คุยกันเล่น ๆ นิดนึงครับ ตงิดๆ มานาน ว่าการตั้งไลน์พัตต์กับการใช้ความรู้สึก จินตนาการในความรู้สึกเรามันค้านกันเป็นกัน หรือเคยเจอกันบ้างมั๊ย แล้วเราเชื่ออะไร..
เพราะบ่อยครั้งที่ไปเล่นในสนามที่ไม่เคยชินเราอาจจะต้องเชื่อแคคดี้ แต่บางท่านที่เล่นมานานมีประสพการณ์มานาน อาจจะอ่านกรีนได้ มองออกว่าไลน์เป็นยังไง บางครั้งอาจจะค้านกับแคคดี้บ้างก็ด้วยความที่มั่นใจตัวเอง อาทิเช่น แคคดี้บอก ซ้ายปาก ขวาปาก หรือซ้าย 2 หลุม หรือ ขวาหนึ่งวงกริฟ ถ้าแคคดี้ที่รู้กรีนอยู่มานาน แล้วเราไม่เคยมาเล่นก็ต้องเชื่อ ส่วนผลงานออกมาอย่างไรเป็นเรื่องนึง
แต่ถ้าเรามั่นใจในตัวเองแล้วพัตต์ด้วยความรู้สึก ซึ่งค้านกันกับแคคดี้ถ้าผลงานออกมาดีก็ดีไป ถ้าออกมาไม่ได้ดั่งที่ตั้งใจ เจอแคคดี้ค้อนว่า เช่น “ นั่นไงหนูบอกแล้วว่าซ้ายปาก หรือ หนูบอกแล้วว่ามีขวา 2 หลุม “ 555 อะไรทำนองนั้น..
แต่ถ้าเราเชื่อมั่นในตัวเราถ้าผลงานออกมาดี ก็อาจจะยิ้มภูมิใจ พร้อมว่า “เห็นมั๊ยผมว่ามันต้องมีขวา หรือไม่น่าเกินวงกริฟ “ อะไรทำนองนั้น..
เกริ่นอรัมพบท มาซะยาวเป็นหางว่าว คือเพียงแค่อยากจะทราบว่า การพัตต์ของท่านนักกอล์ฟเรา ๆท่าน ๆ ในบางครั้งอยู่บนกรีนแล้ว มาดูไลน์รอบด้านเหมือนโปร PGA เลย รอบด้าน 4 ทิศ เล็งแล้วเล็งอีก โดยใช้เวลาให้เพื่อนหมั่นไส้ซะ นึกว่าเล่นหลุมละพัน ที่ไหนได้หลุมละ 20 เสร็จแล้วมาตั้งไลน์พัตต์เรียบร้อย แต่พอยืนเข้าจรดพัตต์เตอร์ ก้มมองเตรียมพัตต์ อืม..มองดูแล้วมันไม่ใช่ มันค้านสายตา และความรู้สึก ผุดขึ้นมาในสมองเลย กับไลน์มารค์ที่ตั้งบนลูกกอล์ฟ ต้องถอยกลับไปดูใหม่..
ถามว่า..ในสถานการณ์แบบนี้ ผมว่าน่าจะเจอกันแทบทุกท่าน แล้วท่าน ๆ พัตต์แบบไหน แล้วผลงานเป็นยังไง
1. พัตต์ตามไลน์ที่ตั้งไว้ ที่มารค์บนลูกเป็นเกณฑ์ เพราะมองหลังลูกแน่นอนกว่า
2. พัตต์แบบเชื่อมั่นในความรู้สึกมากกว่า เพราะใช้ความรู้สึกจินตนาการและความรู้สึกได้ โดยไม่สนใจมารค์บนลูกกอล์ฟ
ส่วนตัวผมเอง ระยะหลังจะใช้ความรู้สึกมากกว่า โดยไม่ได้ทำมารค์บนลูกกอล์ฟเลย มันไม่ค้านสายตาและไม่ค้านเข้ามาในสมองเลย..
