พระวันเฉลิม ณ ทองเนื้อเก้า เทศนา ส่ะ อิน กะพระพุทธศาสนา เลยจ้า สาธุ

ฉากเมื่อสักครู่เลยค่ะ... ยายปั้น ยายแล น้าๆ มาขลิบผม น้ำตาซึ้ง.. แต่ทำไมวันเฉลิมต้องร้องไห้ด้วยอะคะ?

ตอนนี้ จขกท. กำลังฟูมฟายอยู่ ดูจบรอบที่ 3 ละ ดูเพื่ออยากจดจำและเก็บแง่คิดในตอนท้ายของเรื่อง ที่พระวันเฉลิมเทศนา แต่ก็ร้องไห้ตลอดไม่ต่างจากรอบแรก เราไม่เคยร้องไห้เพราะละครไทยมาก่อนเลย เคยแต่ซีรี่ส์เก

อิ่มเอมมากๆ ค่ะ เป็นละครที่จบตัวเองลงได้งดงามมากเลย ในฐานะชาวพุทธอยากจะบอกว่า ทองเนื้อเก้าคือละครปรัชญาพุทธศาสนาดีเด่นค่ะ ทุกข์คือสิ่งที่ทนได้ยากแต่มนุษย์ผู้มีปัญญาจะทนได้และอยู่ได้ดีท่ามกลางความทุก

บุญเก่าทำมาดี ถึงจะเกิดมาเป็นลูกอิลำยอง ถูกเลี้ยงดูในสภาพแวดล้อมแย่ ๆ เลว ๆ แต่ก็โตมาเป็นคนดีได้ ทำบุญมาดีจริง ทองเนื้อเก้าจริง ๆ ทำไมคนมีบุญอย่างวันเฉลิมถึงมาเกิดในท้องของอิลำยองด้วย - -" นี่สิ

ดู ทองเนื้อเก้า รีรันน้องเล่นดี และน่ารัก น่าเอ็นดูมากๆ เล่นซีนดราม่าเก่ง ร้องไห้ตามเลย ปัจจุบัน น้องเป็นไงบ้าง คงโตเป็นหนุ่มแล้ว มีผลงานละครให้ชมอีกรึเปล่า

มีโอกาสได้ดูทองเนื้อเก้า..ตั้งแต่ต้นจนจบ และได้กลับมาดูย้อนหลังอีกครั้งหนึ่ง..ซึ่งการกลับมาดูครั้งหลังนี้ สนุก และ ทราบซึ้งเพิ่มขึ้น ยิ่งช่วงท้ายของละครตอนพระวันเฉลิม..ช่วยให้คนในครอบครัว ก้าวข้ามผ่าน

ปกติเป็นคนไม่ค่อยดูละคร แต่เรื่องนี้ดูแล้วติดและรู้สึกดีที่ยังมีละครแบบนี้ให้ดู ตอนจบนี่ได้ใจมาก คือทุกคนมีจุดจบตามการกระทำของตนเอง ชอบๆๆๆ ชอบสิ่งที่พระวันเฉลิมสอน ^^