ช่วงนี้ทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องบ่อยมาก เราไม่มีปัญหากับเขาหรอกค่ะ แต่เขาชอบมีปัญหากับเรา
ล่าสุด เดินเข้าครัวไปเห็นมดมาตอมจานในซิ้งค์ล้างจาน อะโห่ โมโห บ้านแตก หงุดหงิดที่เราไม่รักษาความสะอาดอย่างที่ตัวเองต้องการ พอเราบอกว่าเดี๋ยวจัดการเอง ก็ยังโมโหต่อ จะทำเอง หาว่าเราทิ้งจานไว้ให้เขาซึ่งเหนื่อยมากอยู่แล้วมาทำ เดินไปเอามือลูบไมโครเวฟ เจอฝุ่นยิ่งโมโห
เราเลยเข้านอน ชักลำคานค่ะ ปกติเราจะเงียบอยู่แล้ว แทนที่จะอารมณ์เย็นลงบ้าง เช้ามายังไม่หาย มายืนทะเลาะ ทำท่าปวดหัวกับเรา บอกว่าเรา ทำให้เขาต้องมาบ่นแบบนี้ เป็นผู้ร้ายด่าเรา
เราก็ได้แต่ฟังเฉยๆ หมั่นใส้ ในใจอยากจะพูดกวนให้เส้นเลือดในสมองแตกตายไปเลย
อยู่ดีๆ พี่แกเห็นมือถือในห้องนอน โมโหกว่าเดิม เพราะกฎของบ้านห้ามไว้ (ทีตัวเองไม่ออกกำลังกายเรายังไม่ว่า)
คราวนี่ เธอเดินไปเอากรอบที่ใส่กฎในบ้านออกไปโยนทิ้งถังขยะ แตก พัง บอกว่าเราไม่เคยแคร์ความต้องการ ความรู้สึก ไม่ให้เกรียติเขาเลย
พาลไปถึงเรื่องเก่าๆ เช่น เราตัดสินใจทำอะไรไม่ถามเขา เช่น จะปิดร้านปีใหม่วันไหน งานการอะไรก็จัดการแทนซะหมด คือเราก็พยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว แต่มันไม่เป๊ะอย่างที่อยากได้ และที่เราพยายามจัดการเอง เพราะถ้ารอเขาทำก็ไม่ทันทำมาหากินอะค่ะ
วันนี้ สบัดตูดออกจากบ้านไปก่อน ทั้งๆที่ก็ทำงานด้วยกัน ตอนเที่ยงเราซื้อข้าวมาให้เหมือนเคย (เขาทำงาน ไม่มีเวลาพัก) ดันโยนบาบีคิวเราทิ้ง ไม่กิน ตั้ง 90 บาท อยากจะเอาไม้จิ้มตาให้บอดเลยจริงๆ แต่เราก็ไม่ได้ทำหรือพูดอะไร
จนตอนเย็น เราแอ๊บทำงานรอ จนเขาเลิกงาน เขาสบัดตูดกลับบ้านก่อนอีกแล้ว
เบื่ออะค่ะ นี่เราต้องง้อไหมคะ ดูท่าจะไม่มีเบา หรือเราจะไฟล์ทบ้างดี
-ตกลงเค้ามาก หรือเราก็เยอะด้วยคะ
-เขาจะอายุ 45 เดือนหน้าแล้ว วัยทองหรือป่าวคะ
-หรือว่า angry disorder คะ
ปล.