อยากทราบว่าท่านอื่น ใช้แบบไหนเป็นส่วนใหญ่ แล้วผลงานดีมั๊ยครับ คุยเล่น ๆแต่อยากได้คำตอบ จริง ๆ..ขอบคุณครับ
ตั้งไลน์พัตต์..กันแบบไหน
เพราะบ่อยครั้งที่ไปเล่นในสนามที่ไม่เคยชินเราอาจจะต้องเชื่อแคคดี้ แต่บางท่านที่เล่นมานานมีประสพการณ์มานาน อาจจะอ่านกรีนได้ มองออกว่าไลน์เป็นยังไง บางครั้งอาจจะค้านกับแคคดี้บ้างก็ด้วยความที่มั่นใจตัวเอง อาทิเช่น แคคดี้บอก ซ้ายปาก ขวาปาก หรือซ้าย 2 หลุม หรือ ขวาหนึ่งวงกริฟ ถ้าแคคดี้ที่รู้กรีนอยู่มานาน แล้วเราไม่เคยมาเล่นก็ต้องเชื่อ ส่วนผลงานออกมาอย่างไรเป็นเรื่องนึง
แต่ถ้าเรามั่นใจในตัวเองแล้วพัตต์ด้วยความรู้สึก ซึ่งค้านกันกับแคคดี้ถ้าผลงานออกมาดีก็ดีไป ถ้าออกมาไม่ได้ดั่งที่ตั้งใจ เจอแคคดี้ค้อนว่า เช่น “ นั่นไงหนูบอกแล้วว่าซ้ายปาก หรือ หนูบอกแล้วว่ามีขวา 2 หลุม “ 555 อะไรทำนองนั้น..
แต่ถ้าเราเชื่อมั่นในตัวเราถ้าผลงานออกมาดี ก็อาจจะยิ้มภูมิใจ พร้อมว่า “เห็นมั๊ยผมว่ามันต้องมีขวา หรือไม่น่าเกินวงกริฟ “ อะไรทำนองนั้น..
เกริ่นอรัมพบท มาซะยาวเป็นหางว่าว คือเพียงแค่อยากจะทราบว่า การพัตต์ของท่านนักกอล์ฟเรา ๆท่าน ๆ ในบางครั้งอยู่บนกรีนแล้ว มาดูไลน์รอบด้านเหมือนโปร PGA เลย รอบด้าน 4 ทิศ เล็งแล้วเล็งอีก โดยใช้เวลาให้เพื่อนหมั่นไส้ซะ นึกว่าเล่นหลุมละพัน ที่ไหนได้หลุมละ 20 เสร็จแล้วมาตั้งไลน์พัตต์เรียบร้อย แต่พอยืนเข้าจรดพัตต์เตอร์ ก้มมองเตรียมพัตต์ อืม..มองดูแล้วมันไม่ใช่ มันค้านสายตา และความรู้สึก ผุดขึ้นมาในสมองเลย กับไลน์มารค์ที่ตั้งบนลูกกอล์ฟ ต้องถอยกลับไปดูใหม่..
ถามว่า..ในสถานการณ์แบบนี้ ผมว่าน่าจะเจอกันแทบทุกท่าน แล้วท่าน ๆ พัตต์แบบไหน แล้วผลงานเป็นยังไง
1. พัตต์ตามไลน์ที่ตั้งไว้ ที่มารค์บนลูกเป็นเกณฑ์ เพราะมองหลังลูกแน่นอนกว่า
2. พัตต์แบบเชื่อมั่นในความรู้สึกมากกว่า เพราะใช้ความรู้สึกจินตนาการและความรู้สึกได้ โดยไม่สนใจมารค์บนลูกกอล์ฟ
ส่วนตัวผมเอง ระยะหลังจะใช้ความรู้สึกมากกว่า โดยไม่ได้ทำมารค์บนลูกกอล์ฟเลย มันไม่ค้านสายตาและไม่ค้านเข้ามาในสมองเลย..
อยากทราบว่าท่านอื่น ใช้แบบไหนเป็นส่วนใหญ่ แล้วผลงานดีมั๊ยครับ คุยเล่น ๆแต่อยากได้คำตอบ จริง ๆ..ขอบคุณครับ