หลายคนบอกว่าอาชีพชั้นต่ำต่างก็มีค่าในตัวเอง แต่ถ้าคุณมีคนรู้จักหรือญาติไปทำหละ

อย่างอาชีพ ยาม แม่บ้าน พ่อบ้าน คนส่งเอกสาร คนกวาดถนน คนงานก่อสร้าง คนเก็บขยะ คนทำความสะอาด รับจ้างดายหญ้า ฯลฯ ที่ล้วนเป็นอาชีพที่ส่วนใหญ่จะเป็นพวกคนการศึกษาต่ำหรือพวกหาเช้ากินค่ำทำกัน ถึงคุณจะบอกว่ามันเป็นอาชีพที่สุจริต มีคุณค่าในตัวเอง แต่ถ้าญาติของคุณไปทำอาชีพนี้ คุณรับได้มั้ย คุณรู้สึกยังไงกับเค้า ถ้าคุณเป็นผจก.บริษัทเงินเดือนเป็นแสนๆ แต่มีญาติห่างๆทำงานรปภ.อยู่ไปวันๆ ค่าแรงวันละ300กว่าบาท กับลูกสาวที่อายุไล่เลี่ยกับญาติคนนี้ ก็มีงานบริษัทดีๆทำ เพื่อนฝูงลูกสาวก็ทำงานดีๆกัน
ทั้งๆที่ลูกสาวเค้ากับญาติห่างๆคนนี้ก็เติบโตขึ้นมาด้วยกัน แต่เมื่อโตขึ้น สถานะทางสังคมมันก็ยิ่งต่างกันมาก ความรู้สึกเป็นมิตรมันก็จะลดน้อยถอยลง และอยากจะเลิกนับว่าเราเคยรู้จักไอ้คนๆนี้ด้วยซ้ำ
ทั้งๆที่ครอบครัวคุณมุ่งใฝ่หาพระธรรม เข้าทางพุทธศาสนา ทำนุบำรุงศาสนสถาน และบริจาคเงินมากมาย คุณกราบพระที่เบื้องหลังอาจจะออกมาจากคุก อาจจะประพฤติผิดศีล หลอกลวงชาวบ้าน คุณพร้อมที่จะก้มลงกราบอย่างสบายใจ แบ่งปันข้าว อาหารดีๆให้กับคนที่ไม่ได้ทำคุณหรือเกี่ยวดองอะไรกับคุณเลย เพียงเพราะเค้าโกนหัวและสวดมนต์ แต่กับญาติห่างๆคนนึง คุณอยากจะเมินหน้าหนี ไม่พูดไม่คุย เพราะเค้าทำงานค่าแรงวันละ300บาท เท่านั้นเอง
พวกคุณล้วนลืมคิด และมองข้ามความจริงที่ว่า อาชีพผู้บริหาร ครู นายธนาคาร วิศวกร หมอ หรือเจ้าของธุรกิจ มันก็คืออาชีพๆนึงเท่านั้นเอง

นึกแล้วก็ตลก จิตใจใฝ่หาสิ่งที่เป็นอุดมคติ แต่ยอมรับในสภาพความจริงไม่ได้ ทุกคนล้วนเป็น...