เปรียบเปรยสถานการณ์ปัจจุบัน ระบอบทักษิณ VS ปชป.

เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆนะคะ เปรียบเปรยเป็นแบบบ้านๆ
        อิฉันมีแฟนเก่าอยู่คนนึง (เลิกกันเพราะเขาต้องจากไปเมืองนอกแบบไม่สามารถกลับมาอยู่ด้วยกันได้อีก) ซึ่งชายผู้นั้นช่างดีเหลือเกิน ล้างหนี้ให้ ดูแล เอาใจ โรแมนติค มีประสบการณ์ดีๆตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน มันจึงทำให้อิฉันไม่สามารถลืมหรือลบแฟนเก่าคนนี้ออกจากใจได้ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี เมื่อเจอญาติ ๆ เค้าที่อยู่เมืองไทยอิฉันจึงรู้สึกดี ๆ กับญาติเค้าไปด้วย
        ครั้นวันหนึ่งมีผู้ชายอีกคนพยายามเบียดเสียดเข้ามาในชีวิตอิฉัน ปากจัด ขาดหลักการ และไม่เคยทำอะไรให้อิฉันเห็นว่าเค้าจะดีกับอิฉันจริง ๆ แม้เขาจะเป็นผู้มีอิทธิพลมากมาย แต่เมื่อเขาไม่ทำให้อิฉันรู้สึกว่าเค้าดีกว่าหรือพอเท่าเทียมกันกับอดีตแฟนผู้นั้นได้ อิฉันก็ไม่ใช่คนที่จะลดมาตรฐานตัวเองไปคบกับคนที่ไม่มีหลักการในชีวิตแบบนั้นนะ อยู่แบบนี้อ่ะดีแล้ว อิฉันจึงได้ปฏิเสธเขาผู้นั้นไปและยังรักยังดองกับญาติของแฟนเก่า
        เมื่อเป็นเช่นนั้น อิฉันกลับถูกเขาและญาติๆเขาประนาม "ยิ้ม อยากขึ้นคานใช่ไหม? มีผัวมันจะไม่ดีได้ยังไง อีไร้การศึกษา ชีวิตก็คิดได้แค่นี้ล่ะนะ นี่มันควายชัดๆ" การปฏิเสธในสิ่งที่เราไม่รู้สึกรักหรือถูกใจ กลับกลายเป็นความผิดอย่างงั้นหรือ? มันถูกแล้วหรือกับการโดนกล่าวหาให้เสียหาย แน่จริงทำไมไม่ทำดีให้กูรัก เอาสันดานแย่ๆมาให้เห็นแล้วจะให้กูรักกูเลือกเนี่ยนะ!!!!

ปล.อิฉันคิดว่าอิฉันก็ฉลาดในแบบของอิฉันค่ะ แม้ใครจะมองว่าโง่ แต่ชีวิตอิฉัน อิฉันเลือกเอง คงไม่หนักหัวใครเนอะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่