สวัสดีค่ะหนูชื่อหญิงพึ่งตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกเพราะไม่รู้จะปรึกษาใครดี เลยอยากจะมาระบายและขอควาาคิดเห็นของทุกคนเผื่อจะรู้สึกดีหรือนำมาแก้ปัญหาได้
เรื่องมีอยู่ว่าหญิงมีเพื่อนคนนึงซึ่งเป็นดูโอ้คู่ซี้กันเลย เหตุผลที่เป็นคู่ซี้กันเพราะว่าอาจจะแต่งตัวเหมือนกันหน้าตาคล้ายกันหุ่นเท่ากัน แต่มีบางสิ่งที่มันไม่เหมือนกัน...
คือเพื่อนของหญิงคนนี้เป็นคนเห็นแก่ตัวมาก ไม่รู้ว่ามากขนาดไหนแต่เอาเป็นว่าไม่เคยเจอเพื่อนนิสัยอย่างนี้มาก่อนเลยในชีวิต. หญิงไม่ค่อยสนิทกับใครจะสนิทที่สุดก็กับมันเนี่ยเเหละ ชวนไปไหนมันไปหมดขอแค่'เลี้ยง'หญิงรู้สึกเสียใจลึกๆทุกครั้งที่เวลาชวนมันไปไหนแต่คำตอบที่ได้มาคือ กูไม่มีตังค์เลี้ยงกูป้ะล้ะ หญิงก็ตอบตกลงไป พยายามคิดในแง่ดีว่าเขาอาจจะไม่มีจริงๆ แต่พอไปเที่ยสด้วยกันเราเลี้ยงมันทุกอย่าง ค่ารถ ค่ากิน ค่าเที่ยว ค่าเสื้อผ้า ของที่มันอยากได้ หญิงรู้สึกว่าเราก็ยังขอเงินพ่อแม่ใช้อยู่และไปเที่ยวแต่ละทีเราต้องมาหารสองเลยหรอเพื่อแบ่งให้เพื่อน แรกๆก็เลี้ยงมันไปเพราะเชื่อใจใว้ใจเพราะหญิงให้มันด้วยความจริงใจเพื่อแลกกับมิตรภาพก็ยอมเผื่อทีมันจะเห็นความดีของเราบ้าง. แต่ที่ไหนได้ตังมันก็มี มีมากกว่าหญิงด้วย สรุปคือมันมีแต่มันไม่ออก *ซุ่มเป็นพันเชียวล่ะ ไม่ใช่เพียงเรื่องเงินทองเท่านั้น เพื่อนหญิงคนนี้เมื่อก่อนมันอ้วนมากน่าตาดูไม่ได้เลย แต่เดี๋ยวคงเป็นเพราะสวยขึ้นหุ่นดีขึ้นเพราะไปเข้าชมรมกีฬา.มันก็แขวะหญิงใหญ่เลยหาว่าหญิงไม่สวยอย่างนู้นนี้ เห็นข้อเสียของคนอื่นไปหมด แต่กลับมองว่าตัวเองดีเลิศเลอ ไม่เคยเสียสละอะไรให้ใคร เหมือนใส่น่ากากหาหญิง หญิงก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพื่ออะไร?สิ่งที่หญิงให้มันไปเนี่ยมันเรียกว่าความจริงใจหญิงทำให้มันได้ทุกอย่างนะ แต่ทำใมหญิงไม่ได้ความจริงใจจากมันบ้าง
บางทีก็อยากตะโกนใส่หูมันดังดังว่า กูก็เสียใจนะที่เป็นแบบนี้กูก็มีความรู้สึก**
แต่เหตุผลที่ไม่เคยบอกมันไปทำเป็นเหมือนไม่รู้สึกอะไรเพราะว่ากลัวบอกแล้วจะไม้สนิทใจกันเหมือนเดิม มองหน้ากันไม่ติด..
จะจัดการกับเพื่อนแบบนี้อย่างไรดี
เรื่องมีอยู่ว่าหญิงมีเพื่อนคนนึงซึ่งเป็นดูโอ้คู่ซี้กันเลย เหตุผลที่เป็นคู่ซี้กันเพราะว่าอาจจะแต่งตัวเหมือนกันหน้าตาคล้ายกันหุ่นเท่ากัน แต่มีบางสิ่งที่มันไม่เหมือนกัน...
คือเพื่อนของหญิงคนนี้เป็นคนเห็นแก่ตัวมาก ไม่รู้ว่ามากขนาดไหนแต่เอาเป็นว่าไม่เคยเจอเพื่อนนิสัยอย่างนี้มาก่อนเลยในชีวิต. หญิงไม่ค่อยสนิทกับใครจะสนิทที่สุดก็กับมันเนี่ยเเหละ ชวนไปไหนมันไปหมดขอแค่'เลี้ยง'หญิงรู้สึกเสียใจลึกๆทุกครั้งที่เวลาชวนมันไปไหนแต่คำตอบที่ได้มาคือ กูไม่มีตังค์เลี้ยงกูป้ะล้ะ หญิงก็ตอบตกลงไป พยายามคิดในแง่ดีว่าเขาอาจจะไม่มีจริงๆ แต่พอไปเที่ยสด้วยกันเราเลี้ยงมันทุกอย่าง ค่ารถ ค่ากิน ค่าเที่ยว ค่าเสื้อผ้า ของที่มันอยากได้ หญิงรู้สึกว่าเราก็ยังขอเงินพ่อแม่ใช้อยู่และไปเที่ยวแต่ละทีเราต้องมาหารสองเลยหรอเพื่อแบ่งให้เพื่อน แรกๆก็เลี้ยงมันไปเพราะเชื่อใจใว้ใจเพราะหญิงให้มันด้วยความจริงใจเพื่อแลกกับมิตรภาพก็ยอมเผื่อทีมันจะเห็นความดีของเราบ้าง. แต่ที่ไหนได้ตังมันก็มี มีมากกว่าหญิงด้วย สรุปคือมันมีแต่มันไม่ออก *ซุ่มเป็นพันเชียวล่ะ ไม่ใช่เพียงเรื่องเงินทองเท่านั้น เพื่อนหญิงคนนี้เมื่อก่อนมันอ้วนมากน่าตาดูไม่ได้เลย แต่เดี๋ยวคงเป็นเพราะสวยขึ้นหุ่นดีขึ้นเพราะไปเข้าชมรมกีฬา.มันก็แขวะหญิงใหญ่เลยหาว่าหญิงไม่สวยอย่างนู้นนี้ เห็นข้อเสียของคนอื่นไปหมด แต่กลับมองว่าตัวเองดีเลิศเลอ ไม่เคยเสียสละอะไรให้ใคร เหมือนใส่น่ากากหาหญิง หญิงก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพื่ออะไร?สิ่งที่หญิงให้มันไปเนี่ยมันเรียกว่าความจริงใจหญิงทำให้มันได้ทุกอย่างนะ แต่ทำใมหญิงไม่ได้ความจริงใจจากมันบ้าง
บางทีก็อยากตะโกนใส่หูมันดังดังว่า กูก็เสียใจนะที่เป็นแบบนี้กูก็มีความรู้สึก**
แต่เหตุผลที่ไม่เคยบอกมันไปทำเป็นเหมือนไม่รู้สึกอะไรเพราะว่ากลัวบอกแล้วจะไม้สนิทใจกันเหมือนเดิม มองหน้ากันไม่ติด..