ทำงานกับคนเลียแข้งเลียขา ขี้ฟ้องเป็นที่ 1

เหนื่อยค่ะ ทำงานกับคนแบบนี้ ภาพลักษณ์(ตัวเอง)เป็นคนรักสนุก พูดตรง ทำงานผิด ก็ว่าไปตามผิด เห็นอะไรไม่ดีก็พูดเลย ไม่ค่อยมีปัญหากับใคร เพราะเป็นคนตรง แต่สุดท้าย ณ วันนึงผู้ใหญ่เตือนให้นิ่งมากขึ้น (เพราะได้ข่าวไม่ดีจากคนนี้...และผู้ใหญ่รักและเมตตา)ก็เลยบอกกล่าวให้นิ่ง  บางคนก็ไม่เชื่อ บางคนก็เชื่อ แล้วบอกว่า ก็มันเป็นคนแบบนี้ เป็นไปไม่ได้หรอก มันต้องเป็นแบบนั้นแหล่ะ (แต่เราไม่ได้พูด หรือทำอะไรอย่างนั้น จริง ๆ นะ) แต่พี่เค้าก็พูดว่า เพราะภาพลักษณ์แกเป็นอย่างนี้ไง เวลาไม่ได้ทำ คนก็มองว่าทำ หรือ พูด ไปก่อนแล้วหล่ะ และยิ่งมัน(คนขี้ฟ้อง)ใกล้ชิดนายแล้วด้วย นายเค้าไม่มาถามหรอก ว่าแกเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ จริงหรือไม่ แต่เค้าเห็นพฤติกรรมไม่นิ่งของแกเค้าก็เชื่อไปแล้วหล่ะ ครึ่งนึง ยังไงคนใกล้ชิด มันย่อมได้เปรียบกว่าคนห่างไกล ยังไงแกก็แพ้มันอยู่ดีนั่นแหล่ะ และยิ่งขี้ฟ้องตัวพ่ออย่างมันแล้ว เอาดีเข้าตัว เอาชั่วให้คนอื่น และเจอนายที่ฟังอย่างเดียวแล้วไม่ถาม ก็จบกัน

ประการแรก เราต้องเปลี่ยนตัวเองให้นิ่งใช่มั้ยค่ะ
ประการที่สอง นิ่งแล้ว มันก็เอาไปฟ้อง พูดเอง เออเอง แล้วก็บอกว่าได้ยินมาจากเรา
ประการที่สาม ไม่มีทางแก้แล้ว ปล่อยมันไป (เรานิ่งแล้วจริง ๆ)