เมื่อ 2 วันที่เแล้วเราชวนแฟนไปเที่ยว เราจ่ายค่าน้ำมัน ค่าแก๊ส ค่าที่พัก ค่าอาหารเอง
ส่วนแฟนบอกว่าไม่มีตังค์ เพิ่งเอาตังค์ไปลงทุนซื้อของ เราอยากไปเที่ยวอย่างสบายใจเลยไม่คิดอะไรมาก
มาวันนี้ล่าสุด ยืมรถเราไปเก็บเงินลูกค้า บอกยืมเงินติดตัวหน่อย เราก็ให้ไป 1000 บ.
เราบอกว่าให้เติมแก๊สรถมาให้ด้วย เอาเงินเรานั่นแหละ จากนั้นเราอยากกินพิซซ่าเลยโทรถามเค้าว่าอยากกินไร
เค้าก็ถามเราว่าเอาชาเขียวไหม
เค้ากลับมาถึงบ้านพอดีกับพิซซ่ามาส่ง เราก็จ่ายค่าพิซซ่าเอง ก็มานั่งกินกัน เค้าส่งเงินให้ 505 บ.
บอกว่าไม่ได้ยืมตังแล้วนะ จ่ายไปแต่ค่าแก๊สกับค่าชาเขียว เราเลยบอกเค้าว่าค่าชาเขียวก็คิดหรอ พิซซ่าเราก็จ่าย
ไปเที่ยวเราก็จ่าย ได้ ทำยังไงได้อย่างนั้นแหละ จากนั้นก็นั่งกินกันอย่างเงียบๆ
แฟนเราอายุมากกว่าเรา 11 ปี คนรู้จักหรือเพื่อนๆ เราบอกว่าเราโชคดีที่ได้แฟนเลี้ยง แฟนคอยช่วยเหลือ
รถเรา เราก็เอาตังค์เราซื้อเอง ไม่มีตังค์จากเค้าเลยสักบาท แต่ไม่มีใครเชื่อ คือแฟนเรามาดดีค่ะ เหมือนเสี่ย
จริงๆ แล้วมีแต่เราเนี่ยแหละที่คอยช่วยเค้า เงินลงทุนก็ยืมเงินเรา หมุนไม่ทันก็ยืมเรา
มีครั้งนึงเราขาดทุนจากการลงทุน เลยแกล้งยืมทองเค้าไปจำนำ เค้าก็เซย์เยสนะ แต่พอถึงร้านทองกลับทำเฉยซะงั้น
เราก็ไม่ทวงถาม ลงไปเอาทองเราไปจำนำ พอขึ้นรถเค้ากลับถามเราว่าไม่เอาทองหรอ เราเลยบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวยืมเพื่อนเอา
เค้าก็ไม่ว่าไงอีก
ตอนพ่อเราเสีย เค้าก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเราเลย ตอนนั้นหันไปข้างๆ แทนที่เราจะเจอเค้า แต่กลับเจอแต่เพื่อนเราที่อยู่ข้างๆ เราแทน
เราต้องดำเนินงานเองทุกอย่างโดยมีเพื่อนรักคอยช่วย เพื่อนลางานมาช่วยงานเรา แต่เค้ากลับไม่ทำไรเลย ไปทำงานใช้ชีวิตปกติ
เค้าไม่เข้าหาทางบ้านเราเลยค่ะ
ข้อดีของเค้าคือชอบทำกับข้าว ทำงานบ้าน รักสะอาด ใจเย็น เราจะวีนจะเหวี่ยงยังไงไม่เคยโกรธ แต่เราว่ามันไม่ใช่อ่ะ
อยากเลิกค่ะ ใครก็ได้ช่วยแบ่งความเด็ดขาด หรือคำแนะนำดีๆ มาให้เราที ได้โปรด....
