saint seiya omega

ไม่รู้ผมรู้สึกคนเดียวรึเปล่าว่าภาคแรกสนุกกว่าภาค  2 ถึงตัวเกราะและคุณภาพงาน ลายเส้นมันจะแบบ.....ก็นะ (เห็นครั้งแรกก็รับไม่ได้เหมือนกันในฐานะที่เป็นการ์ตูนเรื่องโปรดในสมัยเด็กและเป็นเรื่องแรกที่ทำให้ผมติดเมะญี่ปุ่น)แต่เนื้อเรื่องไปเร็วถึงจะมีแถไปบ้าง(ตามฉบับอนิเมะเรื่องนี้) แต่ยอมรับเลยว่าเนื้อเรื่องมันไม่ยืดดูดีกว่าภาคหลัก(สำหรับผม) ได้เห็นพัฒนาการของตัวละคร ทีปมดำเนินเนื้อเรื่องอะไรพวกนี้ยังเฉลยถูกช่วงทำให้เนื้อเรื่องสนุกมี คือรู้สึกว่ามันมีเหตุและผลรองรับมากกว่าภาคหลักเพราะเหมือนมันวางโครงไว้แล้ว(แต่โกลเซนต์บางคนยังคงได้รับบทให้กากเหมือนเดิมเหมือนภาคหลัก) อาจมีขัดแย้งกันอยู่บ้างแต่ก็ยังมีเหตุผลรองรับ แต่พอมาภาค 2 ผมรู้สึกว่ามันมั่วมาก เฉลยปมเร็วเกินไป เนื้อเรื่องขัดแย้งกันเองเยอะมาก เช่นตอนเอเดนไปสวมเกราะโคเทคเกอร์(พิมพ์ถูกหรือเปล่า)เป็นพาราไซต์ขั้น 2 เพื่อเป็นสปายไปอยู่รังศัตรูย่อมสืบได้ดีกว่าอยู่กับฝ่ายพระเอกความคิดดีนะ แต่เมิงจะพูดบอกพวกพาราไซต์ทำไมแทนที่จะฉลาดหน่อยแกล้งตบตา จะได้รู้เรื่องฝั่งนั้นไปในตัวด้วย แถมถูกลดความเก่งซะ....(คิดดูภาคแรกถ่วงเวลายันกับพาคุสได้เป็นนาที แถมตบกับเวอร์โกลแถมชนะด้วยถึงส่วนคิดว่าเวอร์โก้จะออมมือก็เหอะในขณะที่เหล่าเพื่อนพระเอกโดนตบทีเดียวคว่ำ)ตัวเอกไร้พัฒนาการ บางตอนกลายเป็นตัวถ่วงไปเลย ถ้าไม่มีพวกเซนต์รุ่นเดอะคงเอาตัวไม่รอด ส่วนการบุกวังพัลลัสมันมีวิธีการอื่นอีกไม้นอกจากจะบุกไปตรงๆไม่มีการวางแผนอะไรเลย อย่างน้อยมีตัวล่อ(พวกกลุ่มแมลงสาปน่าจะเหมาะ)น่าจะทลวงได้ง่ายขึ้น เพราะระดับนั้นผมว่าล่อทีล่อได้สบายๆอยู่แล้วแถมน่าจะล่อได้หมดเมืองซะด้วย การเข้าตัววังน่าจะเข้าได้ง่ายกว่านี้นะผมว่า ผมบ่นมากไปหรือเปล่าเนี่ย