โกรธมาก ทำยังไง ทำเลาะกับคนไม่มีเหตุผล
แก้ไข
วันนี้น้องบอกให้เราไปปิดประตู เพื่อที่มันจะได้เปิดแอร์ ซึ่งเรากำล้งเล่นคอมอยู่บนเตียง มันนอนอยู่บนเตียง
เราก็ไม่ทำ บอกให้มันไปปิดเอง มันก็หาเหตุผลมาบอกให้เราทำ เช่น เค้าขี้เกียจไปปิดให้เค้าหน่อย หรือ แกเป็นคนเปิด แกต้องปิดประตูด้วย
เราก็ยืนยันไม่ทำ ไม่ใช่ว่าไม่มีน้ำใจ แต่มันใช้เราไปปิดประตูตลอด พอดีตอนนั้นเรายุ่งอยู่ด้วย เลยรำคาญ ก็ให้เหตุผลไปว่า แกอยากเปิดแอร์ แล้วมันเกี่ยวไรกับเค้า แกอยากเปิด ก็ไปปิดประตูเองสิ มันก็เงียบไป
ซักพัก เริ่มรู้สึกเย็นๆ ปรากฏว่า มันเปิดแอร์ น่าจะเปิดมานานแล้วด้วย เรารีบมองไปที่ประตู มันเปิดแอร์โดยที่ไม่ได้ปิดประตูห้อง
เราโกรธมาก คือเราทั้งสองคนต่างรู้ว่า ตัวที่มันเป่าลมร้อนๆออกมา ทางหอได้ตั้งให้อยู่หน้าประตูเลย ทำให้เวลาเปิดแอร์ ตรงระเบียงจะร้อนมากกว่าปกติ และลมร้อนจะเข้ามาในห้องโดยตรงเลย
ซึ่งน้องเรามันก็รู้อยู่แก่ใจ มันยังทำ
รู้สึกน้อยใจ เหนื่อยใจ
มันอาจจะทำเพราะเหตุผลอะไรก็ตาม ซึ่งเดาว่า ประชดเรา หรือขี้เกียจจริงๆ(ที่จะไปปิดประตู ซึ่งอยู่ไม่ไกลเลย) แต่อย่างน้อยมันควรคิดได้ว่า เปิดแอร์แต่ละที มันเสียเงินพ่อแม่ แล้วมันยังเปิดแบบเปลืองๆ แบบมักง่าย อยากเย็นแต่ไม่อยากลุกไปปิดประตูหน้าต่าง ก็ไม่ปิด

เลย
ซี่งมันก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว แล้วก็ไม่ใช่ไม่มีคนบอกให้ประหยัด พ่อแม่ทั้งบอกทั้งสอนจนไม่รู้จะสอนยังไงแล้ว
ตอนนี้เราก็ยังโกรธอยู่ ตอนแรกนึกว่าจะหาย เพราะมันเป็นเรื่องเล็กๆเอง แต่ยิ่งคิดเรายิ่งโกรธ เหนื่อยและท้อที่จะต้องอยู่ร่วมห้องกับมัน
มันไม่ใช่แค่เรื่องนี้ มีหลายเรื่องที่น้องเราเอาแต่ใจตัวเอง ไม่เคยช่วยประหยัดเลย ไม่ทำอะไรทั้งนั้น
งานส่วนมากเราก็ทำในฐานะที่เป็นพี่(น้องเราอายุห่างจากเรา 1 ปี) ซึ่งพ่อแม่คาดหวังว่าจะดูแลน้องแทน เพราะเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่
น้องเราคนนี้เป็นคนดื้อมาก ไม่ฟังใครเลย ทั้งพ่อและแม่ และเรา
คุยด้วยเหตุผลไม่ได้ ไม่ยอมทำตาม ไม่รู้จะพูดยังไงด้วยแล้ว ส่วนหนึ่งก็รู้ว่าเพราะมันอาจจะไม่ชอบเรา เลยทำประชด
เรื่องนี้ดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ นิดๆหน่อยๆ ทำไมเราไม่ช่วยน้องล่ะ เราทำไมเรื่องมากจัง สำหรับเราเรื่องนี้มันเหมือน หมดขีดความอดทนของเราแล้ว เราอยู่กับมันมานาน แต่ไม่เคยเห็นสำนึกต่อส่วนรวมของมันเลย เป็นภาระให้คนที่อยู่ด้วยตลอด ชอบเถียงๆๆ แล้วก็ แถๆๆ
รวมถึงเรื่องต้องประหยัดเงิน เราพยายามทั้งสอน ทั้งทำให้ดุเป็นตัวอย่าง เพราะพ่อแม่เราไม่ได้รวยอะไร ต้องประหยัดเงินมากๆ แต่มันก็เหมือนเดิม ใช้เงินเยอะ เปิดแอร์ทั้งวัน
ถ้าน้องทำประชดแบบนี้ เราต้องคุยยังไงหรอคะ (ไม่ได้ว่าน้องผิดฝ่ายเดียว เราก็อาจผิดด้วย อาจจะไปพูดไม่ถูกใจ แต่อยากได้ทางแก้ปัญหาอ่ะค่ะ)
ตอนนี้เราก็คิดไม่ออกเลย คราวหน้าเราก็แค่ต้องรีบลุกไปปิดประตูให้มัน เพื่อไม่ให้เกิดเรื่อง
ดีกว่าทนประชดกันไปกันมา เราทนไม่ไหวจริงๆที่จะรู้ว่าพ่อแม่ต้องเสียค่าไฟที่แพงอยู่แล้วเพิ่มขึ้น จากการทะเลาะกัน ประชดกันของเราและน้อง
