** เพื่ออรรถรสในการรับชมภาพและเสียง กรุณาเปิดคลิปยูทู๊ปฟังเพลงไปพร้อมๆกับดูรูปเด้อ ขอบคุณในความร่วมมือ พ่ะน่ะ
กระทู้นี้หมูฯขอตั้งฝากคุณพ่อทุกท่านเนื่องในวันพ่อ...
แปลจาก หนังสือภาพถ่าย
ECHOLILIA / Sometimes I wonder โดย
Timothy Archibald ช่างภาพอาชีพในซานฟรานซิสโก
http://www.timothyarchibald.com
หนังสือรูปถ่ายสวยมากและมีความหมายดีมากๆ ติดอันดับหนังสือขายดี Award Winning
พิมพ์ครั้งที่ 3 ราคาเล่มละ $125, มี 70 หน้า, 43 ภาพ ( พิมพ์ครั้งแรกปี 2010 )
เลยขอแปลบางส่วนเอามาฝากกันเนาะ..สุขสันต์วันพ่อเด้อทุกท่าน
.......................................................................................................................
ECHOLILIA / Sometimes I wonder
เอ็คโคลิเลีย...บางคราว ฉันเกิดความฉงน
ECHOLILIA บทสนทนาผ่านภาพถ่าย ระหว่างทิมโมธีและลูกชายที่เป็นออทิสติก
ทิมโมธีเก็บภาพลูกชายตอนช่วงอายุ 5-7 ปี
Elijah อิไลจาห์ หรือ Eli อิไล ใส่เสื้อกันหนาวของผม..ลูกชายคนโตของผมเกิดเมื่อปี 2001
อิไลเป็นเด็กที่สร้างจังหวะดนตรีให้ตัวเองเสมอๆ
เมื่ออิไลอายุได้ 5 ขวบ ผมเริ่มเก็บภาพต่างๆเพื่อที่จะสื่อสารและทำความเข้าใจด้วยกันกับอิไล..
หลังจากนั้นไม่นาน หมอลงความเห็นว่าอิไลเป็นเด็กออทิสติก
ความเห็นของหมอทำให้ผมเข้าใจเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาเกี่ยวกับชีวิตอิไลได้ดียิ่งขึ้น
แม้ความลึกลับซับซ้อนจะยังคงยากที่จะเข้าใจแต่ผมก็จะพยายามสื่อความรู้สึกของผมกับลูกได้
Echolilia เอ็คโค่ลิเลีย สะกดด้วยตัวอักษรคล้ายกับคำว่า Echolalia คือการสื่อสารในผู้ป่วยออทิสติกส่วนใหญ่
เป็นการเลียนเสียง พูดซ้ำคำบ่อยๆ พบได้มากในเด็กที่เป็นออทิสติก..
ผมชอบนิยามของคำนี้ การถ่ายภาพลูกของผมก็เหมือนการก็อปปี้ซ้ำเช่นกัน เด็กๆชอบทำอะไรซ้ำไปซ้ำมา...
เมื่อมองไปที่รูปของลูกผม ทำให้ผมเห็นตัวผมเองในมุมมองใหม่ๆ
เด็กออทิสติกส่วนใหญ่ไม่ชอบใส่เสื้อผ้า เพราะทำให้ร่างกายของพวกเค้าเจ็บปวด
กรวยน้ำ..
ผมเล่นด้วยกันกับลูก บางครั้งผมเริ่มก่อน, บางครั้งอิไลก็เริ่มก่อน แต่อิไลมักจะทำอะไรที่ไม่ได้คาดคิดเสมอ
บางสิ่งที่แม้แต่ผมก็ไม่เคยคิดมาก่อน...
ผมกับลูกดูรูปจากในกล้องดิจิตอลด้วยกัน ช่วยกันขัดเกลาตกแต่งรูปให้ดีขึ้นไปในทางที่ดีกว่าเดิม..
ผมชอบให้ลูกออกแบบความคิดสร้างสรรค์ในรูป ขณะที่ผมเป็นเพียงคนใช้กล้อง...
มนุษย์อวกาศ...
บ่ายวันหนึ่ง มีเสียงอุปกรณ์อิเล็คโทรนิคส์ดังขึ้น..
