุคคล และคู่ของตน จึงจะสามารถพานาวาชีวิตของการสมรสไปในทิศทางที่เหมาะที่ควร และหลีกเลี่ยงปัญหาได้
จึงไม่ควรมุ่งประเด็นไปที่ ผู้ชายฝรั่งไม่ดีหรือผู้ชายฝรั่งดี เพราะมันย่อมมีผู้หญิงฝรั่งที่ดี และผู้หญิงฝรั่งที่ไม่ดีเช่นเดียวกันรวมอยู่ในนั้นด้วย และเช่นเดียวกับหญิงไทยที่ดีและหญิงไทยที่เลว เพราะฉะนั้นความโชคดีและความโชคร้ายของการแต่งงาน การได้พบเจอผู้ชายดีหรือเลวมันถือเป็นเรื่องเฉพาะตน มันไม่มีอุทาหรณ์ใดในโลกนี้ ดีเท่ากับการได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง
ทุกคนที่อยากมีสามี/ภรรยาต่างชาติต่างภาษาก็ควรจะได้ลอง ได้เรียนรู้ หากต้องการ ในขณะเดียวกัน คนที่มีคู่อยู่แล้วก็ต้องมีสติปัญญา รู้เขารู้เรา รักษาชีวิตคู่ตัวเองไว้ ให้ไปตลอดรอดฝั่ง หลีกเลี่ยงปัญหา และรู้จักแก้ปัญหา เมื่อพบกับปัญหา ชีวิตคู่แต่ละคนที่มีปัญหาก็อาจจะเปลี่ยนเป็นผู้โชคดีบ้างก็เป็นได้
ยินดีมากที่ได้รับรู้ว่ามีผู้หญิงไทยหลายๆคนโชคดีมีสามีที่ดี ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ให้เกียรติ ยกย่อง ถือว่าพวกท่านมีบุญและได้ทำบุญมาดีทุกคน ขอให้พวกท่านรักษาคุณงามความดีเอาไว้ ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนในโลกหรือกับใคร คุณก็จะคือผู้โชคดีอยู่นั่นเอง เพราะคุณมีความดีเป็นที่คุ้มกันภัย คุณเห็นมั๊ยว่าสิ่งดีๆที่คุณคิดว่าโชคดีนั้น มันอาจจะไม่ได้เกิดมาจากฝ่ายชาย แต่มันเกิดเพราะคุณดีในตัวคุณเอง คุณมีคุณค่าในตัวเอง คุณจึงเป็นผู้โชคดีคนนั้น ...
เผื่อมีคุณผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานและเผอิญได้เข้ามาอ่าน ก็จะได้มีมุมมองอีกด้านได้
โปรดใช้วิจารณญาณ ด้วยความเคารพ
PS : '' คุณ '' ณ ที่นี้หมายถึง บุคลลที่ 3 ทั่วๆไป ไม่ได้เจาะจงไปที่ จขกท หรือ บุคคลใดบุคคลหนึ่ง
เนื่องจากทั้ง 2 กระทู้นั้นมันเป็นกระทู้ที่สัมพันธ์กันในเรื่อง ''สามีดีและสามีไม่ดี'' จึงให้สงสัยว่าเรื่องสามีดีหรือไม่ดีนี่ควรจะเล่าให้โลกรู้ไปเพื่ออะไร? เพราะแต่ละคนคงจะมีประสบการณ์เรื่องสามีที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง พาลให้คิดไปถึงผู้หญิงหลากหลายชาติที่ต่างก็แต่งงานกับชายข้ามสายพันธุ์ทั่วโลก เชื่อว่าพวกเขาเหล่านั้นก็คงจะมีประสบการณ์ที่ทั้งดีและไม่ดีเช่นกัน คงไม่ได้มีแค่สาวชาวไทยกับชายฝรั่งแค่นั้นหรอก
ดังนั้นอุทาหรณ์ทั้ง 2กระทู้ คือ ดีและไม่ดี นั้นไม่สามารถเป็นตัววัดได้อย่างแท้จริงได้ว่า คุณผู้หญิงจะมีความสุขหรือมีความทุกข์จากการแต่งงานกับชายต่างชาติ ไม่ว่าคุณจะมีสามีดี หรือดีกว่าคนอื่น ไม่ว่าคุณจะมีสามีแย่ หรือแย่กว่าคนอื่น มันบอกไม่ได้แน่ชัดว่าในความทุกข์ของผู้หญิงเหล่านั้น เขาจะไม่มีความสุข และในความสุขของพวกเขานั้นจะไม่มีความทุกข์ปะปนอยู่
เพราะเห็น จขกท กระทู้ยืนยันจากหัวข้อกระทู้แนะนำว่า ''มีสามีฝรั่งดีจริงๆค่ะ" ซึ่งเราเองก็เชื่อว่า คุณผู้ชายของ จขกท นั้นต้องดีจริงๆ ในแง่มุมของคุณ จขกท คงจะเหมือนๆกับข้อดีอื่นๆของสามีคนอื่นเช่นกัน อาจจะแตกต่างกันไปตามแต่สภาวะและเหตุการณ์รายล้อมในแต่ละครอบครัว
การตั้งกระทู้ประเภทนี้ ต้องใช้วิจารณญาณให้มากในการเผยแพร่หรือรับข่าวสาร มันเหมือนนั่งฟังชาวบ้านคุยกันเรื่องผัวๆเมียๆทั่วๆไปไม่ว่าจะเกิดกับคนชาติไหนก็ตามแต่ ประมาณว่า .... ผัวเธอดี ผัวชั้นไม่ดีแบบนี้หรอก แต่เค้าก็ไม่เลว บลาๆๆๆๆ ... นี่คือสิ่งที่เรามองเห็นจากกระทู้ประเภทนี้ มันไม่ใช่อุทาหรณ์หรือเป็นมุมมองที่เป็นด้านดี/ไม่ดี หรือแตกต่างอะไร เพราะจริงๆแล้วทุกสังคม ทุกชนชั้น ทุกเชื้อชาติ มันมีผู้ชายผู้หญิงดี และ ผู้ชายเลวผู้หญิงเลว เหมือนกันหมด ไม่ว่าจะคนชาติไหน
บังเอิญว่าปัจจุบันนี้ผู้หญิงไทยโกอินเตอร์กันเยอะมาก ไปอยู่ ไปเรียน ไปทำงาน ไปแต่งงานในฐานะที่แตกต่างกันหลากหลาย และต่างก็เจอผู้ชายดีและไม่ดีแตกต่างกัน มันยากที่จะบอกว่า คุณคือผู้โชคร้าย และคุณคือผู้โชคดี .... เพราะประสบการณ์ของแต่ละคู่ ความรัก ความหลง ความเสียสละ ความอดทน การปรับตัวเข้าหากัน สภาพสังคม สถาณะความเป็นอยู่ของทั้งชายและหญิงและของทั้ง 2ครอบครัว ไม่มีใครมีเหมือนกัน และไม่มีวันเหมือน...
