บทความก่อนตายแด่พ่อแม่ที่แสนดี

ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยว่า ผมเป็นแค่โรคซึมเศร้า เคยทานยาต้านอาการซึมเร้ามาก่อน สาเหตุ ที่ต้องมาพันทิพ เนื่องจากผมเริ่มรู้ตัวว่าถูกหมายหัวมาได้เกือบปี ทีแรกก็ไม่เอะใจนึกสงสัยว่าจะเป็นน้าที่เป็นผู้ใหญ่บ้าน สาเหตุที่ผมสงสัย เนื่องมาจากผมเคยโทรไปบอกน้าผู้หญิงว่าให้ระวังเงินหมดบ้างนะ อะไรๆก็ให้น้าผู้ใหญ่บ้านหมด ระวังแก่ตัวมาจะลำบาก พอผมพูดจบ แกก็ตะค้อกผมว่าจะฮุบเอาของกูหมดใช่ไหม กลับกลายเป็นการทำให้น้าเข้าใจผิด ผมก็พอรู้ตัวนะว่าผมไม่ควรไปพูดอย่างนั้นกับน้า แต่ถ้าหากไม่คิดว่าน้าผู้หญิงเคยช่วยเหลือผมหลายครั้ง ผมคงไม่กล้าพูดแบบนั้น เริ่มเรื่องแล้วกันก่อนจะเล่ายาวมากกว่านี้ ประเดินคือผมมักจะชอบพูดเรื่องส่วนตัวแค่ผมกับแม่ผมเท่านั้น แต่ทำไมน้าผู้ใหญ่ถึงเหมือนจะรู้และ ทำไมผมบอกกับแม่ผมไปหลายครั้ง แล้วว่าหลานสาวแม่กับกับแฟนเขาขู่จะเอาชีวิตผมทุกครั้งซำ้ยังพูดเป็นนัยว่าผู้ใหญ่บ้านก็เป็นพวกของเขา ตอนนั้นที่ผมเริ่มนึกออกถึงสาเหตุที่ผมเล่าไปข้างต้น แต่ข้องใจอย่างเดียวหรือผมอาจจะสติฟั่นเฟือนไปเอง พ่อแม่ผมก็เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยไหม มันเป็นความสงสัยมานานหลายเดือน ทำไมทุกคำพูดที่พูดกับแม่ น้าผู้ใหญ่ถึงรู้เรื่องนี่ละคือเหตุที่ผมทำใจยอมรับไม่ได้ แม้แต่ตอนที่ผมหนีออกมาจากบ้าน เสียงของพ่อและแม่มีแค่คำถามที่ว่าตอนนี้อยู่ไหนและอยู่จุดไหน ตอนนี้แทบมืดไปหมดแทบจะคิดอะไรไม่ออก