ลูกศิษย์รักอาจารย์ผิดมั๊ย ?

จขกท.ขอแทนตัวเองว่า เรา แล้วกันนะคะ คือเรารัก อาจารย์ได้มาประมาณครึ่งปีแล้ว เรารักอาจารย์ที่นิสัย ไม่ใช่หน้าตาและฐานะ อาจารย์เขาก็ไม่ได้หล่ออะไร แต่เขาเป็นคนที่อะไรก็ได้ ชิวๆ สนุกๆ กวนๆ อารมณ์ดี เท่านั้นแหละ แล้วเราก็หลวมตัวไปรักตั้งแต่วันไหนเวลาไหนก็ไม่รู้ หรือมันคงเป็นความสนิท ความผูกพันธ์ก็ไม่รู้  เราบอกตรงๆกับอาจารย์ไปเลยเรา รัก อาจารย์แล้วอาจารย์เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เขาก็ทำหน้าอึ้งๆ หลังจากวันนั้น เขาก็เปลี่ยนไปจากเดิมมากๆ จากที่เคยยิ้มให้ พูดดี ใส่ใจ สนใจ คอยเป็นห่วง เขาก็เย็นชาใส่ เหมือนก้อนหินเลย แม้แต่ความห่วงใยก็ไม่มี ความผูกพันธ์ก็เริ่มหายไป เขาเหมือนจะพยายามตีตัวออกห่าง เราดูรู้แล้วว่าเขาไม่ชอบเรา เราไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงทำให้เขาไม่ชอบเรา เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้เขากลับมาเป็นแบบเดิม ทุกวันนี้เขาก็ดีขึ้นจากเดิม(นิดนึง) เรารู้ว่าที่ อาจารย์เขาไม่คบเรา เพราะมันคือ จรรยาบรรณ แต่ก็ไม่เป็นไร เราเข้าใจดี....ได้เจอเขาก็นับว่า โชคดี เท่าไหร่แล้ว แต่ปัญหาคือ ตัดใจไม่ได้สักที ยิ่งตัดใจยิ่งทำไมไม่ได้ ยิ่งไม่เจอ ยิ่งอยากเจอ ยิ่งไม่ได้คุย ยิ่งหาเรื่องคุยตลอด....(รักมาก) เราควรจะตัดใจ หรือ รอดูไปก่อนดีคะ ?? จะมีโอกาสที่เขาจะชอบเรามั๊ยอะ?? เราไม่ใช้กายแลก แต่เราใช้ใจ เราทำทุกอย่างเพื่อให้เขามีความสุขและไม่เครียด ช่วยเหลือตลอด เขาต้องการอะไรก็จะคอยหาให้ ใช้อะไรก็จะทำ พูดอะไรก็จะฟังและเชื่อ  เราหวังเล็กๆว่าเขาจะชอบเราบ้างเท่านั้นแหละ   จขกท.ไม่มีอะไรจะพูดและ นึกไม่ออก 5555555  ใครพอมีประสบการณ์ก็มาบอกกันได้นะ ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์และคำตอบเลยนะคะ