ในความโชคร้ายย่อมมีความโชคดี และในความโชคดีอาจจะมีความโชคร้ายย่องเข้ามาเยี่ยมอย่างเงียบๆได้เช่นกัน เราจึงคิดว่าคนทุกคนไม่ควรใช้ชีวิตประมาท ไม่ว่าจะเป็นชีวิตตัวเอง ชีวิตคู่ ชีวิตครอบครัว ล้วนแต่ต้องใช้คอมมอนเซนซ์และปัจจัยที่หลากหลายในการดำเนินชีวิต ตามความเหมาะสมของตัวบุคคล และคู่ของตน จึงจะสามารถพานาวาชีวิตของการสมรสไปในทิศทางที่เหมาะที่ควร และหลีกเลี่ยงปัญหาได้
จึงไม่ควรมุ่งประเด็นไปที่ ผู้ชายฝรั่งไม่ดีหรือผู้ชายฝรั่งดี เพราะมันย่อมมีผู้หญิงฝรั่งที่ดี และผู้หญิงฝรั่งที่ไม่ดีเช่นเดียวกันรวมอยู่ในนั้นด้วย และเช่นเดียวกับหญิงไทยที่ดีและหญิงไทยที่เลว เพราะฉะนั้นความโชคดีและความโชคร้ายของการแต่งงาน การได้พบเจอผู้ชายดีหรือเลวมันถือเป็นเรื่องเฉพาะตน มันไม่มีอุทาหรณ์ใดในโลกนี้ ดีเท่ากับการได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง
ทุกคนที่อยากมีสามี/ภรรยาต่างชาติต่างภาษาก็ควรจะได้ลอง ได้เรียนรู้ หากต้องการ ในขณะเดียวกัน คนที่มีคู่อยู่แล้วก็ต้องมีสติปัญญา รู้เขารู้เรา รักษาชีวิตคู่ตัวเองไว้ ให้ไปตลอดรอดฝั่ง หลีกเลี่ยงปัญหา และรู้จักแก้ปัญหา เมื่อพบกับปัญหา ชีวิตคู่แต่ละคนที่มีปัญหาก็อาจจะเปลี่ยนเป็นผู้โชคดีบ้างก็เป็นได้
ยินดีมากที่ได้รับรู้ว่ามีผู้หญิงไทยหลายๆคนโชคดีมีสามีที่ดี ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ให้เกียรติ ยกย่อง ถือว่าพวกท่านมีบุญและได้ทำบุญมาดีทุกคน ขอให้พวกท่านรักษาคุณงามความดีเอาไว้ ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนในโลกหรือกับใคร คุณก็จะคือผู้โชคดีอยู่นั่นเอง เพราะคุณมีความดีเป็นที่คุ้มกันภัย คุณเห็นมั๊ยว่าสิ่งดีๆที่คุณคิดว่าโชคดีนั้น มันอาจจะไม่ได้เกิดมาจากฝ่ายชาย แต่มันเกิดเพราะคุณดีในตัวคุณเอง คุณมีคุณค่าในตัวเอง คุณจึงเป็นผู้โชคดีคนนั้น ...
เผื่อมีคุณผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานและเผอิญได้เข้ามาอ่าน ก็จะได้มีมุมมองอีกด้านได้
โปรดใช้วิจารณญาณ ด้วยความเคารพ
PS : '' คุณ '' ณ ที่นี้หมายถึง บุคลลที่ 3 ทั่วๆไป ไม่ได้เจาะจงไปที่ จขกท หรือ บุคคลใดบุคคลหนึ่ง
สมาชิกหมายเลข 845976 ถูกใจ, witchhound ถูกใจ, lekdeno ถูกใจ, alonemania ถูกใจ, ทะเลดาวอาบแสงจันทร์ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1027479 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 875768 ถูกใจ, เอาไปกิน ถูกใจ, Kimichan ถูกใจ, Draconia ถูกใจรวมถึงอีก 17 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
มีสามีฝรั่งดีจริง ๆ ค่ะ (จากกระทู้แนะนำ) เพื่อน ๆ เข้ามาแบ่งปันได้ค่ะ ขอเฉพาะที่ได้สามีดี ๆ นะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