วันนี้ผมกับแฟนไปทำธุระที่ธนาคาร CIMB ใกล้ๆกับ เมเจอร์รัชโยธิน ผมจอดรถเสร็จกำลังเดินไปทางธนาคาร มีเด็กวัยรุ่น (อายุประมาณ 16-17) 2คนสะพายเป้เดินผ่านผมไป ตอนที่เดินก็หันมามอง ตอนนั้นผมถือเป้ไปด้วยเพราะเอาเงินไปค่อนข้างเยอะ จึงเว้นช่วงให้เด็กเค้าเดินไปก่อน แล้วจึงเดินตามไป แต่แล้วเด็ก2คนนั้นก็หยุด แล้วหันมาเรียกผม "พี่ครับๆ ผมมีเรื่องอยากให้ช่วย ไม่ต้องกลัวนะพี่ ผมไม่ได้มาร้าย" ผมสะดุดกึกไม่สารมารถเดินไปต่อได้ เพราะเด็ก2คนนี้ท่าทางเศร้า และน่าสงสารมาก จึงหยุดคุยกับเค้า ก็ได้ความมาว่า น้องมาจากนครนายกมาหาน้า แต่เกิดสวนกับน้า น้ากลับบ้านไปแล้ว มือถือก็ไม่มีเงินก็ไม่มี ขอค่ารถตู้กลับบ้าน คนละ 67บาท !!!
ผมเลยถามเค้าว่า
ผม : "เอาไป 67 บาท แล้วจะไปขึ้นรถที่ไหน"
น้อง : "อนุเสารีย์ครับ"
ผม : "แล้วเอาไปเท่านี้พอหรือ"
น้อง : "เดี๋ยวผมขึ้นรถเมล์ฟรีไปครับ นะครับพี่ ผมไม่ได้มาร้าย ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว"
ผมคิดในใจ : เอาไงดีวะ อยากคุยต่อให้รู้เรื่อง (เพราะผมไม่เชื่อ) แต่ก็ไม่อยากไปยึกยักมาก เกิดมันทำร้ายแล้วเอากระเป๋าเป้ที่มีเงินอยู่(ซึ่งไม่ใช่เงินผม)ไปแล้วจะทำอย่างไรดี
ระหว่างที่ผมกำลังนิ่งเงียบ แฟนผมกลับหยิบกระเป๋าเงินให้น้องเค้าไป 200บาท เด็กสองคนนั้นยกมือขอบคุณ
แต่ผมกลับไม่ได้คุยอะไรต่อเพราะกังวลเรื่องเงินจึงปล่อยเด็ก2คนนั้นไว้ แล้วรีบเดินไปธนาคาร พอเข้ามาในธนาคารเสร็จ ผมให้แฟนจัดการเรื่องเงิน
ระหว่างยืนรอได้ซักพักเดียว ผมก็นึกขึ้นได้ว่า "เฮ้ย ไอ้เด็ก2คนนั้นมันจะรู้รึว่าขึ้นรถตรงไหน สายอะไร ผมจึงรีบออกจากธนาคาร แล้วมองขึ้นไปบนสะพานลอย (เนื่องจากทางไปเสารีย์ต้องขึ้นรถอีกฝั่ง)"
แต่กลับไม่เจอเด็ก 2 คนนั้น ผมก็คิดว่าเค้าคงไปแล้ว แต่พอผมมองมายังตีนสะพาน กลับเจอเด็ก 2 คนนั้น
กลายเป็นมีสามคน แถมหายเศร้าแล้วด้วย ก็โดดเฮฮา พร้อมมุ่งหน้าไปเมเจอร์!!!
ผมกลับมาเล่าให้แฟนฟัง แฟนผมบอก เราทำบุญให้เค้าไปแล้ว เค้าจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของเค้า ให้ผมหยุดคิดได้แล้ว จะไม่สบายใจเองเปล่าๆ
แต่ !!!! ผมหยุดคิดไม่ได้ว่ะครับ T-T จึงมาระบายให้ทุกท่านในนี้ฟัง ผมรู้สึกว่าตัวเองโคตรโง่ที่ไม่ยอมบอกกับเด็กไปว่า จะพาไปหาตำรวจให้ตำรวจช่วย หรือพูดคำพูดอื่นเพื่อปฐิเสธไป
ครั้งหน้า ถ้าผมเจอแบบนี้ผมจะพูดแบบนี้นี่แหละ "เดี๋ยวพี่พาไปหาตำรวจนะน้อง ให้คุณตำรวจติดต่อให้ พาไปส่งถึงบ้านเลย "
เล่าให้ฟังครับ วันนี้มีเด็กมาขอเงิน !!!
ผมเลยถามเค้าว่า
ผม : "เอาไป 67 บาท แล้วจะไปขึ้นรถที่ไหน"
น้อง : "อนุเสารีย์ครับ"
ผม : "แล้วเอาไปเท่านี้พอหรือ"
น้อง : "เดี๋ยวผมขึ้นรถเมล์ฟรีไปครับ นะครับพี่ ผมไม่ได้มาร้าย ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว"
ผมคิดในใจ : เอาไงดีวะ อยากคุยต่อให้รู้เรื่อง (เพราะผมไม่เชื่อ) แต่ก็ไม่อยากไปยึกยักมาก เกิดมันทำร้ายแล้วเอากระเป๋าเป้ที่มีเงินอยู่(ซึ่งไม่ใช่เงินผม)ไปแล้วจะทำอย่างไรดี
ระหว่างที่ผมกำลังนิ่งเงียบ แฟนผมกลับหยิบกระเป๋าเงินให้น้องเค้าไป 200บาท เด็กสองคนนั้นยกมือขอบคุณ
แต่ผมกลับไม่ได้คุยอะไรต่อเพราะกังวลเรื่องเงินจึงปล่อยเด็ก2คนนั้นไว้ แล้วรีบเดินไปธนาคาร พอเข้ามาในธนาคารเสร็จ ผมให้แฟนจัดการเรื่องเงิน
ระหว่างยืนรอได้ซักพักเดียว ผมก็นึกขึ้นได้ว่า "เฮ้ย ไอ้เด็ก2คนนั้นมันจะรู้รึว่าขึ้นรถตรงไหน สายอะไร ผมจึงรีบออกจากธนาคาร แล้วมองขึ้นไปบนสะพานลอย (เนื่องจากทางไปเสารีย์ต้องขึ้นรถอีกฝั่ง)"
แต่กลับไม่เจอเด็ก 2 คนนั้น ผมก็คิดว่าเค้าคงไปแล้ว แต่พอผมมองมายังตีนสะพาน กลับเจอเด็ก 2 คนนั้น
ผมกลับมาเล่าให้แฟนฟัง แฟนผมบอก เราทำบุญให้เค้าไปแล้ว เค้าจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของเค้า ให้ผมหยุดคิดได้แล้ว จะไม่สบายใจเองเปล่าๆ
แต่ !!!! ผมหยุดคิดไม่ได้ว่ะครับ T-T จึงมาระบายให้ทุกท่านในนี้ฟัง ผมรู้สึกว่าตัวเองโคตรโง่ที่ไม่ยอมบอกกับเด็กไปว่า จะพาไปหาตำรวจให้ตำรวจช่วย หรือพูดคำพูดอื่นเพื่อปฐิเสธไป
ครั้งหน้า ถ้าผมเจอแบบนี้ผมจะพูดแบบนี้นี่แหละ "เดี๋ยวพี่พาไปหาตำรวจนะน้อง ให้คุณตำรวจติดต่อให้ พาไปส่งถึงบ้านเลย "