เป็นสัญญาณเสียงของรถเก็บขยะที่เปิดเตือนขณะกำลังขับถอยหลัง
เสียงสัญญาณเริ่มดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเสียงจากเตาไมโครเวฟ
" พ่อ..ช่อยลดเสียงลงเบาๆหน่อยได้ไหม? "
" พ่อลดเสียงลงไม่ได้ลูก มันเป็นเสียงจากเครื่องจักรกล "
หยุดการทำงาน...
" ประตูกำลังจะปิด กรุณาอย่ายืนขวางประตู...ประตูกำลังจะปิด กรุณาอย่ายืนขวางประตู..."
ลูกผมพูดซ้ำไปซ้ำมาครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อเราผ่านประตูอัตโนมัติแทบทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นห้องสมุด รถบัส ซุปเปอร์มาร์เก็ต
ลูกพูดออกมาจากข้างในซึ่งไม่ใช่การสื่อสารทั่วไป... เหมือนถูกกระตุ้นให้พูดแต่ไม่ใช่การรวมความคิดเพื่อแสดงความคิดเห็น
เป็นการพูดซ้ำๆในโทนน้ำเสียงและจังหวะเดิมๆโดยไม่มีความหมาย
นี่คือ E c h o l i l i a . . .
กระดาษ มีสองด้าน...
อิไลไม่ใช่เด็กออทิสติกที่พบเห็นทั่วไป..อิไลเรียนรู้คำศัพท์เยอะมาก อิไลไปโรงเรียนรัฐบาล มีผลการเรียนขั้นดี
แต่อิไลมีเส้นทางที่แตกต่างออกไปจากเด็กคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด...
กิ่งไม้วิเศษ...
ช่วงโรงเรียนหยุดคริสมาสต์สองอาทิตย์ อิไลอยู่บ้าน อิไลมีความคิดที่อยากจุดไฟในเตาผิง
จุดไฟ กล่องไม้ขีด เชื้อฟืน ขอนไม้ที่เราหาได้ในสวนสาธารณะ..
ทุกๆอย่างที่อิไลหาได้อิไลจะพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า อิไลเห็นกิ่งไม้ที่ชอบ ลูกขอให้ผมถ่ายรูปไว้...
ปืนยิงเลเซอร์...กิ่งไม้ที่อิไลเจอ
เรามีกล่องพลาสติกใส่ของวางอยู่ในห้อง อิไลลงไปเล่นในกล่องเมื่อคืนวันก่อน...
ผมบอกลูกว่าผมอยากถ่ายรูปตอนลูกเล่นในกล่องตอนมีแสงแดดส่องวันรุ่งขึ้น
อิไลเข้าไปอยู่ในกล่อง ยืนในกล่อง ซ่อนใต้กล่อง..แล้วเราก็นึกขึ้นได้ว่าจะถ่ายรูปแนวนอนได้โดยอิไลขดตัวทำท่าเหมือนอยู่ในไข่...
นางฟ้าฟันน้ำนม...
ฟันน้ำนมของอิไลหลุดไปเมื่อไม่นานมานี้ เมื่อกลับจากโรงเรียนอิไลจะใส่หน้ากากกระดาษตัดเป็นรู
ผมถามลูกว่านางฟ้าฟันน้ำนมคือใคร..มาให้เห็นเป็นตัวหรืออย่างไร บินมาหรือเดินมา เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย?
ลูกตอบผมว่า..เป็นผู้หญิงสีขาว..ขาวเหมือนฟัน...
ผมถ่ายรูปลูกใส่เสื้อขาว หน้ากากขาว กระโดดไปมาที่หลังบ้าน..ผมกับลูกดูรูปที่ถ่ายด้วยกัน
อิไลมองดูรูปแล้วบอกว่าไม่ใช่นางฟ้าฟันน้ำนม แต่เราก็พยายามทายกันว่าในรูปมีนางฟ้าฟันน้ำนมหรือเปล่า...
สวนหน้าบ้าน...
สำหรับผม, รูปเหล่านี้ไม่ใช่แค่รูปถ่ายลูกผมเพียงอย่างเดียว...
