ก่อนอื่นขอบอกว่ากระทู้นี้ไม่เกี่ยวกับสีเสื้อ ไม่เกี่ยวกับเรื่องพรรคเพื่อไทย ไม่เกี่ยวกับคุณทักษิณ ไม่เกี่ยวกับม็อบกำนัน แต่เกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตยที่มันเป็นอยู่ในประเทศไทย กับประชาธิปไตยในอุดมคติของคุณ มาแลกเปลี่ยนกัน ไม่จำเป็นต้องทะเลาะกันนะครับ คิดซะว่าผมมาขอความรู้จากท่านผู้ประสาก็แล้วกันนะครับ
1 ระบอบประชาธิปไตยที่นานาประเทศทั้งที่เจริญแล้ว, กำลังพัฒนา, หรือด้อยพัฒนา ใช้กันอยู่เนี่ย มันมีเอกลักษณ์ (uniqueness) เฉพาะตัวที่แตกต่างกันออกไปตามแต่สังคมและวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ ใช่หรือไม่? หากใช่ ประชาธิปไตยของไทยที่มีการเกี่ยวพันถึง ศาล ทหาร อำมาตย์ การรัฐประหาร ม็อบบนถนนล้มรัฐบาล การซื้อสิทธิขายเสียง และการขาดจริยธรรมหรือความรับผิดชอบของนักการเมืองนั้นถือเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของประชาธิปไตยแบบ Thailand หรือไม่?
2 การจะปรับปรุงให้ประชาธิปไตยของเราดีขึ้นนั้น ควรเปลี่ยนโฉมมันให้เป็นแบบ UK/USA ไปเลย หรือปรับปรุงให้มันดีขึ้นในรูปแบบ Thailand?
3 นักศึกษาหรืออาจารย์หลายๆท่านที่ร้องหาประชาธิปไตยในฝัน ผมนับถือในอุดมการณ์และจุดยืนในความ "เป๊ะ" ของท่าน แต่สภาพความเป็นจริงมันมีองค์ประกอบอื่นๆนอกเหนือจากความ ถูก/ผิด รวมอยู่ในนั้นด้วย เช่นความเชื่อหรือความศรัทธาที่มันอาจจะถูกหรือผิดก็ได้ แต่ในเมื่อสังคมของเราถูกปลูกฝังให้เชื่อหรือยึดถือกับตัวบุคคลหรือธรรมเนียมประเพณีปฎิบัติมาเป็นเวลาหลายร้อยปี คุณจะใช้หลักการ (ที่ถึงแม้จะจริงและถูกต้อง) อย่างเดียวมาหักล้างกับวัฒนธรรมที่เรายึดถือกันมาอย่างยาวนานได้อย่างไร?
# ยกตัวอย่าง ที่พม่าเค้าไม่ให้คุณใส่รองเท้าเข้าไปในวัด ดูที่เหตุผลแล้วมันไม่ make sense เลย พื้นก็มีแต่เชื้อโรคแถมเท้าเราอาจจะได้รับบาดเจ็บด้วย แต่มันเป็นความเชื่อที่เค้ายึดถือกันมา อยู่ดีๆจะบอกว่าคนที่ถอดรองเท้าเข้าวัดนั้นไม่ฉลาดเอาซะเลยมันก็คงไม่แฟร์ เพราะเค้าถอดรองเท้าเข้าวัดกันมาเป็นระยะเวลาหลายร้อยปีแล้ว (ก็คงเหมือนกับคนที่โอเคกับการแต่งตัวของ อั้ม เนโกะในรั่วมหาลัย)
4 อาจารย์นักวิชาการหลายๆท่าน (รวมถึงที่ลงชื่อกันไปเมื่อวันสองวันก่อนหน้านี้) หากต้องการประชาธิปไตยแบบเต็มร้อยควรจะเปิดหน้าพูดเรื่องนี้ไปเลยเหมือนอาจารย์ สมศักดิ์ เจียม หรือไม่?
# ผมมองว่าคุณไม่สามารถจะพูดถึงเรื่องประชาธิปไตยในอุดมคติได้เลยหากคุณเลือกจะ skip หรือจงใจเลี่ยงไม่ discuss ถึงเรื่องบางเรื่อง ถ้าคุณคิดจะถ่ายทอดความจริงของหลักการประชาธิปไตยคุณก็ต้องพร้อมหรือกล้าที่จะถ่ายทอดออดมาให้หมดเหมือนอาจารย์ สมศักดิ์ ไม่ใช่พูดแต่เรื่อง การเลือกตั้ง การรัฐประหาร ศาลรัฐธรรมนูญ etc.
