Value of life….คุณค่าของชีวิตของคนเราอยู่ที่ไหน...เราค้นมันเจอแล้วหรือยัง??
บางครั้ง คุณค่าของชีวิตก็ไม่ได้วัดจากค่าของเงินเสมอไป…
เงินซื้อได้หลายอย่าง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า
เงินซื้ออะไรในโลกนี้ได้ทุกอย่าง
เงินซื้อความรักไม่ได้
แต่อาจจะใช้วัดระดับความรักความสัมพันธ์ได้อย่างผิวเผิน
เลือกใช้เงิน...ก็เหมือนเลือกใช้ชีวิต
เห็นค่าของเงิน...แต่ไม่ยกค่าของเงินขึ้นมาเหนือสิ่งอื่น
เห็นค่าชีวิต...และไม่ยกค่าชีวิตตัวเองให้มันเหนือไปกว่าคนอื่น
การได้เรียนรู้…
การได้เห็นคนที่ด้อยกว่ายังมีความหวังในชีวิต
การได้เห็นคนอื่นมีความสุขมากขึ้น ทุกข์น้อยลง
การให้ การแบ่งปันด้วยความเต็มใจ
นอกจากจะทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่ามากขึ้นแล้ว
มันยังทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองมีค่าด้วย
เค้าว่ากันว่า
"ชีวิตที่มีค่า คือการทำชีวิตผู้อื่นให้มีค่า"
การทำงานหรือการทำอะไรด้วยความตั้งใจก็เป็นอีกอย่าง
ที่ทำให้คนมีค่า และรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า
การได้ตื่นเช้ามาและมีเป้าหมายว่าวันนี้จะต้องทำอะไร
อยู่อย่างไร เดินอย่างไร
มันมีความหมายมากกว่าการตื่นมากลวงๆ ว่างๆ
แม้จะมีเงินใช้ แม้จะมีรถขับ แม้จะมีเงินจ่ายในเรื่องไม่ควรจ่าย
ก็คงรู้สึกแปลกๆ
ชีวิตมีค่าเสมอ...ถ้าเดินอย่างมีค่า
แม้บ้าง บางวันล้มไม่เป็นท่า อย่าได้มองไม่เห็นค่าของตัวเอง
แม้บ้าง บางวันพลาด ก็อย่าได้หยุดรักตัวเอง
แม้บางคนรอบข้างตัวมองไม่เห็นค่าของเรา
ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีค่า
การที่คนอื่นมองไม่เห็นตัวเราหรือเงาของเรา
มันจะไม่มีความหมายเลย
ตราบใดที่เรายังมองเห็นเงาของตัวเอง และมองตัวเองอย่างมีค่า...
“เมื่อยิ่งใหญ่ให้มองฟ้า เมื่อด้อยค่าให้มองดิน”
เป็นความคิดที่ดีทีเดียว ที่สุดยังไงก็ยังมีขั้นกว่า และเป็นการเตือนตัวเอง คนที่รู้จัก ตัวเองจะไม่ดูถูกตัวเอง และไม่ยกหางตัวเอง...
เมื่อเรามองฟ้า...เราจะรู้ว่าเราก็แค่จุดเล็กๆ จุดหนึ่งในโลกเท่านั้น จะแหลกสลายไปเมื่อไหร่ก็ได้...นั่นทำให้เราไม่รู้สึกว่าตัวเองยิ่งใหญ่คับโลก และดูถูกคนอื่น..
แต่เมื่อเราก้มหน้ามองดิน ที่ๆเหยียบอยู่ตลอดเวลา ดินก็ไม่เคยบ่น ว่าตัวเองด้อยค่า...กลับรู้สึกยิ่งใหญ่ เพราะเป็นต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิต...คอยพยุงร่างกายเป็นแหล่งน้ำ แหล่งอาหาร...
ถ้าเราไม่ดูถูกตัวเองและไม่ดูถูกผู้อื่น เราจะอยู่บนโลกนี้ได้ด้วยความคิดที่ว่า...
เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่แสนธรรมดา...แต่ควรค่าแก่การคงอยู่...
