ความคิดถึงล้วนๆ

สวัสดีครับ ผมอายุ31ปี มีแฟนแล้วครับ คบกันได้6ปี แฟนเป็นมะเร็งมา5ปี หลังคบกันได้1ปีก็เป็น ผมก็ดูแลมาตลอด เท่าที่เราไหว แต่ช่วงหลังอาการไม่ดีขึ้น ตอนนี้ หมอแจ้งว่ารักษาตามอาการ ทำไมถึงบอกมาตั้งกระทู้ ใน

สวัสดีค่ะ หนูอยากขอคำปรึกษาปัญหาความรักค่ะ หนูอายุ24-25ค่ะ แฟนอายุใกล้จะเลข4ค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกลังเลและสับสนกับความสัมพันธ์ของตัวเอง เลยอยากขอความคิดเห็นจากคนนอกค่ะ หนูกับแฟนอายุห่างกันมากกว่า 10 ปี

ตอนนี้เราสับสนกับหัวใจของเรามาก คือจริงๆเรามีแฟนแล้ว เราคบกับแฟนมา2ปี เรากับแฟนผ่านอะไรกันมาก็เยอะนะ ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน สุขหรือทุกข์เราก็มีแฟนเรานี่แหละที่อยู่ข้างๆ แต่ อีกใจหนึ่งของเรา เรา

ฝีมือการแสดงของคุณหนุ่มก็เยี่ยม โดยเฉพาะฉากที่แสดงความเจ็บปวดที่รู้ว่าลูกสาวถูกพระเอกล่วงเกิน ส่วนหน้าตาก็ดูหล่อขึ้นเยอะ หล่อก่วาคุณ ป้อง ซะด้วยซ้ำ (ความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ) ขอถามเพื่อนๆนะ คุณป้องกับ

พอดีอาการแบบนี้เคยเกิดขึ้รมาก่อนหน้านี้แล้วครั้งนึงค่ะ เป็นเหตุการณ์ที่กังวล คาดหวัง และวิตกว่าจะทำได้ไหม ทั้งที่คิดถึงเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นไว้แย่ที่สุดก็คือไม่ผ่าน รู้ว่ามันยังมีทางออก แต่มันก็เกิด

ในเมื่อไม่มีคนข้างหลังให้รัก ให้ห่วงใย ให้ดูแล ให้คิดถึง และคนที่รักเรามากที่สุด ยอมเรามากที่สุด จากไปแล้ว ทำใจยังไงให้มีชีวิตอยู่ได้โดยมีความสุขได้คะ ในเมื่อสิ่งที่เราทำทั้งหมดเพื่อพ่อแม่ ไม่มีเขาอีก

คือว่า เรากับแฟนย้ายมาเรียนที่เดียวกันคบกันมานานอยู่พอสมควร แต่ว่าแฟนเราเรียนคนละสาขากับเรา สาขาแฟนเราคือแฟนก้มีเพื่อน แต่ว่าแบบ เพื่อนคนนี้เาเจอมาสองเทอมแล้ว แต่เราไม่ค่อยชอบคนนี้ เหมือนว่าคนนี้ก้ไม่

ได้คำตอบแล้วขอบคุณมากๆค่ะ

ทุกคนต้องมีเรื่องให้ห่างไกลจากแฟนหรือคนรัก ไม่ว่าจะเรียนคนละที่ ทำงานคนละจังหวัด จัดการยังไงกับความรู้สึกตัวเอง ต้องอดทนมากไหมที่ต้องคิดถึง ต้องทำยังไงกับความไว้ใจ เชื่อใจ ขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