มันคือบทสรุปของการสนทนาเชิงฟาดฟันกับเพื่อนร่วมงานนะคะ (หลังจากนั้น...ดิฉันขำ และเดินหนีค่ะ)
-การมีบทบาทสำคัญในที่ทำงาน บางครั้งเป็นจุดทำลายความสำพันธ์กับคนรอบข้าง ทั้งๆที่จุดประสงค์ของทุกคนที่มาอยู่ในที่นั้นก็ไม่ได้ต่างกัน นั่นคือ เงินและประสบการณ์
ดิฉันต้องปะทะกับอารมณ์ของเจ้านายและลูกค้าในแต่ละวัน ก็เรียกว่าหนักพอแล้ว ส่วนปัญหาที่พยายามหลีกเลี่ยงตลอดเวลาคือ ปัญหาภายในระหว่างเพื่อนร่วมงาน
ดิฉันเพิ่งถูกชะนีนางหนึ่ง ด่าค่ะ "เธอน่ะได้แต่สวย สวยแต่หน้า ส่วนขาเธอน่ะเต็มไปด้วยเซลลูไลท์" ทั้งๆที่จุดเริ่มต้นของบทสนทนาไม่ได้อยู่ที่เรื่องความสวยความงาม แต่เป็นเรื่องของหน้าที่ของแต่ละคน
ดิฉันอยากได้ความเห็นจากคนภายนอกว่า การที่คนๆหนึ่งพูดถึงเรื่องรูปลักษณ์ในระหว่างการถกเถึ่ยงเรื่องงาน(มองไปถึงเซลลูไลท์ ที่แม้แต่ จขกท.เองไม่มีเวลาจะสังเกตุเองด้วยซ้ำ) คนประเภทนี้มีอาการทางจิตใช่หรือไม่(โกรธเกลียดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว หรือเป็นโรคจิตชนิดใดชนิดหนึ่ง ทำให้นางหมกมุ่นอยู่กับเรื่องของเซ็กส์และสรีระมากเกินไป) ดิฉันควรจะสมเพชความคิดนางและให้อภัยด้วยรึปล่าวคะ
ปล. ดิฉันยอมรับความจริงกับประโยคสิ้นคิดที่นางพูด(สิ้นคิดแต่ยังติดอยู่ในใจ คริๆ) และขอบคุณนางที่ทำให้ดิฉันสังเกตุสิ่งที่ไม่เคยสนใจ
ดิฉันสูง 165 cm. น้ำหนัก 48kg. ไม่จัดว่าเป็นคนอ้วน แต่ต้นขาใหญ่มากค่ะ
"หล่อนน่ะได้แต่หน้าสวย แต่ขา...เต็มไปด้วย เซลลูไลท์" (((กรี๊ด)))
-การมีบทบาทสำคัญในที่ทำงาน บางครั้งเป็นจุดทำลายความสำพันธ์กับคนรอบข้าง ทั้งๆที่จุดประสงค์ของทุกคนที่มาอยู่ในที่นั้นก็ไม่ได้ต่างกัน นั่นคือ เงินและประสบการณ์
ดิฉันต้องปะทะกับอารมณ์ของเจ้านายและลูกค้าในแต่ละวัน ก็เรียกว่าหนักพอแล้ว ส่วนปัญหาที่พยายามหลีกเลี่ยงตลอดเวลาคือ ปัญหาภายในระหว่างเพื่อนร่วมงาน
ดิฉันเพิ่งถูกชะนีนางหนึ่ง ด่าค่ะ "เธอน่ะได้แต่สวย สวยแต่หน้า ส่วนขาเธอน่ะเต็มไปด้วยเซลลูไลท์" ทั้งๆที่จุดเริ่มต้นของบทสนทนาไม่ได้อยู่ที่เรื่องความสวยความงาม แต่เป็นเรื่องของหน้าที่ของแต่ละคน
ดิฉันอยากได้ความเห็นจากคนภายนอกว่า การที่คนๆหนึ่งพูดถึงเรื่องรูปลักษณ์ในระหว่างการถกเถึ่ยงเรื่องงาน(มองไปถึงเซลลูไลท์ ที่แม้แต่ จขกท.เองไม่มีเวลาจะสังเกตุเองด้วยซ้ำ) คนประเภทนี้มีอาการทางจิตใช่หรือไม่(โกรธเกลียดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว หรือเป็นโรคจิตชนิดใดชนิดหนึ่ง ทำให้นางหมกมุ่นอยู่กับเรื่องของเซ็กส์และสรีระมากเกินไป) ดิฉันควรจะสมเพชความคิดนางและให้อภัยด้วยรึปล่าวคะ
ปล. ดิฉันยอมรับความจริงกับประโยคสิ้นคิดที่นางพูด(สิ้นคิดแต่ยังติดอยู่ในใจ คริๆ) และขอบคุณนางที่ทำให้ดิฉันสังเกตุสิ่งที่ไม่เคยสนใจ
ดิฉันสูง 165 cm. น้ำหนัก 48kg. ไม่จัดว่าเป็นคนอ้วน แต่ต้นขาใหญ่มากค่ะ