ปล.เราใช้เงินกันคนละกระเป๋าค่ะ เค้าให้ค่าใช้จ่ายในบ้านเดือนละ 3000 บ. (ค่าน้ำ ไฟ เน็ต ค่ารีดผ้าและซื้อของเข้าบ้านบางอย่าง)
ใครเคยรู้สึกไม่ดีกับแฟนบ้างคะ
ส่วนแฟนบอกว่าไม่มีตังค์ เพิ่งเอาตังค์ไปลงทุนซื้อของ เราอยากไปเที่ยวอย่างสบายใจเลยไม่คิดอะไรมาก
มาวันนี้ล่าสุด ยืมรถเราไปเก็บเงินลูกค้า บอกยืมเงินติดตัวหน่อย เราก็ให้ไป 1000 บ.
เราบอกว่าให้เติมแก๊สรถมาให้ด้วย เอาเงินเรานั่นแหละ จากนั้นเราอยากกินพิซซ่าเลยโทรถามเค้าว่าอยากกินไร
เค้าก็ถามเราว่าเอาชาเขียวไหม
เค้ากลับมาถึงบ้านพอดีกับพิซซ่ามาส่ง เราก็จ่ายค่าพิซซ่าเอง ก็มานั่งกินกัน เค้าส่งเงินให้ 505 บ.
บอกว่าไม่ได้ยืมตังแล้วนะ จ่ายไปแต่ค่าแก๊สกับค่าชาเขียว เราเลยบอกเค้าว่าค่าชาเขียวก็คิดหรอ พิซซ่าเราก็จ่าย
ไปเที่ยวเราก็จ่าย ได้ ทำยังไงได้อย่างนั้นแหละ จากนั้นก็นั่งกินกันอย่างเงียบๆ
แฟนเราอายุมากกว่าเรา 11 ปี คนรู้จักหรือเพื่อนๆ เราบอกว่าเราโชคดีที่ได้แฟนเลี้ยง แฟนคอยช่วยเหลือ
รถเรา เราก็เอาตังค์เราซื้อเอง ไม่มีตังค์จากเค้าเลยสักบาท แต่ไม่มีใครเชื่อ คือแฟนเรามาดดีค่ะ เหมือนเสี่ย
จริงๆ แล้วมีแต่เราเนี่ยแหละที่คอยช่วยเค้า เงินลงทุนก็ยืมเงินเรา หมุนไม่ทันก็ยืมเรา
มีครั้งนึงเราขาดทุนจากการลงทุน เลยแกล้งยืมทองเค้าไปจำนำ เค้าก็เซย์เยสนะ แต่พอถึงร้านทองกลับทำเฉยซะงั้น
เราก็ไม่ทวงถาม ลงไปเอาทองเราไปจำนำ พอขึ้นรถเค้ากลับถามเราว่าไม่เอาทองหรอ เราเลยบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวยืมเพื่อนเอา
เค้าก็ไม่ว่าไงอีก
ตอนพ่อเราเสีย เค้าก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเราเลย ตอนนั้นหันไปข้างๆ แทนที่เราจะเจอเค้า แต่กลับเจอแต่เพื่อนเราที่อยู่ข้างๆ เราแทน
เราต้องดำเนินงานเองทุกอย่างโดยมีเพื่อนรักคอยช่วย เพื่อนลางานมาช่วยงานเรา แต่เค้ากลับไม่ทำไรเลย ไปทำงานใช้ชีวิตปกติ
เค้าไม่เข้าหาทางบ้านเราเลยค่ะ
ข้อดีของเค้าคือชอบทำกับข้าว ทำงานบ้าน รักสะอาด ใจเย็น เราจะวีนจะเหวี่ยงยังไงไม่เคยโกรธ แต่เราว่ามันไม่ใช่อ่ะ
อยากเลิกค่ะ ใครก็ได้ช่วยแบ่งความเด็ดขาด หรือคำแนะนำดีๆ มาให้เราที ได้โปรด....
ปล.เราใช้เงินกันคนละกระเป๋าค่ะ เค้าให้ค่าใช้จ่ายในบ้านเดือนละ 3000 บ. (ค่าน้ำ ไฟ เน็ต ค่ารีดผ้าและซื้อของเข้าบ้านบางอย่าง)