ออกตัวก่อนว่าสถานการณ์ไม่ใช่ในสถานที่เที่ยวกลางคืนที่มีเสียงดัง หรือผับ (ที่แบบนั้นเราไม่คิดย่างกรายเข้าไปถ้าไม่จำเป็น)
หลายเรื่องมากกับพี่คนนี้ โอเค...เราไม่ค่อยจะอยากยุ่งกับผู้ชายคนนี้เท่าไร ยอมรับว่าค่อดไม่ถูกชะตา แต่ไม่ใช่อยู่ดีดีไม่ถูกชะตานะ
มันเหมือนเป็นลักษณะท่าทางบางอย่างที่ทำให้รู้สึกไม่สะดวกใจที่จะคุยด้วย แต่เขาเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมงานเรา จะไม่คุยด้วยก็ไม่ได้
เวลาไปกินข้าวกันเป็นกลุ่มแล้วนั่งรถ taxi ไป เขานั่งแหกขาตลอด ค่อดไม่มีความเกรงใจ พอบอกว่า...พี่ หุบขาหน่อยได้ไหม ก็แก้ตัว มันติดพนักที่นั่งข้างหน้า คือบางทีก็อยากถาม แล้วไงวะ? คนอื่นเขาไม่ติดหรือไง? พอส่งสายตาจิกกัด ก็ทำขำ บอกเราโอเคๆ เข้าใจแล้ว แล้วค่อยหุบขา...(คือ ตรูไม่ขำนะ) บางเรื่องทำไมต้องให้พูด อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ เป็นผู้ชาย ไปนั่ง taxi กับผู้หญิงหลายๆคน ก็ต้องระวังตัวเองดิ มันเป็นมารยาทพื้นฐานการใช้ชีวิตไม่ใช่หรือไง แค่นี้ทำไมไม่รู้ แล้วก็ไม่ได้นั่งไกลอะไรมากมาย แปปเดียว...หุบขามันก็ไม่ทำให้...หดหรอก!!! ส่วนหนึ่งเราไม่ชอบเลยที่จะต้องโดนตัวกัน แม้จะไม่มากและอยู่ในสถานการณ์ที่จำเป็น แต่มันก็ต้องมีขอบเขต มีมารยาท...
ล่าสุดไปกินอาหาร เขาบอกให้ส่งจานให้เขาหน่อย เราก็ยกจานให้ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่อยู่ๆตอนยื่นจาน...เขาก็ยื่นหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆหู สัญชาติญาณเรา เราก็หลบอัติโนมัติ แล้วมันคงชัดเจนเกินไปมั้ง เขาก็เลยถามเราเสียงดังว่า ทำไมต้องหลบขนาดนั้น รังเกียจกันเหรอ? -_-" คือแบบ ณ จุดนั้นด้วยความยั๊วะ ค่อดอยากตอบเลยว่าตอนแรกไม่ได้รังเกียจ แต่เพราะพี่เป็นแบบนี้แหละเลยเริ่มจะรังเกียจแล้ว มารยาทอ่ะมีไหม? แต่เราก็ได้แต่เก็บไว้ในใจ นับหนึ่งถึงสิบ แต่ก็แอบไม่ไหว...เราไม่ชอบ ทำไมต้องมาพูดข้างๆหู โรคจิตเหรอวะ? โดนถามดังๆแบบนี้อีก เลยตอบกลับไปเหมือนกันว่า ไม่ได้รังเกียจ แต่ไม่ชอบให้มาพูดใกล้ๆ วันหลังพี่ก็อย่าทำตัวแบบนี้อีกแล้วกัน ไม่ชอบ!!! เลยเงียบกันไปทั้งโต๊ะ จากเด็กใหม่ในทีมที่อะไรก็ได้ค่ะพี่ เปลี่ยนโมเม้นกะทันหัน แล้วรู้ตัวว่าเสียงตัวเอง ณ ตอนนั้นกระด้างมาก พอพูดจบ เราก็เงียบ กินต่อ...พี่ที่เป็น head เราเขาก็มากระซิบขำๆ อย่าซีเรียสนะ ไอ้พี่คนนั้นมันแนวนี้แหละ แต่ไม่นึกเหมือนกันว่าเราจะดุนะเนี่ย -_-"
เราไม่ได้ดุ แต่เราไม่ชอบ ลึกๆคือเกลียดมาก ผู้ชายบางคนไม่คิดอะไร หรือไม่ได้ทันคิด เราเลยตัดสินใจตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่ออยากจะชี้ให้เห็นว่าบางสถานการณ์ก็ต้องคิด และคิดให้มากๆ ผู้ชางบางคนเจอผู้หญิงที่ยอมให้จับ ยอมให้แตะแบบไม่คิดอะไร คุณก็จำความรู้สึกนั้นมาและคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะเป็นแบบนั้นรึเปล่า? อันนี้เราไม่ทราบ...
