เราไม่เคยคุยกันเลยนะพ่อ ว่าใครเชียร์ใครแต่ผมอ่ะเลือกตั้งสองครั้งแรกของชีวิตผมเลือกนายเสนาะ  พึ่งเจียม สส.ประชาธิปัตย์ พ่อก็คงเหมือนกันผมรู้นะ  แต่หลังจากยาเสพติดในหมู่บ้านเรามันน้อยลงเรื่อยๆคนขายมันทยอยตายไปเรื่อยๆ ผมเห็นพ่อเปลี่ยนไป ทั้งๆที่พ่อเบิกค่ารักษาได้ไม่เดือดร้อนแต่พ่อก็ดีใจกับชาวบ้านที่ไปหาหมอเอาตังค์ไปไม่กี่บาท ผมเห็นพ่อชมนะว่าไม่ต้องเอาตังค์ไปให้เจ้ามือหวยใต้ดินในหมู่บ้านแล้ว หลายๆอย่างทำให้ผมรู้ว่าพ่อรักนายกฯทักษิณ  ผมดีใจที่พ่อเป็นผู้อำนวยการระดับ 8 สบายไปแล้วแต่พ่อไม่เคยลืมโรงเรียน ไม่เคยลืมชุมชน ไม่เคยลืมวัด  และที่ผมภูมิใจที่สึดคือพ่อเป็นคนเสื้อแดง หลายๆครั้งที่ไปกรุงเทพฯไปโบนันซ่าพ่อแม่นั่งรถไปทั้งๆที่แข้งขาไม่ค่อยจะดีแล้ว ผมอยากจะบอกพ่อนะว่าการที่เราเป็นพ่อแม่ลูกกันไม่ใช่เรื่องบังเิอิญ ผมรักพ่อครับผมภูมิใจที่เป็นลูกพ่อกับแม่คนเสื้อแดง  ^_^   พรุ่งนี้จะโทรไปคุยด้วยน่ะพ่อ วันนี้เล่าให้เพื่อนๆฟังก่อนครับ  


รักพ่อนะครับ