ส่วนตัวผมเข้าใจถึงหลักการและก็เห็นด้วยกับเหตุและผลของพวกคุณนะครับ แต่อยากให้ลองมองภาพรัฐศาสตร์ของไทยในแบบไทยๆโดยไม่ยึดโยงกับตำราหรือประชาธิปไตย version โลกตะวันตกดูบ้าง ผมว่าตอนนี้มันติดอยู่ที่วิธีการนำเสนอของพวกคุณ จะทำยังไงให้สังคมเข้าใจและพร้อมจะช่วยกันปรับเปลี่ยนประชาธิปไตยของเรา
ชวนเพื่อนๆสายประชาธิปไตยจ๋า หรืออาจารย์/นักวิชาการหัวก้าวหน้าที่ต้องการประชาธิปไตย 100% ตอบคำถามเหล่านี้หน่อยครับ?
1 ระบอบประชาธิปไตยที่นานาประเทศทั้งที่เจริญแล้ว, กำลังพัฒนา, หรือด้อยพัฒนา ใช้กันอยู่เนี่ย มันมีเอกลักษณ์ (uniqueness) เฉพาะตัวที่แตกต่างกันออกไปตามแต่สังคมและวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ ใช่หรือไม่? หากใช่ ประชาธิปไตยของไทยที่มีการเกี่ยวพันถึง ศาล ทหาร อำมาตย์ การรัฐประหาร ม็อบบนถนนล้มรัฐบาล การซื้อสิทธิขายเสียง และการขาดจริยธรรมหรือความรับผิดชอบของนักการเมืองนั้นถือเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของประชาธิปไตยแบบ Thailand หรือไม่?
2 การจะปรับปรุงให้ประชาธิปไตยของเราดีขึ้นนั้น ควรเปลี่ยนโฉมมันให้เป็นแบบ UK/USA ไปเลย หรือปรับปรุงให้มันดีขึ้นในรูปแบบ Thailand?
3 นักศึกษาหรืออาจารย์หลายๆท่านที่ร้องหาประชาธิปไตยในฝัน ผมนับถือในอุดมการณ์และจุดยืนในความ "เป๊ะ" ของท่าน แต่สภาพความเป็นจริงมันมีองค์ประกอบอื่นๆนอกเหนือจากความ ถูก/ผิด รวมอยู่ในนั้นด้วย เช่นความเชื่อหรือความศรัทธาที่มันอาจจะถูกหรือผิดก็ได้ แต่ในเมื่อสังคมของเราถูกปลูกฝังให้เชื่อหรือยึดถือกับตัวบุคคลหรือธรรมเนียมประเพณีปฎิบัติมาเป็นเวลาหลายร้อยปี คุณจะใช้หลักการ (ที่ถึงแม้จะจริงและถูกต้อง) อย่างเดียวมาหักล้างกับวัฒนธรรมที่เรายึดถือกันมาอย่างยาวนานได้อย่างไร?
# ยกตัวอย่าง ที่พม่าเค้าไม่ให้คุณใส่รองเท้าเข้าไปในวัด ดูที่เหตุผลแล้วมันไม่ make sense เลย พื้นก็มีแต่เชื้อโรคแถมเท้าเราอาจจะได้รับบาดเจ็บด้วย แต่มันเป็นความเชื่อที่เค้ายึดถือกันมา อยู่ดีๆจะบอกว่าคนที่ถอดรองเท้าเข้าวัดนั้นไม่ฉลาดเอาซะเลยมันก็คงไม่แฟร์ เพราะเค้าถอดรองเท้าเข้าวัดกันมาเป็นระยะเวลาหลายร้อยปีแล้ว (ก็คงเหมือนกับคนที่โอเคกับการแต่งตัวของ อั้ม เนโกะในรั่วมหาลัย)
4 อาจารย์นักวิชาการหลายๆท่าน (รวมถึงที่ลงชื่อกันไปเมื่อวันสองวันก่อนหน้านี้) หากต้องการประชาธิปไตยแบบเต็มร้อยควรจะเปิดหน้าพูดเรื่องนี้ไปเลยเหมือนอาจารย์ สมศักดิ์ เจียม หรือไม่?
# ผมมองว่าคุณไม่สามารถจะพูดถึงเรื่องประชาธิปไตยในอุดมคติได้เลยหากคุณเลือกจะ skip หรือจงใจเลี่ยงไม่ discuss ถึงเรื่องบางเรื่อง ถ้าคุณคิดจะถ่ายทอดความจริงของหลักการประชาธิปไตยคุณก็ต้องพร้อมหรือกล้าที่จะถ่ายทอดออดมาให้หมดเหมือนอาจารย์ สมศักดิ์ ไม่ใช่พูดแต่เรื่อง การเลือกตั้ง การรัฐประหาร ศาลรัฐธรรมนูญ etc.
ส่วนตัวผมเข้าใจถึงหลักการและก็เห็นด้วยกับเหตุและผลของพวกคุณนะครับ แต่อยากให้ลองมองภาพรัฐศาสตร์ของไทยในแบบไทยๆโดยไม่ยึดโยงกับตำราหรือประชาธิปไตย version โลกตะวันตกดูบ้าง ผมว่าตอนนี้มันติดอยู่ที่วิธีการนำเสนอของพวกคุณ จะทำยังไงให้สังคมเข้าใจและพร้อมจะช่วยกันปรับเปลี่ยนประชาธิปไตยของเรา