เรื่องที่ผมประทับใจในม็อบราชดำเนิน

กระทู้สนทนา
เรื่องแรก ผมประทับใจตอนที่นั่งกินบะหมี่อยู่ข้างหูฉลามสกาล่า(ตีนสะพานพระปิ่น) พี่น้องจากต่างจังหวัดเดินมาจากทางแยกสี่แยกปิ่นเกล้า ถือป้ายบอกจังหวัดตัวเองเดินตามๆกันมา คนแก่เยอะเลย ทั้งๆที่นั่งรถกันมาข้ามวัน คงเหนื่อยพอดู แต่หน้าตากลับยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนมีความสุขมากๆ ต่อมาผมเดินมานั่งตรงสนามหลวงก็เห็นพี่น้องจากต่างจังหวัดมานอนอยู่ตามโคนต้นไม้ ดูลำบากมาก คงเหนื่อยกันมาก เห็นแล้วน้ำตาจะไหล ความรักชาติมันอยู่เหนือความอยากสบายจริงๆ

เรื่องที่2 ที่ผมประทับใจคือการได้เป็นส่วนหนึ่งของม็อบ หลายๆคนถามว่าทำไมผมถึงไม่ขอขึ้นเวที เผื่อคนจะได้รู้จักมากขึ้น แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ เพราะถ้าผมขึ้นไปเพื่อเรื่องนี้ มันก็คงหมดคุณค่าในตัวเอง การได้ไปยืนตบมือ เป่านกหวีด และฟังท่านอ่านๆพูด ก็เป็นความสุขแบบสุดๆแล้ว ซึ่งจริงๆแล้วมีหลายเรื่องอยากจะพูด อยากจะสื่อสารมากๆเหมือนกัน

เรื่องที่3 คือผมได้พาภรรยากับลูกสาวไปด้วย ตอนแรกก็คิดว่าเหมาะหรือไม่เพราะเด็กอาจจะรับอะไรไปเยอะ แต่ผมรู้สึกได้ว่า สิ่งที่ลูกผมได้รับไปคือหัวใจที่รักชาติ รักความถูกต้อง ซื่อสัตย์ มากกว่าคำด่าที่คนตะโกนกันด้วยซ้ำไป

เรื่องสุดท้าย ผมเองก็ไปม็อบมาทุกม็อบ เพื่อนๆก็คงทราบดีว่าผมเคยมาบ่นตัดพ้อเรื่องม็อบคนน้อยหลายครั้งหลายครา แต่คราวนี้ แค่ผมขับมาถึงแยกปิ่นเกล้ายังไม่ทันจะลงจากรถ ก็เห็นคนล้นออกมามากมาย ตอนนั้นน้ำตามันจะไหลเลยจริงๆครับ ดีใจมากที่ได้รับรู้ว่าคนไทยรักชาติมีมากขนาดไหน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่