[กระทู้ขอระบาย] So hurt

เราบอกเลิกเขา เพราะเขารู้ความจริงบางอย่างของเรา ที่ใครๆก็ยากทำใจรับ ตอนที่เลิกกันเราพูดทำร้ายจิตใจเขาทุกอย่าง พูดว่าคนอย่างเราหาได้ดีกว่านี้เป็นสิบๆเท่า พูดว่าเราแค่เล่นสุนกๆ ไมเคยรักไม่คิดจริงใจ ไม่อ

หัดปฏิเสธคนอื่นบ้าง หัดเห็นแก่ตัวบ้าง ไม่ใช่มึ*ยอมทุกๆคน แล้วมาบ่นว่ามึ* ”เหนื่อย” #ไร้สาระล้วนๆ

บังเอิญว่า...มันจะค่อยๆดีขึ้น

แต่ก่อนเราเงียบตลอดเวลาแม่ด่าแต่เดียวนี้เราเริ่มด่าแล้วเพราะเรารู้สึกทนไม่ไหวกับแม่จริงๆเหตุเกิดจากตอนนั้นพ่อแม่เลิกกันแล้วแม่เครียดแล้วด่าเราตลอดว่าเป็นความผิดเราที่ทำให้แม่เลิกกับพ่อแต่เราแค่ตอนพ่อจ

เคยบ้างไหม ไม่ได้เปิด iPod ไม่ได้เล่นเพลงจากมือถือ แต่รู้สึกเหมือนมีเพลงเพลงหนึ่ง ยังเปิดวนเวียนอยู่ในหัวเราเอง เปิดวนๆอยู่อย่างนั้นตลอดเวลา เหมือนจิตใต้สำนึกของเราเป็นคนเปิด บางที อาจเป็นเพลงที่ไ

มีแต่ของอยากได้เต็มไปหมด... ของไร้สาระนะ555+ ไม่อยากสุดสุดจริงจริงจะพยายามไม่ซื้อ เก็บเงินเข้าไว้ลูกพ่อ ปล.อยากได้ด๋อยโยชิโนะ ><"

หัวข้อนี้สำหรับคนเป็นนักเรียนกนักศึกษา ผมรู้สึกว่าการเข้าแถวมันไร้สาระครับ (จะหาว่าชังชาติก็เชิญ)ผมไม่ได้มาเรียกเรียนเพื่อเข้าแถว ผมมาเรียนเพราะอยากได้ความรู้และมันเสียเวลาครับ แถมไม่ไปก็โดนตัดคะแนนอี

ชเคือบอกตรงๆเลยนะคะว่าเราเป็นคนที่เครียดสะสมมากๆ บ่นเครียดตลอดแต่ก็ไม่เคยพูดมันออกไปให้ใครได้ฟังเพราะรู้สึกว่าตัวเองน่ารำคาญเราเก็บมาโดยตลอดจนตอนนี้เป็นไมเกรนเรียบร้อยแล้วค่ะอีกนิดก็ซึมเศร้า555หยอกเย้

นี่มีพี่สาวอยู่คนนึง ไม่ใช่พี่แท้ๆ แต่ก็อยู่ร่วมกัน ปัจจุบันเธอย้ายไปอยู่หอ ก็ดีไป แต่ช่วงปิดเทอมเขากลับมา เราเครียดมากๆ โดนด่าโดนทำร้ายจิตใจจนประสาทกลับ ไม่ใช่แค่เราโดนนะคะ น้องเรา คนในครอบครัวคนอื่น