แต่เป็นรูปของความ สัมพันธ์สามทาง อิไล ผม และสิ่งที่เราแชร์ด้วยกันแม้จะไม่เข้ากันก็ตาม
ความรู้สึกที่ได้รับตอนที่เราดูรูปทั้งหมดด้วยกันคือช่องทางที่จะทำให้เข้าใจกับ Echolilia
ตลอดสามปีที่ผมกับลูกถ่ายภาพด้วยกัน...ช่วยให้ผมเปลี่ยนความคิดที่ว่า
"ผมไม่สามารถจะเลี้ยงลูกได้ ผมไม่สามารถเข้าใจลูกได้เลย.."
กลับกลายเป็นเป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูก ด้วยความเคารพและเข้าใจซึ่งกันและกัน
เราต่างค้นพบกันและกัน ผมกับลูกหยุดเก็บภาพต่างๆเกี่ยวกับEcholilia เมื่อเรารู้สึกว่าทุกอย่างเสร็จสิ้นลง
ไม่มีอะไรที่เราจะต้องค้นหาผ่านภาพถ่ายอีกแล้ว
เราสร้างสะพานเชื่อมโยงด้วยกันหลายๆทาง และจากนี้ผมไม่ต้องใช้อุปกรณ์ใดๆอีกต่อไป....
อิไลเมื่อปี 2011, ณ ปัจจุบันอิไลอายุ 12 ปี
The End.
...................................................................................................
ขอขอบคุณทุกท่านหลายๆเด้อที่ติดตามอ่าน ผิดพลาดประการใดขออภัยโพดๆ พ่ะน่ะ
ขอบคุณเพลงจากยูทู๊ป Say Something - A Great Big World เพลงออกใหม่ได้ไม่นานนี้เอง
ขอบคุณที่มาข้อมูล Google, Echolilia, TIME, Dailymail.co.uk
** ปล. ขอบคุณทุกกำลังใจจากกระทู้ เพียงจุดเล็กๆในแผนที่กูเกิ้ล เมื่อซูมเข้าไปใกล้ๆ สิ่งที่เห็นคือ
http://pantip.com/topic/31232656
จบจ้อย.
พ่อคนหนึ่ง..กับลูกชายที่เป็นออทิสติก ( ภาพถ่ายเล่าเรื่อง ) สุขสันต์วันพ่อ ♥
แปลจาก หนังสือภาพถ่าย ECHOLILIA / Sometimes I wonder โดย Timothy Archibald ช่างภาพอาชีพในซานฟรานซิสโก
http://www.timothyarchibald.com
หนังสือรูปถ่ายสวยมากและมีความหมายดีมากๆ ติดอันดับหนังสือขายดี Award Winning
พิมพ์ครั้งที่ 3 ราคาเล่มละ $125, มี 70 หน้า, 43 ภาพ ( พิมพ์ครั้งแรกปี 2010 )
เลยขอแปลบางส่วนเอามาฝากกันเนาะ..สุขสันต์วันพ่อเด้อทุกท่าน
.......................................................................................................................
ECHOLILIA / Sometimes I wonder
เอ็คโคลิเลีย...บางคราว ฉันเกิดความฉงน
ECHOLILIA บทสนทนาผ่านภาพถ่าย ระหว่างทิมโมธีและลูกชายที่เป็นออทิสติก
ทิมโมธีเก็บภาพลูกชายตอนช่วงอายุ 5-7 ปี
Elijah อิไลจาห์ หรือ Eli อิไล ใส่เสื้อกันหนาวของผม..ลูกชายคนโตของผมเกิดเมื่อปี 2001
อิไลเป็นเด็กที่สร้างจังหวะดนตรีให้ตัวเองเสมอๆ
เมื่ออิไลอายุได้ 5 ขวบ ผมเริ่มเก็บภาพต่างๆเพื่อที่จะสื่อสารและทำความเข้าใจด้วยกันกับอิไล..