คุณเป็นผู้ชาย เวลาโดนตัวกัน คุณไม่เสียหาย คนอื่นจะมองยังไงด้วยความที่คุณเป็นผู้ชาย ทุกอย่างก็จบ แต่เราเป็นผู้หญิง แล้วเราก็ไม่ได้ง่ายๆที่จะให้ใครหรือผู้ชายคนไหนมาแตะตัวเราได้ ให้เกียรติกันนิดนึง ให้มันรู้ขอบเขตบ้างว่าบางอย่างได้ บางอย่างไม่ได้ ผู้ชายที่มีมารยาท ได้รับการอบรมมาดี เราเชื่อว่า จะไม่มีลักษณะหรือวิธีการปฏิบัติตัวต่อเพศตรงข้ามแบบนี้ คือบางอย่าง...ก็ต้องมีความเกรงใจระหว่างกัน...
สุดท้ายไม่รู้ว่าผิดหรือถูก แต่ตอน head เราแซวว่าเราดุ เราก็เลยพูดกับเขาไปว่า เราไม่ชอบการโดนตัวระหว่างกันระหว่างเพศหญิงกับชายในลักษณะนี้ และรู้สึกไม่ชอบใจมากๆ เราก็ไม่รู้ว่า head เราจะมองว่าเราเรื่องเยอะรึเปล่า? แต่ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ก็แค่นั้น
ปล. มาคิดอีกที ตรูจะผ่านโปรไหมวะ? แต่ถ้าเรื่องแค่นี้ทำให้ไม่ผ่านโปร ก็ช่างแม่มเหอะองค์กรนี้ ไม่มีค่าพอจะอยู่หรอก...
[บ่น+ถาม] คุณรู้สึกยังไงเวลาที่คุยกับผู้ชายบางคนแล้วเขาชะโงกหน้ามาใกล้ๆ...แหกขาจนขามาโดนขาคุณ
หลายเรื่องมากกับพี่คนนี้ โอเค...เราไม่ค่อยจะอยากยุ่งกับผู้ชายคนนี้เท่าไร ยอมรับว่าค่อดไม่ถูกชะตา แต่ไม่ใช่อยู่ดีดีไม่ถูกชะตานะ
มันเหมือนเป็นลักษณะท่าทางบางอย่างที่ทำให้รู้สึกไม่สะดวกใจที่จะคุยด้วย แต่เขาเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมงานเรา จะไม่คุยด้วยก็ไม่ได้
เวลาไปกินข้าวกันเป็นกลุ่มแล้วนั่งรถ taxi ไป เขานั่งแหกขาตลอด ค่อดไม่มีความเกรงใจ พอบอกว่า...พี่ หุบขาหน่อยได้ไหม ก็แก้ตัว มันติดพนักที่นั่งข้างหน้า คือบางทีก็อยากถาม แล้วไงวะ? คนอื่นเขาไม่ติดหรือไง? พอส่งสายตาจิกกัด ก็ทำขำ บอกเราโอเคๆ เข้าใจแล้ว แล้วค่อยหุบขา...(คือ ตรูไม่ขำนะ) บางเรื่องทำไมต้องให้พูด อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ เป็นผู้ชาย ไปนั่ง taxi กับผู้หญิงหลายๆคน ก็ต้องระวังตัวเองดิ มันเป็นมารยาทพื้นฐานการใช้ชีวิตไม่ใช่หรือไง แค่นี้ทำไมไม่รู้ แล้วก็ไม่ได้นั่งไกลอะไรมากมาย แปปเดียว...หุบขามันก็ไม่ทำให้...หดหรอก!!! ส่วนหนึ่งเราไม่ชอบเลยที่จะต้องโดนตัวกัน แม้จะไม่มากและอยู่ในสถานการณ์ที่จำเป็น แต่มันก็ต้องมีขอบเขต มีมารยาท...
