ตอนนี้ผมมีน้ำหนักอยุ่ที่ 73 กิโลกรัม สูง 167 cm
เมื่อก่อนผมเคยลดไปเหลือ 67-68 หุ่นมันลดนะ แต่หน้าเรามันไม่ลดเลย แต่แก้มยุบนิดหน่อย(แต่กรามไม่ยุบ 555)
กรามแบบว่ามันชัดเจนอ่ะ ถ่ายรูปไว้แล้วมันแบบว่า ถ่ายจากข้างหลังอ่ะ เห็นกรามที่มันพุ่งออกมาชัดเจนมาก ปรกติกรามกับคอมันจะอยู่ใกล้ๆกัน ห่างบ้างนิดนึง แต่ของผมมันแบบว่า เหมือนมันกางออก หน้าผมไม่ได้เหลี่ยมแบบ สี่เหลี่ยมนะ แต่เป็นแบบ สี่เหลี่ยมคางหมู ใหญ่ข้างล่างบริเวณกรามอ่ะ ที่เหลี่ยมทั่วๆไปจะไม่ว่าเลย เซงมาก
ตอนนี้ที่คิดได้คือ เก็บเงินศัลยกรรม ตัดออกไป ไม่ได้ทำเพื่อใครเลย นอกจากตัวเอง ทำแล้วมั่นใจขึ้น หน้าเบาลง ประหยัดค่าครีมด้วย(บริเวณหน้าเล็กลงนิดนึง มโนไว้ก่อน)
การใช้ชีวิตตอนนี้
ถามว่าลำบากไหมกับใบหน้าแบบนี้
- ก็มีบ้าง แถมอายๆคนอื่นที่เค้ามองมาทางเรา แทนที่เราจะได้เกิดบ้าง เพื่อนๆก็แย่งซีนไปหมด
ความคิดเรานะมันเหมือนกับว่าเรา ไม่ได้อยู่ในกลุ่มคนทั่วๆไป แต่เหมือนเราอยู๋ในกลุ่มคนที่มีความพิการ ร่างกายไม่สมประกอบ
แต่อย่างว่าแหละ ไม่มีใครเข้าใจเรา มากกว่าตัวเราเอง เศร้าใจ
อยากลดน้ำหนัก แต่ติดตรงที่กรามใหญ่ กลุ้มใจ
เมื่อก่อนผมเคยลดไปเหลือ 67-68 หุ่นมันลดนะ แต่หน้าเรามันไม่ลดเลย แต่แก้มยุบนิดหน่อย(แต่กรามไม่ยุบ 555)
กรามแบบว่ามันชัดเจนอ่ะ ถ่ายรูปไว้แล้วมันแบบว่า ถ่ายจากข้างหลังอ่ะ เห็นกรามที่มันพุ่งออกมาชัดเจนมาก ปรกติกรามกับคอมันจะอยู่ใกล้ๆกัน ห่างบ้างนิดนึง แต่ของผมมันแบบว่า เหมือนมันกางออก หน้าผมไม่ได้เหลี่ยมแบบ สี่เหลี่ยมนะ แต่เป็นแบบ สี่เหลี่ยมคางหมู ใหญ่ข้างล่างบริเวณกรามอ่ะ ที่เหลี่ยมทั่วๆไปจะไม่ว่าเลย เซงมาก
ตอนนี้ที่คิดได้คือ เก็บเงินศัลยกรรม ตัดออกไป ไม่ได้ทำเพื่อใครเลย นอกจากตัวเอง ทำแล้วมั่นใจขึ้น หน้าเบาลง ประหยัดค่าครีมด้วย(บริเวณหน้าเล็กลงนิดนึง มโนไว้ก่อน)
การใช้ชีวิตตอนนี้
ถามว่าลำบากไหมกับใบหน้าแบบนี้
- ก็มีบ้าง แถมอายๆคนอื่นที่เค้ามองมาทางเรา แทนที่เราจะได้เกิดบ้าง เพื่อนๆก็แย่งซีนไปหมด
ความคิดเรานะมันเหมือนกับว่าเรา ไม่ได้อยู่ในกลุ่มคนทั่วๆไป แต่เหมือนเราอยู๋ในกลุ่มคนที่มีความพิการ ร่างกายไม่สมประกอบ
แต่อย่างว่าแหละ ไม่มีใครเข้าใจเรา มากกว่าตัวเราเอง เศร้าใจ