ตอนนี้ยั่วยุกันเข้าไป ปลุกปั่นกันทุกวัน
ไม่คิดเหรอทำไมเสื้อแดงไม่ออกมา ฮาร์ดคอร์ไม่ออกมา
คิดว่าพวกมันรออะไร?
พวกมันรอให้นายกลาออก ตามที่สุเทพต้องการไง
เมื่อถึงจุดที่เป็นสูญญากาศ ก็ไม่มีใครคอยปราม เพราะกลัวจะเสียภาพพจน์แล้ว
เมื่อนั้น ม็อบไฮโซ จำภาพปี 53 ได้มั่งยัง? ว่าพวกเสื้อแดงฮาร์ดคอร์ทำอะไรได้มั่ง
ถ้ายังนึกไม่ออก จำอพาร์ทเม้นท์ระเบิดที่บางบัวทองได้ป่าว ตอนนี้ยังจับตัวไม่ได้เลยนะ
เสื้อแดงเผาเมือง พูดกันเป็นที่สนุกปาก ถ้ามันมาเผาอีก แต่ไกล้บ้านคุณนึดเดียว ยังคิดว่าสนุกอีกไหม?
ที่สำคัญเวลามันเผา มันก็เผาไปเรื่อยเพราะไม่ใช่บ้านมัน ท้ามันเข้าไปสิ บ้านเมืองของคุณ ฉลาดจัง
ถ้าต้องยิงกันกลางเมืองจริงๆ คุณว่าใครขนปืนมายิงได้มากกว่า
ยังคิดจะซ้ำเติมสถานการณ์ ให้ถึงจุดที่เสื้อแดงออกมากันต่อหรือเปล่า?
ถ้าไม่กลัวที่จะไปสู่วันนั้น ก็ทำต่อไป
ใครที่เป็นเจ้าของกิจการ คิดว่าสายป่านยาวพอ กับเศรษฐกิจทรุดติดต่อกันสองปีไหวก็เอา
ลูกจ้างพนักงานบริษัท คิดว่าบริษัทรักคุณเกินกว่าจะเลย์ออฟ ถ้าถึงสภาวะง่อนแง่น ก็ลุยต่อถ้าไม่มีภาระผ่อนรถ ผ่อนบ้าน
คนที่เคยผ่านปี 40 มาก็คงรู้ดี ว่าไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ผมเองตอนนั้นก็ยอมโดนลดเงินเดือน ดีกว่าตกงาน
แต่เด็กๆ หนุ่มๆสาวๆคงไม่ชินกับบรรยากาศยุคนั้น คงต้องคนอายุซัก 25-30 ก็คงจำได้
อย่าคิดว้านอกจากพวกตัวเองแล้ว คนอื่นเขาไม่รักชาติ
ถ้าไม่ใช่เพราะคนอื่นๆในชาติ เขาช่วยกันรักษาชาติของเรามาให้พวกเมิงอยู่จนถึงวันนี้ได้
ให้พวกเมิงผูกขาดความรักชาติไปเป็นของเมิงคนเดียว
ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา ม็อบคนมีอันจะกินเตรียมรับสภาพรึยัง?
ไม่คิดเหรอทำไมเสื้อแดงไม่ออกมา ฮาร์ดคอร์ไม่ออกมา
คิดว่าพวกมันรออะไร?
พวกมันรอให้นายกลาออก ตามที่สุเทพต้องการไง
เมื่อถึงจุดที่เป็นสูญญากาศ ก็ไม่มีใครคอยปราม เพราะกลัวจะเสียภาพพจน์แล้ว
เมื่อนั้น ม็อบไฮโซ จำภาพปี 53 ได้มั่งยัง? ว่าพวกเสื้อแดงฮาร์ดคอร์ทำอะไรได้มั่ง
ถ้ายังนึกไม่ออก จำอพาร์ทเม้นท์ระเบิดที่บางบัวทองได้ป่าว ตอนนี้ยังจับตัวไม่ได้เลยนะ
เสื้อแดงเผาเมือง พูดกันเป็นที่สนุกปาก ถ้ามันมาเผาอีก แต่ไกล้บ้านคุณนึดเดียว ยังคิดว่าสนุกอีกไหม?
ที่สำคัญเวลามันเผา มันก็เผาไปเรื่อยเพราะไม่ใช่บ้านมัน ท้ามันเข้าไปสิ บ้านเมืองของคุณ ฉลาดจัง
ถ้าต้องยิงกันกลางเมืองจริงๆ คุณว่าใครขนปืนมายิงได้มากกว่า
ยังคิดจะซ้ำเติมสถานการณ์ ให้ถึงจุดที่เสื้อแดงออกมากันต่อหรือเปล่า?
ถ้าไม่กลัวที่จะไปสู่วันนั้น ก็ทำต่อไป
ใครที่เป็นเจ้าของกิจการ คิดว่าสายป่านยาวพอ กับเศรษฐกิจทรุดติดต่อกันสองปีไหวก็เอา
ลูกจ้างพนักงานบริษัท คิดว่าบริษัทรักคุณเกินกว่าจะเลย์ออฟ ถ้าถึงสภาวะง่อนแง่น ก็ลุยต่อถ้าไม่มีภาระผ่อนรถ ผ่อนบ้าน
คนที่เคยผ่านปี 40 มาก็คงรู้ดี ว่าไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ผมเองตอนนั้นก็ยอมโดนลดเงินเดือน ดีกว่าตกงาน
แต่เด็กๆ หนุ่มๆสาวๆคงไม่ชินกับบรรยากาศยุคนั้น คงต้องคนอายุซัก 25-30 ก็คงจำได้
อย่าคิดว้านอกจากพวกตัวเองแล้ว คนอื่นเขาไม่รักชาติ
ถ้าไม่ใช่เพราะคนอื่นๆในชาติ เขาช่วยกันรักษาชาติของเรามาให้พวกเมิงอยู่จนถึงวันนี้ได้
ให้พวกเมิงผูกขาดความรักชาติไปเป็นของเมิงคนเดียว