ล่าสุดไปกินอาหาร เขาบอกให้ส่งจานให้เขาหน่อย เราก็ยกจานให้ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่อยู่ๆตอนยื่นจาน...เขาก็ยื่นหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆหู สัญชาติญาณเรา เราก็หลบอัติโนมัติ แล้วมันคงชัดเจนเกินไปมั้ง เขาก็เลยถามเราเสียงดังว่า ทำไมต้องหลบขนาดนั้น รังเกียจกันเหรอ? -_-" คือแบบ ณ จุดนั้นด้วยความยั๊วะ ค่อดอยากตอบเลยว่าตอนแรกไม่ได้รังเกียจ แต่เพราะพี่เป็นแบบนี้แหละเลยเริ่มจะรังเกียจแล้ว มารยาทอ่ะมีไหม? แต่เราก็ได้แต่เก็บไว้ในใจ นับหนึ่งถึงสิบ แต่ก็แอบไม่ไหว...เราไม่ชอบ ทำไมต้องมาพูดข้างๆหู โรคจิตเหรอวะ? โดนถามดังๆแบบนี้อีก เลยตอบกลับไปเหมือนกันว่า ไม่ได้รังเกียจ แต่ไม่ชอบให้มาพูดใกล้ๆ วันหลังพี่ก็อย่าทำตัวแบบนี้อีกแล้วกัน ไม่ชอบ!!! เลยเงียบกันไปทั้งโต๊ะ จากเด็กใหม่ในทีมที่อะไรก็ได้ค่ะพี่ เปลี่ยนโมเม้นกะทันหัน แล้วรู้ตัวว่าเสียงตัวเอง ณ ตอนนั้นกระด้างมาก พอพูดจบ เราก็เงียบ กินต่อ...พี่ที่เป็น head เราเขาก็มากระซิบขำๆ อย่าซีเรียสนะ ไอ้พี่คนนั้นมันแนวนี้แหละ แต่ไม่นึกเหมือนกันว่าเราจะดุนะเนี่ย -_-"
เราไม่ได้ดุ แต่เราไม่ชอบ ลึกๆคือเกลียดมาก ผู้ชายบางคนไม่คิดอะไร หรือไม่ได้ทันคิด เราเลยตัดสินใจตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่ออยากจะชี้ให้เห็นว่าบางสถานการณ์ก็ต้องคิด และคิดให้มากๆ ผู้ชางบางคนเจอผู้หญิงที่ยอมให้จับ ยอมให้แตะแบบไม่คิดอะไร คุณก็จำความรู้สึกนั้นมาและคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะเป็นแบบนั้นรึเปล่า? อันนี้เราไม่ทราบ...
คุณเป็นผู้ชาย เวลาโดนตัวกัน คุณไม่เสียหาย คนอื่นจะมองยังไงด้วยความที่คุณเป็นผู้ชาย ทุกอย่างก็จบ แต่เราเป็นผู้หญิง แล้วเราก็ไม่ได้ง่ายๆที่จะให้ใครหรือผู้ชายคนไหนมาแตะตัวเราได้ ให้เกียรติกันนิดนึง ให้มันรู้ขอบเขตบ้างว่าบางอย่างได้ บางอย่างไม่ได้ ผู้ชายที่มีมารยาท ได้รับการอบรมมาดี เราเชื่อว่า จะไม่มีลักษณะหรือวิธีการปฏิบัติตัวต่อเพศตรงข้ามแบบนี้ คือบางอย่าง...ก็ต้องมีความเกรงใจระหว่างกัน...
สุดท้ายไม่รู้ว่าผิดหรือถูก แต่ตอน head เราแซวว่าเราดุ เราก็เลยพูดกับเขาไปว่า เราไม่ชอบการโดนตัวระหว่างกันระหว่างเพศหญิงกับชายในลักษณะนี้ และรู้สึกไม่ชอบใจมากๆ เราก็ไม่รู้ว่า head เราจะมองว่าเราเรื่องเยอะรึเปล่า? แต่ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ก็แค่นั้น
ปล. มาคิดอีกที ตรูจะผ่านโปรไหมวะ? แต่ถ้าเรื่องแค่นี้ทำให้ไม่ผ่านโปร ก็ช่างแม่มเหอะองค์กรนี้ ไม่มีค่าพอจะอยู่หรอก...