อยากจะถามพี่ๆในห้องอะครับว่า
ผมเรียนเกี่ยวกับงานกราฟฟิกอะครับเวลาส่งงานอาจารย์เค้าก็จะมีการวิจารณ์งานอะครับ
ซึ่งเวลาได้รับคำชมหรืออะไรผมจะรู้สึกดีใจอะครับ แต่เวลาทำงานผมชอบหวังผลว่าอยากจะให้คนชอบมากกว่า
แต่เวลาไม่มีคนชมผมก็รู้สึกไม่อยากจะทำมันละ คิดว่าจะพยายามทำให้มันดีทำไม? เจอคนอื่นดีกว่าก็รู้สึกอิฉฉา และก็ท้ออะครับ
คือตอนนี้ผมแค่สับสนว่าสิ่งที่ผมทำอยู่นั้นอะ มันเป็นสิ่งที่ผมชอบมันจริงๆ หรือมันเป็นสิ่งที่ ผมทำเพื่อคนชื่นชมผมแค่นั้นอะครับ?
แล้วคิดว่าผมจะมีวิธีจัดการกลับการอยากได้รับคำชื่นชมยังไงดี? มันเป็นอาการของการ "หลงตัวเองด้วย"
ปล.คำถามอาจจะโง่ๆหน่อยนะครับผมแค่อยากฟังความเห็นของพี่ๆในห้องอะครับ
คือว่าจะรู้ได้ยังไงครับ ว่าสิ่งที่เราทำคือสิ่งที่ชอบ หรือ ทำแค่อยากให้คนอื่นชื่นชมเรา?
ผมเรียนเกี่ยวกับงานกราฟฟิกอะครับเวลาส่งงานอาจารย์เค้าก็จะมีการวิจารณ์งานอะครับ
ซึ่งเวลาได้รับคำชมหรืออะไรผมจะรู้สึกดีใจอะครับ แต่เวลาทำงานผมชอบหวังผลว่าอยากจะให้คนชอบมากกว่า
แต่เวลาไม่มีคนชมผมก็รู้สึกไม่อยากจะทำมันละ คิดว่าจะพยายามทำให้มันดีทำไม? เจอคนอื่นดีกว่าก็รู้สึกอิฉฉา และก็ท้ออะครับ
คือตอนนี้ผมแค่สับสนว่าสิ่งที่ผมทำอยู่นั้นอะ มันเป็นสิ่งที่ผมชอบมันจริงๆ หรือมันเป็นสิ่งที่ ผมทำเพื่อคนชื่นชมผมแค่นั้นอะครับ?
แล้วคิดว่าผมจะมีวิธีจัดการกลับการอยากได้รับคำชื่นชมยังไงดี? มันเป็นอาการของการ "หลงตัวเองด้วย"
ปล.คำถามอาจจะโง่ๆหน่อยนะครับผมแค่อยากฟังความเห็นของพี่ๆในห้องอะครับ