หลังจากนั้นไม่นาน หมอลงความเห็นว่าอิไลเป็นเด็กออทิสติก
ความเห็นของหมอทำให้ผมเข้าใจเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาเกี่ยวกับชีวิตอิไลได้ดียิ่งขึ้น
แม้ความลึกลับซับซ้อนจะยังคงยากที่จะเข้าใจแต่ผมก็จะพยายามสื่อความรู้สึกของผมกับลูกได้
Echolilia เอ็คโค่ลิเลีย สะกดด้วยตัวอักษรคล้ายกับคำว่า Echolalia คือการสื่อสารในผู้ป่วยออทิสติกส่วนใหญ่
เป็นการเลียนเสียง พูดซ้ำคำบ่อยๆ พบได้มากในเด็กที่เป็นออทิสติก..
ผมชอบนิยามของคำนี้ การถ่ายภาพลูกของผมก็เหมือนการก็อปปี้ซ้ำเช่นกัน เด็กๆชอบทำอะไรซ้ำไปซ้ำมา...
เมื่อมองไปที่รูปของลูกผม ทำให้ผมเห็นตัวผมเองในมุมมองใหม่ๆ
เด็กออทิสติกส่วนใหญ่ไม่ชอบใส่เสื้อผ้า เพราะทำให้ร่างกายของพวกเค้าเจ็บปวด
กรวยน้ำ..
ผมเล่นด้วยกันกับลูก บางครั้งผมเริ่มก่อน, บางครั้งอิไลก็เริ่มก่อน แต่อิไลมักจะทำอะไรที่ไม่ได้คาดคิดเสมอ
บางสิ่งที่แม้แต่ผมก็ไม่เคยคิดมาก่อน...
ผมกับลูกดูรูปจากในกล้องดิจิตอลด้วยกัน ช่วยกันขัดเกลาตกแต่งรูปให้ดีขึ้นไปในทางที่ดีกว่าเดิม..
ผมชอบให้ลูกออกแบบความคิดสร้างสรรค์ในรูป ขณะที่ผมเป็นเพียงคนใช้กล้อง...
มนุษย์อวกาศ...
บ่ายวันหนึ่ง มีเสียงอุปกรณ์อิเล็คโทรนิคส์ดังขึ้น..
เป็นสัญญาณเสียงของรถเก็บขยะที่เปิดเตือนขณะกำลังขับถอยหลัง
เสียงสัญญาณเริ่มดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเสียงจากเตาไมโครเวฟ
" พ่อ..ช่อยลดเสียงลงเบาๆหน่อยได้ไหม? "
" พ่อลดเสียงลงไม่ได้ลูก มันเป็นเสียงจากเครื่องจักรกล "
หยุดการทำงาน...
" ประตูกำลังจะปิด กรุณาอย่ายืนขวางประตู...ประตูกำลังจะปิด กรุณาอย่ายืนขวางประตู..."
ลูกผมพูดซ้ำไปซ้ำมาครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อเราผ่านประตูอัตโนมัติแทบทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นห้องสมุด รถบัส ซุปเปอร์มาร์เก็ต
ลูกพูดออกมาจากข้างในซึ่งไม่ใช่การสื่อสารทั่วไป... เหมือนถูกกระตุ้นให้พูดแต่ไม่ใช่การรวมความคิดเพื่อแสดงความคิดเห็น
เป็นการพูดซ้ำๆในโทนน้ำเสียงและจังหวะเดิมๆโดยไม่มีความหมาย
นี่คือ E c h o l i l i a . . .
กระดาษ มีสองด้าน...
อิไลไม่ใช่เด็กออทิสติกที่พบเห็นทั่วไป..อิไลเรียนรู้คำศัพท์เยอะมาก อิไลไปโรงเรียนรัฐบาล มีผลการเรียนขั้นดี
แต่อิไลมีเส้นทางที่แตกต่างออกไปจากเด็กคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด...
กิ่งไม้วิเศษ...
ช่วงโรงเรียนหยุดคริสมาสต์สองอาทิตย์ อิไลอยู่บ้าน อิไลมีความคิดที่อยากจุดไฟในเตาผิง
จุดไฟ กล่องไม้ขีด เชื้อฟืน ขอนไม้ที่เราหาได้ในสวนสาธารณะ..