น้องไม่มีเหตุผล หงุดหงิดมาก
แก้ไข
วันนี้น้องบอกให้เราไปปิดประตู เพื่อที่มันจะได้เปิดแอร์ ซึ่งเรากำล้งเล่นคอมอยู่บนเตียง มันนอนอยู่บนเตียง
เราก็ไม่ทำ บอกให้มันไปปิดเอง มันก็หาเหตุผลมาบอกให้เราทำ เช่น เค้าขี้เกียจไปปิดให้เค้าหน่อย หรือ แกเป็นคนเปิด แกต้องปิดประตูด้วย
เราก็ยืนยันไม่ทำ ไม่ใช่ว่าไม่มีน้ำใจ แต่มันใช้เราไปปิดประตูตลอด พอดีตอนนั้นเรายุ่งอยู่ด้วย เลยรำคาญ ก็ให้เหตุผลไปว่า แกอยากเปิดแอร์ แล้วมันเกี่ยวไรกับเค้า แกอยากเปิด ก็ไปปิดประตูเองสิ มันก็เงียบไป
ซักพัก เริ่มรู้สึกเย็นๆ ปรากฏว่า มันเปิดแอร์ น่าจะเปิดมานานแล้วด้วย เรารีบมองไปที่ประตู มันเปิดแอร์โดยที่ไม่ได้ปิดประตูห้อง
เราโกรธมาก คือเราทั้งสองคนต่างรู้ว่า ตัวที่มันเป่าลมร้อนๆออกมา ทางหอได้ตั้งให้อยู่หน้าประตูเลย ทำให้เวลาเปิดแอร์ ตรงระเบียงจะร้อนมากกว่าปกติ และลมร้อนจะเข้ามาในห้องโดยตรงเลย
ซึ่งน้องเรามันก็รู้อยู่แก่ใจ มันยังทำ
รู้สึกน้อยใจ เหนื่อยใจ
มันอาจจะทำเพราะเหตุผลอะไรก็ตาม ซึ่งเดาว่า ประชดเรา หรือขี้เกียจจริงๆ(ที่จะไปปิดประตู ซึ่งอยู่ไม่ไกลเลย) แต่อย่างน้อยมันควรคิดได้ว่า เปิดแอร์แต่ละที มันเสียเงินพ่อแม่ แล้วมันยังเปิดแบบเปลืองๆ แบบมักง่าย อยากเย็นแต่ไม่อยากลุกไปปิดประตูหน้าต่าง ก็ไม่ปิด
ซี่งมันก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว แล้วก็ไม่ใช่ไม่มีคนบอกให้ประหยัด พ่อแม่ทั้งบอกทั้งสอนจนไม่รู้จะสอนยังไงแล้ว
ตอนนี้เราก็ยังโกรธอยู่ ตอนแรกนึกว่าจะหาย เพราะมันเป็นเรื่องเล็กๆเอง แต่ยิ่งคิดเรายิ่งโกรธ เหนื่อยและท้อที่จะต้องอยู่ร่วมห้องกับมัน
มันไม่ใช่แค่เรื่องนี้ มีหลายเรื่องที่น้องเราเอาแต่ใจตัวเอง ไม่เคยช่วยประหยัดเลย ไม่ทำอะไรทั้งนั้น
งานส่วนมากเราก็ทำในฐานะที่เป็นพี่(น้องเราอายุห่างจากเรา 1 ปี) ซึ่งพ่อแม่คาดหวังว่าจะดูแลน้องแทน เพราะเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่
น้องเราคนนี้เป็นคนดื้อมาก ไม่ฟังใครเลย ทั้งพ่อและแม่ และเรา
คุยด้วยเหตุผลไม่ได้ ไม่ยอมทำตาม ไม่รู้จะพูดยังไงด้วยแล้ว ส่วนหนึ่งก็รู้ว่าเพราะมันอาจจะไม่ชอบเรา เลยทำประชด
เรื่องนี้ดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ นิดๆหน่อยๆ ทำไมเราไม่ช่วยน้องล่ะ เราทำไมเรื่องมากจัง สำหรับเราเรื่องนี้มันเหมือน หมดขีดความอดทนของเราแล้ว เราอยู่กับมันมานาน แต่ไม่เคยเห็นสำนึกต่อส่วนรวมของมันเลย เป็นภาระให้คนที่อยู่ด้วยตลอด ชอบเถียงๆๆ แล้วก็ แถๆๆ
รวมถึงเรื่องต้องประหยัดเงิน เราพยายามทั้งสอน ทั้งทำให้ดุเป็นตัวอย่าง เพราะพ่อแม่เราไม่ได้รวยอะไร ต้องประหยัดเงินมากๆ แต่มันก็เหมือนเดิม ใช้เงินเยอะ เปิดแอร์ทั้งวัน
ถ้าน้องทำประชดแบบนี้ เราต้องคุยยังไงหรอคะ (ไม่ได้ว่าน้องผิดฝ่ายเดียว เราก็อาจผิดด้วย อาจจะไปพูดไม่ถูกใจ แต่อยากได้ทางแก้ปัญหาอ่ะค่ะ)
ตอนนี้เราก็คิดไม่ออกเลย คราวหน้าเราก็แค่ต้องรีบลุกไปปิดประตูให้มัน เพื่อไม่ให้เกิดเรื่อง
ดีกว่าทนประชดกันไปกันมา เราทนไม่ไหวจริงๆที่จะรู้ว่าพ่อแม่ต้องเสียค่าไฟที่แพงอยู่แล้วเพิ่มขึ้น จากการทะเลาะกัน ประชดกันของเราและน้อง