เราทำงานด้วยกันค่ะ ธุรกิจส่วนตัว
เขาทำสองงาน เฉลี่ยเวลางานก็ทั่วไป 48 ชั่วโมง/อาทิตย์
แต่เวลาว่างเขาจะอยากผ่อนคลายด้วยการเล่นเนตตลอด
ส่วนเราทำงานน้อยกว่า ประมาน 30 ชั่วโมงต่ออาทิตย์ งานบ้านส่วนใหญ่เราทำค่ะ เขากินข้าวบางทียังไม่เก็บจานเลย แต่ก็เห็นว่าเหนื่อย ก็ตามใจ ตอนนี้ก็บอกว่าจะเลิกใช้ครัวแล้ว ลำคานวันไหนมาเจอข้าวหล่นเม็ดนึง จะปี๊ดแตก เฮ้อออออ
สามีเป็นแบบนี้ทำยังไงดีคะ
ล่าสุด เดินเข้าครัวไปเห็นมดมาตอมจานในซิ้งค์ล้างจาน อะโห่ โมโห บ้านแตก หงุดหงิดที่เราไม่รักษาความสะอาดอย่างที่ตัวเองต้องการ พอเราบอกว่าเดี๋ยวจัดการเอง ก็ยังโมโหต่อ จะทำเอง หาว่าเราทิ้งจานไว้ให้เขาซึ่งเหนื่อยมากอยู่แล้วมาทำ เดินไปเอามือลูบไมโครเวฟ เจอฝุ่นยิ่งโมโห
เราเลยเข้านอน ชักลำคานค่ะ ปกติเราจะเงียบอยู่แล้ว แทนที่จะอารมณ์เย็นลงบ้าง เช้ามายังไม่หาย มายืนทะเลาะ ทำท่าปวดหัวกับเรา บอกว่าเรา ทำให้เขาต้องมาบ่นแบบนี้ เป็นผู้ร้ายด่าเรา
เราก็ได้แต่ฟังเฉยๆ หมั่นใส้ ในใจอยากจะพูดกวนให้เส้นเลือดในสมองแตกตายไปเลย
อยู่ดีๆ พี่แกเห็นมือถือในห้องนอน โมโหกว่าเดิม เพราะกฎของบ้านห้ามไว้ (ทีตัวเองไม่ออกกำลังกายเรายังไม่ว่า)
คราวนี่ เธอเดินไปเอากรอบที่ใส่กฎในบ้านออกไปโยนทิ้งถังขยะ แตก พัง บอกว่าเราไม่เคยแคร์ความต้องการ ความรู้สึก ไม่ให้เกรียติเขาเลย
พาลไปถึงเรื่องเก่าๆ เช่น เราตัดสินใจทำอะไรไม่ถามเขา เช่น จะปิดร้านปีใหม่วันไหน งานการอะไรก็จัดการแทนซะหมด คือเราก็พยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว แต่มันไม่เป๊ะอย่างที่อยากได้ และที่เราพยายามจัดการเอง เพราะถ้ารอเขาทำก็ไม่ทันทำมาหากินอะค่ะ
วันนี้ สบัดตูดออกจากบ้านไปก่อน ทั้งๆที่ก็ทำงานด้วยกัน ตอนเที่ยงเราซื้อข้าวมาให้เหมือนเคย (เขาทำงาน ไม่มีเวลาพัก) ดันโยนบาบีคิวเราทิ้ง ไม่กิน ตั้ง 90 บาท อยากจะเอาไม้จิ้มตาให้บอดเลยจริงๆ แต่เราก็ไม่ได้ทำหรือพูดอะไร
จนตอนเย็น เราแอ๊บทำงานรอ จนเขาเลิกงาน เขาสบัดตูดกลับบ้านก่อนอีกแล้ว
เบื่ออะค่ะ นี่เราต้องง้อไหมคะ ดูท่าจะไม่มีเบา หรือเราจะไฟล์ทบ้างดี
-ตกลงเค้ามาก หรือเราก็เยอะด้วยคะ
-เขาจะอายุ 45 เดือนหน้าแล้ว วัยทองหรือป่าวคะ
-หรือว่า angry disorder คะ
ปล.
เราทำงานด้วยกันค่ะ ธุรกิจส่วนตัว
เขาทำสองงาน เฉลี่ยเวลางานก็ทั่วไป 48 ชั่วโมง/อาทิตย์
แต่เวลาว่างเขาจะอยากผ่อนคลายด้วยการเล่นเนตตลอด
ส่วนเราทำงานน้อยกว่า ประมาน 30 ชั่วโมงต่ออาทิตย์ งานบ้านส่วนใหญ่เราทำค่ะ เขากินข้าวบางทียังไม่เก็บจานเลย แต่ก็เห็นว่าเหนื่อย ก็ตามใจ ตอนนี้ก็บอกว่าจะเลิกใช้ครัวแล้ว ลำคานวันไหนมาเจอข้าวหล่นเม็ดนึง จะปี๊ดแตก เฮ้อออออ