ทุกๆอย่างที่อิไลหาได้อิไลจะพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า อิไลเห็นกิ่งไม้ที่ชอบ ลูกขอให้ผมถ่ายรูปไว้...
ปืนยิงเลเซอร์...กิ่งไม้ที่อิไลเจอ
เรามีกล่องพลาสติกใส่ของวางอยู่ในห้อง อิไลลงไปเล่นในกล่องเมื่อคืนวันก่อน...
ผมบอกลูกว่าผมอยากถ่ายรูปตอนลูกเล่นในกล่องตอนมีแสงแดดส่องวันรุ่งขึ้น
อิไลเข้าไปอยู่ในกล่อง ยืนในกล่อง ซ่อนใต้กล่อง..แล้วเราก็นึกขึ้นได้ว่าจะถ่ายรูปแนวนอนได้โดยอิไลขดตัวทำท่าเหมือนอยู่ในไข่...
นางฟ้าฟันน้ำนม...
ฟันน้ำนมของอิไลหลุดไปเมื่อไม่นานมานี้ เมื่อกลับจากโรงเรียนอิไลจะใส่หน้ากากกระดาษตัดเป็นรู
ผมถามลูกว่านางฟ้าฟันน้ำนมคือใคร..มาให้เห็นเป็นตัวหรืออย่างไร บินมาหรือเดินมา เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย?
ลูกตอบผมว่า..เป็นผู้หญิงสีขาว..ขาวเหมือนฟัน...
ผมถ่ายรูปลูกใส่เสื้อขาว หน้ากากขาว กระโดดไปมาที่หลังบ้าน..ผมกับลูกดูรูปที่ถ่ายด้วยกัน
อิไลมองดูรูปแล้วบอกว่าไม่ใช่นางฟ้าฟันน้ำนม แต่เราก็พยายามทายกันว่าในรูปมีนางฟ้าฟันน้ำนมหรือเปล่า...
สวนหน้าบ้าน...
สำหรับผม, รูปเหล่านี้ไม่ใช่แค่รูปถ่ายลูกผมเพียงอย่างเดียว...
แต่เป็นรูปของความ สัมพันธ์สามทาง อิไล ผม และสิ่งที่เราแชร์ด้วยกันแม้จะไม่เข้ากันก็ตาม
ความรู้สึกที่ได้รับตอนที่เราดูรูปทั้งหมดด้วยกันคือช่องทางที่จะทำให้เข้าใจกับ Echolilia
ตลอดสามปีที่ผมกับลูกถ่ายภาพด้วยกัน...ช่วยให้ผมเปลี่ยนความคิดที่ว่า
"ผมไม่สามารถจะเลี้ยงลูกได้ ผมไม่สามารถเข้าใจลูกได้เลย.."
กลับกลายเป็นเป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูก ด้วยความเคารพและเข้าใจซึ่งกันและกัน
เราต่างค้นพบกันและกัน ผมกับลูกหยุดเก็บภาพต่างๆเกี่ยวกับEcholilia เมื่อเรารู้สึกว่าทุกอย่างเสร็จสิ้นลง
ไม่มีอะไรที่เราจะต้องค้นหาผ่านภาพถ่ายอีกแล้ว
เราสร้างสะพานเชื่อมโยงด้วยกันหลายๆทาง และจากนี้ผมไม่ต้องใช้อุปกรณ์ใดๆอีกต่อไป....
อิไลเมื่อปี 2011, ณ ปัจจุบันอิไลอายุ 12 ปี
The End.
...................................................................................................
ขอขอบคุณทุกท่านหลายๆเด้อที่ติดตามอ่าน ผิดพลาดประการใดขออภัยโพดๆ พ่ะน่ะ
ขอบคุณเพลงจากยูทู๊ป Say Something - A Great Big World เพลงออกใหม่ได้ไม่นานนี้เอง
ขอบคุณที่มาข้อมูล Google, Echolilia, TIME, Dailymail.co.uk
** ปล. ขอบคุณทุกกำลังใจจากกระทู้ เพียงจุดเล็กๆในแผนที่กูเกิ้ล เมื่อซูมเข้าไปใกล้ๆ สิ่งที่เห็นคือ http://pantip.com/topic/31232656
จบจ้อย.