<<.. เมื่อลมเปลี่ยนทิศ ... >>

กระแสเริ่มต้น ต่อต้าน พรบ. นิรโทษกรรม แบบยกเข่ง
ทำให้ประชาชน ออกมาพรึ่บ ทั่วประเทศ....

ประชาชน เห็นด้วย และ พร้อมที่จะร่วมต่อสู้

เมื่อ พรบ.นิรโทษกรรมตกไป
ประชาชนบางส่วน ได้ทำหน้าที่ตัวเอง สมบูรณ์แล้ว ....

แต่สุเทพ ยังไม่หยุด และประกาศ ชัดเจน
ยุบสภา ไม่เอา ลาออก ก็ไม่เอา

รัฐบาลเปิดทางให้ เจรจา ก็ไม่เอา ....

ประชาชน ที่เคยเห็นด้วยกับสุเทพ เริ่ม สับสน
แล้วมันจะจบลงเช่นใด

สุเทพ ประกาศชัยชนะ วันดีเดย์ คือวันที่ 1 ธันวาคม
ด้วยแผนดาวกระจาย ยึดสถานที่ราชการ ...
ซึ่งเปรียบเสมือน ตีหัวเมืองต่างๆ ได้สำเร็จ

แต่นั้น ไม่ใช่หัวใจที่จะยึดอำนาจได้สำเร็จ

เพราะจุดยุทธศาสตร์ ทัพนายสุเทพ เริ่มอ่อนกำลัง
แนวร่วม เริ่มไม่เห็นด้วยกับนายสุเทพ

จะเห็นว่า จำนวนในม็อบ เริ่มร่อยหรอ และขาดพลัง

ในขณะที่ รัฐบาล ตั้งอยู่ในที่มั่น มีปราการ ที่เข้มแข็ง
ยากที่ศัตรู จะเข้าโจมตี

ถ้าเป็นสมัยสามก๊ก ฝั่งที่ตั้งมั่น ออกมาโจมตี แบบฉับพลัน ผมว่า ม็อบไม่รอด

แต่.... รัฐบาลไม่ทำ เพราะนี่ ไม่ใช่ ศัตรู เพราะม็อบ ก็คือคนไทยด้วยกัน

แผนของสุเทพ .... คือต้องกรก่อความวุ่นวาย
และ ต้องการให้รัฐบาล ออกมาปราบ

ซึ่งถ้ารัฐบาล ออกมาปราบมอ็บ จะเข้าทางสุเทพ ทันที
สิ่งที่สุเทพต้องการ คือการปฏิวัติ ไม่ว่าด้วยพลังมวลชน หรือ กำลังทหาร

แต่รัฐบาลใช้วิธีการ สงบ สยบความเคลื่อนไหว
และ ได้ผล ซะด้วย....

จากดีเดย์ วันประกาศชัยชนะ วันที่ 1 ธันวาคม แต่ ตีที่มั่นรัฐบาลไม่ได้

และเลื่อออกไปอีก หนึ่งวัน.... ผู้คนเริ่มสงสัย ตกลง สุเทพ จะเลื่อนไปเรื่อยๆ

มีคำถามว่า เมื่อไหร่ ??? ... ซึ่งตอบไ่ม่ได้ว่า เมื่อไหร่

อารยะขัดขืน ไม่เอาระบอบสุเทพ เริ่มแผ่ขยายทั่วประเทศ
แม้แต่คนในกรุงเทพเอง นักวิชาการ นักกฏหมาย ข้าราชการ
ครูบาอาจารย์ ได้ออกมาประกาศ อารยะขัดขืนต่อนายสุเทพ เช่นกัน

เขายังไปทำงานเหมือนเดิม
แสดงว่า สิ่งที่สุเทพประกาศเป็นวันหยุด ไม่มีมีใครสนใจ

เพราะไม่ว่าจะมองมุมไหน สุเทพก็ผิดต่อรัฐธรรมนูญ

กระแสลม ได้เปลี่ยนทิศไปแล้ว