สำหรับใครหลายๆคนที่กำลังท้อแท้กับชีวิตค่ะ
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะบางครั้ง คุณค่าของชีวิตก็ไม่ได้วัดจากค่าของเงินเสมอไป…
เงินซื้อได้หลายอย่าง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า
เงินซื้ออะไรในโลกนี้ได้ทุกอย่าง
เงินซื้อความรักไม่ได้
แต่อาจจะใช้วัดระดับความรักความสัมพันธ์ได้อย่างผิวเผิน
เลือกใช้เงิน...ก็เหมือนเลือกใช้ชีวิต
เห็นค่าของเงิน...แต่ไม่ยกค่าของเงินขึ้นมาเหนือสิ่งอื่น
เห็นค่าชีวิต...และไม่ยกค่าชีวิตตัวเองให้มันเหนือไปกว่าคนอื่น
การได้เรียนรู้…
การได้เห็นคนที่ด้อยกว่ายังมีความหวังในชีวิต
การได้เห็นคนอื่นมีความสุขมากขึ้น ทุกข์น้อยลง
การให้ การแบ่งปันด้วยความเต็มใจ
นอกจากจะทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่ามากขึ้นแล้ว
มันยังทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองมีค่าด้วย
เค้าว่ากันว่า
"ชีวิตที่มีค่า คือการทำชีวิตผู้อื่นให้มีค่า"
การทำงานหรือการทำอะไรด้วยความตั้งใจก็เป็นอีกอย่าง
ที่ทำให้คนมีค่า และรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า
การได้ตื่นเช้ามาและมีเป้าหมายว่าวันนี้จะต้องทำอะไร
อยู่อย่างไร เดินอย่างไร
มันมีความหมายมากกว่าการตื่นมากลวงๆ ว่างๆ
แม้จะมีเงินใช้ แม้จะมีรถขับ แม้จะมีเงินจ่ายในเรื่องไม่ควรจ่าย
ก็คงรู้สึกแปลกๆ
ชีวิตมีค่าเสมอ...ถ้าเดินอย่างมีค่า
แม้บ้าง บางวันล้มไม่เป็นท่า อย่าได้มองไม่เห็นค่าของตัวเอง
แม้บ้าง บางวันพลาด ก็อย่าได้หยุดรักตัวเอง
แม้บางคนรอบข้างตัวมองไม่เห็นค่าของเรา
ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีค่า
การที่คนอื่นมองไม่เห็นตัวเราหรือเงาของเรา
มันจะไม่มีความหมายเลย
ตราบใดที่เรายังมองเห็นเงาของตัวเอง และมองตัวเองอย่างมีค่า...
“เมื่อยิ่งใหญ่ให้มองฟ้า เมื่อด้อยค่าให้มองดิน”
เป็นความคิดที่ดีทีเดียว ที่สุดยังไงก็ยังมีขั้นกว่า และเป็นการเตือนตัวเอง คนที่รู้จัก ตัวเองจะไม่ดูถูกตัวเอง และไม่ยกหางตัวเอง...
เมื่อเรามองฟ้า...เราจะรู้ว่าเราก็แค่จุดเล็กๆ จุดหนึ่งในโลกเท่านั้น จะแหลกสลายไปเมื่อไหร่ก็ได้...นั่นทำให้เราไม่รู้สึกว่าตัวเองยิ่งใหญ่คับโลก และดูถูกคนอื่น..
แต่เมื่อเราก้มหน้ามองดิน ที่ๆเหยียบอยู่ตลอดเวลา ดินก็ไม่เคยบ่น ว่าตัวเองด้อยค่า...กลับรู้สึกยิ่งใหญ่ เพราะเป็นต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิต...คอยพยุงร่างกายเป็นแหล่งน้ำ แหล่งอาหาร...
ถ้าเราไม่ดูถูกตัวเองและไม่ดูถูกผู้อื่น เราจะอยู่บนโลกนี้ได้ด้วยความคิดที่ว่า...
เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่แสนธรรมดา...แต่ควรค่าแก่การคงอยู่...